Tylko życie ma przyszłość!
dr inż. Antoni Zięba
Szukaj
Close this search box.

Webinary – EduLife

Webinar – Dziecko niechciane

Gru­dzień 2024 r. (śro­da 11.12., godz. 19.00) Ma­cie­rzyń­stwo bez lu­kru. Wy­zwa­nia, ra­dość, rozwój

W 2023 ro­ku uro­dzi­ło się nas o 11 proc. mniej, a przy­rost na­tu­ral­ny wy­niósł ‑137 tys. To tak, jak­by w cią­gu ro­ku znik­nę­ła ca­ła po­pu­la­cja Zie­lo­nej Gó­ry. Praw­do­po­dob­nie pierw­szy raz w hi­sto­rii dziet­ność w Pol­sce spa­dła do po­zio­mu mniej­sze­go niż 1,20. Jesz­cze w 2022 ro­ku by­ło to 1,26. Tym sa­mym wstę­pu­je­my do li­gi państw o naj­niż­szej dziet­no­ści na glo­bie. W cią­gu ostat­nich 6 lat licz­ba uro­dzeń spa­dła o po­nad 30 proc. Tak du­ża ska­la spad­ku to oczy­wi­ście w pew­nej mie­rze kwe­stia struk­tu­ry wie­ku (da­ne GUS za 2023 r.).

Na prze­kór tym da­nym chcie­li­by­śmy za­pro­sić Pań­stwa na wy­jąt­ko­wy we­bi­nar, w któ­rym dziet­ność osób w stu­dio bę­dzie od­mien­na od śred­niej w Pol­sce – to aż 6,5!

Ja­kie wy­zwa­nia cze­ka­ją na ma­my? Jak ra­dzić so­bie w no­wych sy­tu­acjach, któ­re przy­no­si ma­cie­rzyń­stwo? Czy na urlo­pie ma­cie­rzyń­skim i wy­cho­waw­czym moż­na od­po­cząć? Czy „sie­dze­nie w do­mu” z dzieć­mi mo­że być kro­kiem mi­lo­wym w roz­wo­ju oso­bi­stym i za­wo­do­wym? Gdzie szu­kać wspar­cia w by­ciu ma­mą? Jak za­dbać o sie­bie wśród no­wych za­dań? Dla­cze­go chce­my mieć dzieci?

Na te py­ta­nia od­po­wie­my pod­czas we­bi­na­ru pt. „Ma­cie­rzyń­stwo bez lu­kru. Wy­zwa­nia, ra­dość, roz­wój”, któ­ry od­bę­dzie się 11 grud­nia 2024 ro­ku o go­dzi­nie 19.00. Na­szym go­ściem bę­dzie Mag­da­le­na Gu­ziak-No­wak, dzien­ni­kar­ka, czło­nek za­rzą­du Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka, do­rad­ca ży­cia ro­dzin­ne­go, współ­au­tor­ka se­rii pod­ręcz­ni­ków do wy­cho­wa­nia do ży­cia w ro­dzi­nie, pro-li­fer­ka, prak­tyk edu­ka­cji do­mo­wej. Z mę­żem pro­wa­dzi dom i wy­cho­wu­je sze­ścio­ro dzieci.

Spo­tka­nie on­li­ne bę­dzie się skła­dać z dwóch czę­ści. Pierw­szą bę­dzie roz­mo­wa na ży­wo z Mag­da­le­ną Gu­ziak-No­wak. W dru­giej czę­ści gość od­po­wie na py­ta­nia uczest­ni­ków, któ­re moż­na bę­dzie za­da­wać na cza­cie w trak­cie webinaru.

Je­że­li chcesz za­dać py­ta­nie przed we­bi­na­rem, wy­peł­nij po­niż­szy formularz:

Aby uzy­skać za­świad­cze­nie o udzia­le w dzi­siej­szym we­bi­na­rze, wy­peł­nij po­niż­szy formularz:

We­bi­na­ry 2024:

Li­sto­pad 2024 r. (śro­da 13.11., godz. 19.00) Czy cze­goś Ci po­trze­ba? O opie­ce nad seniorami

W 2023 r. licz­ba lud­no­ści Pol­ski wy­nio­sła 37,6 mln, w tym bli­sko 9,9 mln sta­no­wi­ły oso­by w wie­ku 60 lat i wię­cej (26,3%). Pro­gno­zy lud­no­ści na la­ta 2023–2060 wska­zu­ją na po­głę­bia­nie się pro­ce­su sta­rze­nia spo­łe­czeń­stwa. Zmia­ny te nie tyl­ko wi­docz­nie wpły­wa­ją na kwe­stie spo­łecz­ne, de­mo­gra­ficz­ne, czy go­spo­dar­cze, ale tak­że skła­nia­ją nas do pil­nej re­flek­sji nad te­ma­tem sta­ro­ści oraz funk­cjo­no­wa­niem se­nio­rów w dzi­siej­szym świe­cie. Tym bar­dziej, że ba­da­nia wska­zu­ją, że w 2023 r. po­nad 60% osób w wie­ku 60 lat i wię­cej wska­za­ło na dłu­go­trwa­łe pro­ble­my zdro­wot­ne lub cho­ro­by prze­wle­kłe, któ­re trwa­ły co naj­mniej 6 mie­się­cy. Za­tem opie­ka nad se­nio­ra­mi sta­nie się w naj­bliż­szym cza­sie bli­skim tematem.

