Portugalia zalegalizowała eutanazję

Por­tu­gal­ski par­la­ment za­gło­so­wał za le­ga­li­za­cją eu­ta­na­zji. Za­twier­dził pro­jekt usta­wy o de­pe­na­li­za­cji tzw. me­dycz­ne­go wspo­ma­ga­nia śmier­ci, po­pra­wio­ny po za­strze­że­niach Try­bu­na­łu Konstytucyjnego.

Po za­le­d­wie 40-mi­nu­to­wej de­ba­cie por­tu­gal­ski par­la­ment za­twier­dził pro­jekt usta­wy o de­pe­na­li­za­cji tzw. me­dycz­ne­go wspo­ma­ga­nia śmier­ci, któ­ra le­ga­li­zu­je eu­ta­na­zję. Po­par­li ją rzą­dzą­cy kra­jem so­cja­li­ści (PS) oraz mniej­sze ugru­po­wa­nia le­wi­co­wo-li­be­ral­ne. Par­la­ment więk­szo­ścią gło­sów prze­gło­so­wał 138 do 84, pięć osób wstrzy­ma­ło się od głosu.

Usta­wa za­kła­da moż­li­wość eu­ta­na­zji dla oso­by do­ro­słej po wcze­śniej­szej kon­sul­ta­cji le­kar­skiej, któ­ra mia­ła­by być do­dat­ko­wo uza­sad­nio­na i za­ak­cep­to­wa­na przez czte­ry ko­lej­ne eks­per­ty­zy i opi­nie le­ka­rzy oraz spe­cjal­ną ko­mi­sję me­dycz­no-etycz­ną. Le­karz miał mieć pra­wo od­mó­wić ode­bra­nia ży­cia pa­cjen­to­wi, je­śli nie po­zwa­la­ło mu na to su­mie­nie, jed­nak szpi­tal mu­siał cho­re­mu wska­zać in­ne­go lekarza.

Gło­so­wa­nie po­prze­dzi­ły oskar­że­nia ze stro­ny po­li­ty­ków por­tu­gal­skich par­tii cen­tro­pra­wi­co­wych: so­cjal­de­mo­kra­tów (PSD) i lu­do­wców (CDS-PP), że si­ły le­wi­co­wo-li­be­ral­ne pró­bu­ją na si­łę prze­for­so­wać le­ga­li­za­cję eu­ta­na­zji przed spo­dzie­wa­nym do koń­ca li­sto­pa­da roz­wią­za­niem par­la­men­tu. Izba prze­sta­nie pra­co­wać z po­wo­du roz­wią­za­nia przez pre­zy­den­ta Mar­ce­lo Re­be­lo de So­usę par­la­men­tu i roz­pi­sa­niu na sty­czeń przed­ter­mi­no­wych wy­bo­rów wsku­tek bra­ku po­par­cia przez więk­szość po­sel­ską usta­wy bu­dże­to­wej so­cja­li­stycz­ne­go rzą­du An­to­nio Co­sty w paź­dzier­ni­ku br.

Przed po­śpiesz­nie wpro­wa­dza­ną usta­wą le­ga­li­zu­ją­ca eu­ta­na­zję prze­strze­ga­ła od kil­ku dni Por­tu­gal­ska Fe­de­ra­cja Na Rzecz Ży­cia (FPV), wska­zu­jąc, że zwo­len­ni­cy tzw. me­dycz­nie wspo­ma­ga­nej śmier­ci „na si­łę i w po­śpie­chu” pró­bu­ją za­le­ga­li­zo­wać eu­ta­na­zję. Dzia­ła­cze te­go sto­wa­rzy­sze­nia przy­po­mnie­li, że za­twier­dzo­ny w pią­tek do­ku­ment zo­stał przy­ję­ty po zbyt krót­kiej, trwa­ją­cej za­le­d­wie 40 mi­nut debacie.

Jest to dru­ga przy­ję­ta w tym ro­ku przez por­tu­gal­ski par­la­ment usta­wa le­ga­li­zu­ją­ca eu­ta­na­zję. Pierw­sza, uchwa­lo­na 29 stycz­nia 2021 r., zo­sta­ła skie­ro­wa­na przez pre­zy­den­ta Mar­ce­lo Re­be­lo de So­usa do Try­bu­na­łu Kon­sty­tu­cyj­ne­go, za­rzu­cił wów­czas jej nie­do­pra­co­wa­nie po­jęć, opi­su pro­ce­dur i uznał ją za nie­zgod­ną z usta­wą za­sad­ni­czą kra­ju. Try­bu­nał wska­zał, że prze­pi­sy le­ga­li­zu­ją­ce eu­ta­na­zję ko­li­du­ją m.in. z za­war­tą w kon­sty­tu­cji za­sa­dą nie­na­ru­szal­no­ści ludz­kie­go życia.

Por­tu­ga­lia sta­ła się pią­tym kra­jem UE i szó­stym na świe­cie, w któ­rym eu­ta­na­zja jest le­gal­na. Nie­któ­re pań­stwa ule­ga­ją pre­sji zwo­len­ni­ków abor­cji i wpro­wa­dza­ją pra­wo uśmier­ca­nia cho­rych osób, mo­ty­wu­jąc to mniej­szy­mi kosz­ta­mi le­cze­nia i opie­ki ta­kich osób. Nie­ste­ty po za­le­ga­li­zo­wa­niu eu­ta­na­zji bar­dzo czę­sto za­czy­na­ją wy­stę­po­wać licz­ne nad­uży­cia, a zgo­da na od­bie­ra­nie ży­cia po­stę­pu­je wśród spo­łe­czeń­stwa w za­stra­sza­ją­cym tem­pie. Eu­ta­na­zja jest mo­ral­nie nie­do­pusz­czal­na, a pro­po­zy­cją dla ta­kie­go czło­wie­ka po­win­na być me­dy­cy­na pa­lia­tyw­na i opie­ka ho­spi­cyj­na. Eu­ta­na­zja w Pol­sce jest nie­le­gal­na, re­gu­lu­je art. 150. ko­dek­su kar­ne­go. Sta­no­wi on, że „kto za­bi­ja czło­wie­ka na je­go żą­da­nie i pod wpły­wem współ­czu­cia dla nie­go, pod­le­ga ka­rze po­zba­wie­nia wol­no­ści od 3 mie­się­cy do lat 5”.

JB
Źró­dło: KAI