Jak za­dbać o se­nio­rów, aby za­pew­nić im do­brą, bez­piecz­ną i ak­tyw­ną je­sień ży­cia, nie od­bie­ra­jąc im spraw­czo­ści? Jak od­na­leźć się w sy­tu­acji no­wej struk­tu­ry ro­dzi­ny, w któ­rej jed­na z osób ob­ję­ta jest opie­ką in­sty­tu­cjo­nal­ną? Co zro­bić, aby od­wie­dzi­ny u se­nio­ra przy­nio­sły sa­tys­fak­cję obu stro­nom? Jak spra­wić, by wiek se­nio­ra stał się je­go mocą?

Na te py­ta­nia od­po­wie­my pod­czas we­bi­na­ru. Na­szym go­ściem bę­dzie Ali­cja Tur­czyk, dok­tor na­uk o kul­tu­rze fi­zycz­nej, fi­zjo­te­ra­peut­ka, te­ra­peut­ka za­ję­cio­wa. Za­ło­ży­ciel­ka i Pre­zes Fun­da­cji Na Rzecz Roz­wo­ju Re­ha­bi­li­ta­cji i Opie­ki Dłu­go­ter­mi­no­wej Re­hAk­ty­wa­cja. Wspól­nik w Za­kła­dzie Opie­kuń­czo – Lecz­ni­czym NZOZ Pa­ster­nik w Mo­dl­nicz­ce. Jej pa­sją za­wo­do­wą i po­wo­ła­niem jest pra­ca na rzecz se­nio­rów i osób ob­ję­tych opie­ką dłu­go­ter­mi­no­wą. W swo­jej co­dzien­nej pra­cy zaj­mu­je się po­szu­ki­wa­niem i wdra­ża­niem roz­wią­zań słu­żą­cych re­ha­bi­li­ta­cji i po­pra­wie opie­ki nad se­nio­ra­mi. Wraz z mę­żem pro­wa­dzi dom i wy­cho­wu­je trój­kę dzieci.

Paź­dzier­nik 2024 r. (śro­da 16.10., godz. 19.30) Po­ro­nie­nie. Nie je­steś sama

Sta­ty­sty­ki wska­zu­ją, że ok. 10 proc. ciąż koń­czy się po­ro­nie­niem, naj­czę­ściej w ich pierw­szym try­me­strze. Ro­dzi­ce cier­pią­cy po stra­cie dziec­ka nie za­wsze znaj­du­ją w swo­im oto­cze­niu zro­zu­mie­nie i uzna­nie dla ich bó­lu. „Je­steś mło­da, jesz­cze bę­dziesz mieć dzie­ci”, „ciesz­cie się, że ma­cie już dwo­je” – te sło­wa, bę­dą­ce nie­po­rad­ny­mi sło­wa­mi po­cie­chy, ra­nią i nie po­ma­ga­ją w prze­ży­wa­niu ża­ło­by, bo prze­cież nie jest moż­li­we, aby jed­ne­go czło­wie­ka za­stą­pić drugim.

Jak so­bie ra­dzić po po­ro­nie­niu – z wła­sny­mi emo­cja­mi, po­czu­ciem wi­ny, sa­mot­no­ścią? Jak wy­tłu­ma­czyć star­szym dzie­ciom, że ich brat/siostra nie na­ro­dzi się? Jak dłu­go mo­że trwać ża­ło­ba? Jak wspie­rać ro­dzi­ców do­świad­cza­ją­cych śmier­ci dziec­ka przed je­go narodzeniem?

Go­ściem we­bi­na­ru bę­dzie Elż­bie­ta Sło­ni­na, psy­cho­log w Szpi­ta­lu w Szpi­ta­lu Gi­ne­ko­lo­gicz­no-Po­łoż­ni­czym na Sie­mi­radz­kie­go w Kra­ko­wie a tak­że Re-Kre­acja Kra­kow­skie Cen­trum Te­ra­pii i Roz­wo­ju, któ­ra pra­cu­je z ko­bie­ta­mi w okre­sie oko­ło­po­ro­do­wym i ich ro­dzi­na­mi. Spe­cja­li­zu­je się w kry­zy­sach wy­wo­ła­nych do­świad­cze­niem trau­my, stra­ty i ża­ło­by. Jest do­świad­czo­nym in­ter­wen­tem kry­zy­so­wym, psy­cho­edu­ka­to­rem i tre­ne­rem kom­pe­ten­cji mięk­kich, au­tor­ką i re­ali­za­tor­ką pro­gra­mów pro­fi­lak­tycz­nych i psy­cho­edu­ka­cyj­nych dla dzie­ci i mło­dzie­ży oraz człon­kiem Kra­kow­skie­go In­sty­tu­tu Logoterapii.

Spo­tka­nie bę­dzie się skła­dać z dwóch czę­ści. Pierw­szą bę­dzie roz­mo­wa na ży­wo z Elż­bie­tą Sło­ni­ną. W dru­giej czę­ści gość od­po­wie na py­ta­nia uczest­ni­ków, któ­re moż­na bę­dzie za­da­wać na cza­cie w trak­cie webinaru. 

Maj 2024 r. (śro­da 8.05., godz. 19.00) Dziec­ko niechciane

Trud­ny te­mat. Bo­le­sny. Szcze­gól­nie wów­czas, gdy uświa­da­mia­my so­bie, że tak bar­dzo ży­wy w… nas. Mi­mo że to sfor­mu­ło­wa­nie cza­sem otwie­ra ra­ny, chce­my do­tknąć „dziec­ka nie­chcia­ne­go”. Po co? By z jed­nej stro­ny zro­zu­mieć ko­bie­ty w tzw. nie­ocze­ki­wa­nej cią­ży i na­uczyć się im ade­kwat­nie po­ma­gać, a z dru­giej za­sta­no­wić się, jak trau­mę pre­na­tal­ną prze­kuć w dobro.

Tyl­ko… czy to moż­li­we? Czy brak pre­na­tal­nej mi­ło­ści ma­my i ta­ty moż­na czymś wy­peł­nić? A mo­że to cza­sem nie­na­zwa­ne po­czu­cie od­rzu­ce­nia już na za­wsze bę­dzie de­ter­mi­no­wa­ło za­cho­wa­nia ma­łe­go dziec­ka, na­sto­lat­ka, na­wet do­ro­słe­go już czło­wie­ka? Nie, tak być nie mu­si. Na­wet je­śli za­bra­kło mi­ło­ści w pierw­szych chwi­lach ży­cia, ży­cie dziec­ka nie mu­si być prze­gra­ne! Na­wet wię­cej – oso­by do­świad­czo­ne pre­na­tal­ną trau­mą mo­gą osią­gnąć suk­ces, szcze­gól­nie w tych dzie­dzi­nach, gdzie je­go wa­run­kiem jest wraż­li­wość, umie­jęt­ność współ­od­czu­wa­nia i em­pa­tycz­ne­go to­wa­rzy­sze­nia dru­gie­mu człowiekowi.

Go­ściem Mag­da­le­ny Gu­ziak-No­wak, au­tor­ki po­pu­lar­no-na­uko­we­go cy­klu we­bi­na­rów „Edu­Li­fe”, bę­dzie dr n. hum. Emi­lia Lich­ten­berg-Ko­kosz­ka, spe­cja­li­sta ds. edu­ka­cji w na­szym Sto­wa­rzy­sze­niu, ad­iunkt w In­sty­tu­cie Na­uk Pe­da­go­gicz­nych Uni­wer­sy­te­tu Opol­skie­go, dy­plo­mo­wa­na po­łoż­na. Pro­wa­dzi za­ję­cia z edu­ka­cji zdro­wot­nej, bio­me­dycz­nych i psy­cho­pe­da­go­gicz­nych pod­staw roz­wo­ju i wy­cho­wa­nia, wspie­ra­nia roz­wo­ju dziec­ka, wy­cho­wa­nia do ży­cia w ro­dzi­nie, wy­cho­wa­nia sek­su­al­ne­go. Jej za­in­te­re­so­wa­nia kon­cen­tru­ją się wo­kół za­gad­nień zwią­za­nych z pre­na­tal­nym okre­sem ży­cia czło­wie­ka, naj­wcze­śniej­szym ro­dzi­ciel­stwem, pro­kre­acją i sek­su­al­no­ścią. Jest au­tor­ką wie­lu ksią­żek, or­ga­ni­za­tor­ką kon­fe­ren­cji na­uko­wych i szkoleniowych.

Za­pro­sze­nie na spo­tka­nie kie­ru­je­my do wszyst­kich osób pra­cu­ją­cych z dzieć­mi i mło­dzie­żą, ro­dzi­ców, szcze­gól­nie ro­dzi­ców ad­op­cyj­nych i ro­dzin za­stęp­czych oraz do do­rad­ców ży­cia ro­dzin­ne­go i wszyst­kich zainteresowanych.

Kwie­cień 2024 r. (śro­da 10.04., godz. 19.00) Abor­cja. Jak roz­ma­wiać z nastolatkiem

W związ­ku z za­po­wia­da­ną na 11 kwiet­nia de­ba­tą w Sej­mie na te­mat abor­cji za­pra­sza­my na we­bi­nar, na któ­rym za­sta­no­wi­my się, ja­kich ar­gu­men­tów w dys­ku­sjach o abor­cji uży­wa mło­de po­ko­le­nie. Po­sta­ra­my się na każ­dy z nich me­ry­to­rycz­nie od­po­wie­dzieć, wsłu­chu­jąc się w po­trze­by, prze­ko­na­nia a cza­sem lę­ki, któ­re za ni­mi sto­ją. „Ży­cie ko­biet jest za­gro­żo­ne”, „Ko­bie­ty po­win­ny mieć wy­bór”, „Le­piej prze­rwać ży­cie cho­re­go dziec­ka, niż ska­zy­wać je na cier­pie­nie” – sły­szy­my nie tyl­ko w pra­cy, wśród zna­jo­mych i w me­diach, ale cza­sa­mi tak­że przy ro­dzin­nym sto­le, gdy na­sto­lat­ki za­da­ją trud­ne py­ta­nia. Ma­ją pra­wo do rze­tel­nej od­po­wie­dzi. Po­nad­to prze­ana­li­zu­je­my tak­że ba­da­nia opi­nii spo­łecz­nej i przyj­rzy­my się po­sta­wom pro­kre­acyj­nym mło­dych dorosłych.

Na spo­tka­nie za­pra­szam ro­dzi­ców wraz z do­ra­sta­ją­cą mło­dzie­żą, na­uczy­cie­li, ka­te­che­tów i wszyst­kich, któ­rzy chcą roz­ma­wiać o abor­cji me­ry­to­rycz­nie, bez roz­grze­wa­ją­cych spór emo­cji. Wszy­scy chęt­ni uczest­ni­cy otrzy­ma­ją bez­płat­ne za­świad­cze­nia uczest­nic­twa oraz pre­zen­ta­cję, z któ­rej bę­dę ko­rzy­stać, a któ­rą póź­niej moż­na – we­dług po­trzeb – wy­ko­rzy­stać np. pod­czas lek­cji lub spo­tka­nia dla młodzieży.

Do po­bra­nia pre­zen­ta­cja: „Abor­cja. Jak roz­ma­wiać z Abor­cja”.

Ma­rzec 2024 r. (śro­da 13.03., godz. 19.00) Doj­rze­wam do ko­bie­co­ści. Bu­rza emocji

Z oka­zji Dnia Ko­biet za­pra­sza­my na wy­jąt­ko­wy we­bi­nar  dla mam i có­rek. Za­parz­cie her­ba­tę al­bo przy­go­tuj­cie smacz­ny kok­tajl, usiądź­cie przed ekra­nem i po­słu­chaj­cie pięk­nej opo­wie­ści o bu­do­wa­niu tej nie­zwy­kłej, je­dy­nej w swo­im ro­dza­ju re­la­cji ma­ma-cór­ka. Pod­czas we­bi­na­ru po­roz­ma­wia­my o emo­cjach, któ­re mo­gą to­wa­rzy­szyć do­ra­sta­ją­cym na­sto­lat­kom. Za­sta­no­wi­my się, jak mo­że­my wspie­rać na­sze cór­ki w tym fa­scy­nu­ją­cym, choć trud­nym pro­ce­sie sta­wa­nia się ko­bie­tą. Co wy­brać? Kon­tro­lę i na­do­pie­kuń­czość? A mo­że uważ­ność i za­ufa­nie? Co zbu­du­je mię­dzy na­mi praw­dzi­wy po­most po­ro­zu­mie­nia? Na re­la­cję ma­ma-cór­ka po­pa­trzy­my też z dru­giej stro­ny – z per­spek­ty­wy ma­my. I dla nas ten etap jest wy­ma­ga­ją­cy. W ja­ki spo­sób mo­że­my za­dbać o wła­sne po­trze­by, sza­nu­jąc rów­no­cze­śnie po­trze­by có­recz­ki? Jak ko­mu­ni­ko­wać, kie­dy i my do­świad­cza­my trud­no­ści? W oswo­je­niu bu­rzy emo­cji po­mo­że nam wie­dza – co bio­lo­gia mó­wi o pro­ce­sie doj­rze­wa­nia? W ja­ki spo­sób zmia­ny w cie­le wpły­wa­ją na psy­chi­kę dziewczynek?

Na­szym prze­wod­ni­kiem po te­ma­cie bę­dzie Mag­da­le­na Sa­bik – pe­da­gog, te­ra­peu­ta Te­ra­pii Skon­cen­tro­wa­nej na Roz­wią­za­niach. Pro­wa­dzi szko­le­nia dla ro­dzi­ców i wy­cho­waw­ców m.in. w nur­cie Po­zy­tyw­nej Dys­cy­pli­ny oraz Po­ro­zu­mie­nia bez Prze­mo­cy. Jest au­tor­ką kur­su „Mat­ka – cór­ka. Ja i mo­ja na­sto­lat­ka”. Wspie­ra w roz­wo­ju dzie­ci z au­ty­zmem, jest au­tor­ką książ­ki Za­ba­wy dla dzie­ci z au­ty­zmem. Roz­wi­ja wła­sny pro­jekt Aka­de­mia Re­la­cji na Fa­ce­bo­oku i YouTu­be. Pry­wat­nie żo­na i ma­ma czwor­ga dzieci.

Do udzia­łu za­pra­sza­my ma­my z cór­ka­mi 10+ a tak­że cio­cie, bab­cie, na­uczy­ciel­ki, wy­cho­waw­czy­nie, któ­re chcą bu­do­wać wspa­nia­łe re­la­cje z do­ra­sta­ją­cy­mi dziewczynami.

Lu­ty 2024 r. (wto­rek 13.02., godz. 19.00) Edu­ka­cja sek­su­al­na – kto, gdzie, kie­dy i jak?

Po wy­bo­rach wra­ca roz­mo­wa na te­mat kształ­tu edu­ka­cji sek­su­al­nej. Nie py­ta­my, czy ona jest po­trzeb­na – bo jest. Chce­my jed­nak za­sta­no­wić się nad fun­da­men­tal­ny­mi kwe­stia­mi: kto ma uczyć na­sze dzie­ci i mło­dzież o sek­su­al­no­ści i płcio­wo­ści?, w ja­ki spo­sób szko­ła mo­że współ­pra­co­wać na tym po­lu z ro­dzi­ca­mi?, kie­dy roz­po­cząć roz­mo­wy na ten te­mat?, czy w szkol­nych mu­rach edu­ka­cja sek­su­al­na po­win­na być opcją czy przed­mio­tem ob­li­ga­to­ryj­nym, jak ma­te­ma­ty­ka czy geo­gra­fia? I wresz­cie – JAK opo­wie­dzieć mło­dzie­ży o sek­su­al­no­ści przez pry­zmat mi­ło­ści i odpowiedzialności?

Obec­ne wła­dze przy­mie­rza­ją się do wdro­że­nia w pol­skich szko­łach opła­ka­nej w skut­kach edu­ka­cji sek­su­al­nej w mo­de­lu bry­tyj­skim, nie­miec­kim czy szwedz­kim. W kra­jach tych od kil­ku­dzie­się­ciu lat edu­ka­cja sek­su­al­na spro­wa­dza się do tech­nicz­ne­go in­struk­ta­żu współ­ży­cia. Na­sto­lat­ki z tych kra­jów wcze­śniej niż pol­ska mło­dzież roz­po­czy­na­ją ży­cie sek­su­al­ne, czę­ściej cho­ru­ją na cho­ro­by prze­no­szo­ne dro­gą płcio­wą, a wskaź­ni­ki abor­cji wśród mło­dych dziew­cząt są bar­dzo wy­so­kie. Tam­tej­sze wła­dze za­czy­na­ją re­flek­to­wać, że za­brnę­ły w śle­pą ulicz­kę. Czy mo­że­my uczyć się na ich błę­dach? I czy ro­dzi­ce ma­ją tu co­kol­wiek do powiedzenia?

We­bi­nar po­pro­wa­dzi Mag­da­le­na Gu­ziak-No­wak, dy­rek­tor ds. edu­ka­cji Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka. Go­ściem bę­dzie Te­re­sa Król, me­to­dyk z kil­ku­dzie­się­cio­let­nim sta­żem, od­po­wie­dzial­na za wdro­że­nie w pol­skich szko­łach do­brej edu­ka­cji sek­su­al­nej tzw. mo­de­lu A. Pro­wa­dzą­ce są współ­au­tor­ka­mi se­rii pod­ręcz­ni­ków szkol­nych do na­ucza­nia wy­cho­wa­nia do ży­cia w rodzinie.

Sty­czeń 2024 r. (śro­da 10.01., godz. 19.00) Doj­rze­wam do kobiecości

Pierw­sza mie­siącz­ka, po­więk­sza­ją­ce się pier­si, cza­sem wy­sko­czy pryszcz… Okres doj­rze­wa­nia jest bar­dzo wy­ma­ga­ją­cy za­rów­no dla do­ra­sta­ją­cej dziew­czyn­ki, jak i dla jej ro­dzi­ców. Dla­te­go za­pra­sza­my na we­bi­nar in­ny niż zwy­kle – dla mam i có­rek. Ce­lem wy­da­rze­nia jest wy­po­sa­że­nie dziew­czy­nek w wie­dzę na te­mat okre­su doj­rze­wa­nia, wspar­cie tych, któ­re roz­wi­ja­ją się szyb­ciej lub wol­niej w po­rów­na­niu z ró­wie­śnicz­ka­mi, oswo­je­nie ze zmia­na­mi za­cho­dzą­cy­mi w cie­le i za­chę­ce­nie do pro­wa­dze­nia hi­gie­nicz­ne­go try­bu ży­cia. Przede wszyst­kim jed­nak pra­gnę, że­by wszyst­kie ma­my mia­ły oka­zję po­głę­bić więź ze swo­ją cór­ką. Cza­sa­mi trud­no jest roz­po­cząć roz­mo­wę na te­mat doj­rze­wa­nia tak zwy­czaj­nie: przy obie­dzie, na za­ku­pach, sie­dząc na ka­na­pie… Spo­tka­nie on­li­ne mo­że być świet­nym pre­tek­stem: „Có­recz­ko, zo­bacz, jest wy­da­rze­nie dla mam i có­rek. Mo­że się zapiszemy?”.

Przez ca­ły czas trwa­nia we­bi­na­ru dla uczest­ni­czek bę­dzie do­stęp­ny czat, gdzie moż­na za­da­wać py­ta­nia oraz dzie­lić się swo­imi spo­strze­że­nia­mi. Waż­ne: py­ta­nie moż­na za­dać tak­że przed we­bi­na­rem. Je­śli cór­ka wsty­dzi się po­wie­dzieć o nim ma­mie, moż­na ją za­chę­cić, aby wy­peł­ni­ła po­niż­szy for­mu­larz i wy­sła­ła. Na wszyst­kie py­ta­nia na­de­sła­ne tą dro­gą tak­że od­po­wie­my pod­czas webinaru.

Mo­im go­ściem bę­dzie dr n. med. Ewa Śli­zień-Ku­czap­ska – spe­cja­li­sta po­łoż­nik-gi­ne­ko­log, pre­zes Za­rzą­du Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Na­uczy­cie­li NPR, wy­kła­dow­ca aka­de­mic­ki, współ­au­tor­ka wie­lu publikacji.

Dro­ga Ma­mo! Nie od­da­waj te­go te­ma­tu in­nym: le­ka­rzom, na­uczy­cie­lom, fa­chow­com. Ko­rzy­staj z ich wie­dzy i do­świad­cze­nia, pa­mię­ta­jąc, że to każ­da ma­ma jest naj­więk­szym eks­per­tem w oczach swo­jej cór­ki. Tym bar­dziej, że mo­że po­wo­łać się na swo­je do­świad­cze­nie. Wes­przyj swo­ją có­recz­kę i spo­tkaj­my się 13 grud­nia o godz. 19.00. Wy­da­rze­nie jest bezpłatne. 

We­bi­nar jest prze­zna­czo­ny do wspól­ne­go oglą­da­nia przez ma­my i cór­ki od ok. 10 r.ż. Za­pra­sza­my tak­że oso­by, któ­re chcą to­wa­rzy­szyć do­ra­sta­ją­cym dziew­czyn­kom (na­uczy­cie­li, ka­te­che­tów, do­rad­ców ży­cia ro­dzin­ne­go, cio­cie, bab­cie itp.).

We­bi­na­ry 2022/2023:

Gru­dzień 2023 r. (wto­rek 05.12., godz. 19.00) In vi­tro. Umie­my, ale czy możemy?

Wo­bec na­chal­nej re­kla­my in vi­tro, gło­szą­cej „pra­wo do dziec­ka” dla każ­de­go, prze­cięt­ne­mu czło­wie­ko­wi trud­no zro­zu­mieć, dla­cze­go moż­na być prze­ciw­ni­kiem tej pro­ce­du­ry. Ma­my prze­cież do czy­nie­nia z no­wym czło­wie­kiem, ob­da­rzo­nym god­no­ścią, któ­re­mu przy­słu­gu­je pra­wo do ży­cia i roz­wo­ju. Ży­cie te­go dziec­ka jest tak sa­mo war­to­ścio­we, jak dziec­ka po­czę­te­go na­tu­ral­nie! W do­dat­ku po­ma­ga­my bez­dziet­nym mał­żon­kom, któ­rzy re­al­nie cierpią.

Kie­dy jed­nak zgłę­bi­my te­mat, oka­zu­je się jed­nak, że fun­da­men­tal­ne pra­wo do ży­cia i roz­wo­ju wie­lu dzie­ci po­czę­tych in vi­tro jest na­ru­sza­ne na róż­nych eta­pach pro­ce­du­ry, któ­ra nie­roz­łącz­nie zwią­za­na jest z se­gre­ga­cją em­brio­nów i śmier­cią wie­lu z nich. Co­raz wię­cej mó­wi się tak­że o skut­kach ubocz­nych dla mat­ki i dziec­ka, szcze­gól­nie tych długoterminowych.

Pod­czas we­bi­na­ru „In vi­tro. Umie­my, ale czy mo­że­my?” opo­wie­my m.in. o eta­pach pro­ce­du­ry in vi­tro i dy­le­ma­tach etycz­nych, ja­kie to­wa­rzy­szą sztucz­ne­mu za­płod­nie­niu. Chęt­ne oso­by bę­dą mo­gły uzy­skać za­świad­cze­nie uczestnictwa.

Li­sto­pad 2023 r. (śro­da 8.11., godz. 19.00) Pło­do­we li­nie ko­mór­ko­we. Quo va­dis, medicina?

Pło­do­we li­nie ko­mór­ko­we. Dys­ku­sja na ich te­mat to­czy się po ci­chu, mi­mo że z ko­mó­rek po­bie­ra­nych z ciał dzie­ci pod­da­wa­nych abor­cji ko­rzy­sta ca­ły świat: prze­mysł ko­sme­tycz­ny, spo­żyw­czy, me­dy­cy­na… A je­śli już po­ja­wia­ją się gło­sy sprze­ci­wu, są szyb­ko przy­kry­wa­ne, ośmie­sza­ne al­bo prze­mil­cza­ne. Pa­da­ją kontr­ar­gu­men­ty: pło­do­we li­nie ko­mór­ko­we po­bra­no tyl­ko raz w hi­sto­rii w la­tach 60. i cią­gle ko­rzy­sta się z te­go sa­me­go ma­te­ria­łu. Al­bo: prze­cież te dzie­ci i tak zmar­ły. Lub: to zu­peł­nie to sa­mo co daw­stwo or­ga­nów do prze­szcze­pów. Jed­nak czy na pewno?

O pla­no­wych abor­cjach ce­lem po­bra­nia pło­do­wych li­nii ko­mór­ko­wych i o tym, jak od­nieść się do fak­tu, że biz­nes far­ma­ceu­tycz­ny – prze­mysł wie­lu no­wo­cze­snych le­ków – opie­ra się w ja­kiś spo­sób na pło­do­wych li­niach ko­mór­ko­wych, po­roz­ma­wia­my z dr n. med. Do­ro­tą Łu­cją Jar­czew­ską. Dok­tor Do­ro­ta Łu­cja Jar­czew­ska jest le­ka­rzem, spe­cja­li­stą me­dy­cy­ny ro­dzin­nej, au­tor­ką książ­ki „Szko­dli­wość do­ust­nej an­ty­kon­cep­cji hor­mo­nal­nej”. W przy­go­to­wa­niu jest jej ko­lej­na pu­bli­ka­cja nt. pło­do­wych li­nii komórkowych.

Uwa­ga! Ten webi­nar nie jest do­stęp­ny po emi­sji. Moż­na by­ło uczest­ni­czyć w nim tyl­ko na żywo.

Paź­dzier­nik 2023 r. (śro­da 11.10., godz. 19.00) To by­ło waż­ne. Poronienie

Śmierć dziec­ka, któ­re jesz­cze się nie uro­dzi­ło, nie ucie­le­śni­ło dla świa­ta, nie­zwy­kle trud­no jest opo­wie­dzieć i prze­żyć. Nie jest ła­two po­wia­do­mić o odej­ściu ma­łe­go czło­wie­ka, o któ­re­go za­ist­nie­niu ro­dzi­ce być mo­że jesz­cze nie zdą­ży­li po­wie­dzieć. Nie ist­nie­je utrwa­lo­na przez po­ko­le­nia ro­la, w któ­rą wcho­dzi­my po śmier­ci nie­na­ro­dzo­ne­go dziec­ka. W in­nych sy­tu­acjach zo­sta­je­my wdo­wą, wdow­cem lub sie­ro­tą. Ro­dzi­ce zmar­łe­go przed na­ro­dze­niem dziec­ka sta­ją się „nie-wia­do­mo-kim”. Trud­no do­strzec ich stra­tę. Trud­no do­strzec ich cier­pie­nie. Oni sa­mi nie ma­ją słów, któ­ry­mi mo­gli­by opo­wie­dzieć, co prze­ży­wa­ją i cze­go po­trze­bu­ją. Co wię­cej, mu­szą so­bie po­ra­dzić nie tyl­ko ze swo­imi trud­ny­mi uczu­cia­mi i za­opie­ko­wać star­sze dzie­ci. W ich ża­ło­bę wpi­sa­ny jest wy­si­łek zro­dze­nia zmar­łe­go dziec­ka dla świata.

Ro­dzi­ce cier­pią­cy po stra­cie dziec­ka nie za­wsze znaj­du­ją w swo­im oto­cze­niu zro­zu­mie­nie i uzna­nie dla ich bó­lu. „Jesz­cze bę­dzie­cie mie­li dziec­ko”, „ma­cie już dwo­je” – sły­szą i ra­na otwie­ra się na no­wo, bo prze­cież nie moż­na jed­ne­go czło­wie­ka za­stą­pić dru­gim. Bo wła­śnie ten był je­dy­ny, nie­po­wta­rzal­ny, waż­ny. Po­ro­nie­nie wy­wra­ca do gó­ry no­ga­mi usta­lo­ny po­rzą­dek rze­czy, w któ­rym to dzie­ci że­gna­ją swo­ich ro­dzi­ców a nie od­wrot­nie. Za­pew­ne dla­te­go cza­sa­mi nie wie­my, jak się za­cho­wać i pa­da­ją sło­wa nie­po­rad­ne­go po­cie­sze­nia, któ­re mo­gą za­dać jesz­cze więk­szy ból. Pod­czas we­bi­na­ru za­sta­no­wi­my się, jak wspie­rać osie­ro­co­nych rodziców.

O trud­nym do­świad­cze­niu po­ro­nie­nia i miej­scu dziec­ka utra­co­ne­go w ro­dzi­nie po­roz­ma­wia­ją Mag­da­le­na Gu­ziak-No­wak, dy­rek­tor ds. edu­ka­cji w Pol­skim Sto­wa­rzy­sze­niu Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka, oraz dr Kin­ga We­nklar, so­cjo­te­ra­peu­ta, psy­cho­te­ra­peu­ta pra­cu­ją­cy z mło­dzie­żą i do­ro­sły­mi. Eks­pert­ka zaj­mu­je się m.in. wspie­ra­niem pa­cjen­tów w sy­tu­acji sze­ro­ko ro­zu­mia­nej stra­ty i ża­ło­by (ta­kich jak do­świad­cze­nie roz­wo­du, na­głej śmier­ci, po­ro­nie­nia). Uczest­ni­czy w szko­le­niach or­ga­ni­zo­wa­nych przez Fun­da­cję Na­gle Sa­mi. Pro­wa­dzą­ce są au­tor­ka­mi Bi­blio­tecz­ki Pro-Li­fe pt. „Je­steś. Do­świad­cze­nie poronienia”.

Czer­wiec 2023 r. (śro­da 14.06, godz. 19.00) Świę­tość ży­cia czy ja­kość ży­cia? Sy­tu­acja osób niepełnosprawnych

W prze­strze­ni pu­blicz­nej od lat (a mo­że nie­mal od za­wsze?) ście­ra­ją się dwa nur­ty. Zwo­len­ni­cy ety­ki świę­to­ści ży­cia mó­wią: ży­cie każ­de­go czło­wie­ka, nie­za­leż­nie od je­go wie­ku, kon­dy­cji, sta­tu­su ma­te­rial­ne­go, za­słu­gu­je na ochro­nę, bo na god­ność nie trze­ba so­bie za­pra­co­wać – po pro­stu ją masz, za dar­mo. Z ko­lei wy­znaw­cy ety­ki ja­ko­ści ży­cia py­ta­ją: ale po co żyć, kie­dy nie ma zdro­wia, uro­dy, oso­bli­wie po­ję­te­go suk­ce­su? Ży­cie o ni­skiej ja­ko­ści nie jest war­te przeżycia.

Pod­czas spo­tka­nia za­sta­no­wi­my się, do ja­kich ab­sur­dów po­su­wa się czło­wiek, gdy re­zy­gnu­je z ety­ki świę­to­ści ży­cia na rzecz nie­ustan­ne­go po­pra­wia­nia je­go ja­ko­ści – tak bar­dzo, że owa ja­kość sta­je się śle­pą re­li­gią. Abor­cja, eu­ta­na­zja, se­lek­cja em­brio­nów – to tyl­ko nie­któ­re ob­li­cza „no­we­go, wspa­nia­łe­go świa­ta”… Na ten i in­ne te­ma­ty po­roz­ma­wiam z Woj­cie­chem Zię­bą, pre­ze­sem Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka i ini­cja­to­rem zwięk­sze­nia fi­nan­so­wej po­mo­cy pań­stwa dla ro­dzin wy­cho­wu­ją­cych nie­peł­no­spraw­ne dzie­ci (w ra­mach ini­cja­ty­wy „STOP za­ka­zo­wi pra­cy”), pry­wat­nie mę­żem i ta­tą troj­ga dzie­ci, w tym sy­na z niepełnosprawnością.

Maj 2023 r. (śro­da 10.05, godz. 19.00) Przy­czy­no­we le­cze­nie niepłodności

Czy dla par, któ­re do­świad­cza­ją trud­no­ści z po­czę­ciem dziec­ka, ma­my etycz­ną pro­po­zy­cję nie tyl­ko dia­gno­zo­wa­nia, ale i przy­czy­no­we­go le­cze­nia? Tak, i jest nią na­pro­tech­no­lo­gia – wszech­stron­ne wspar­cie na­tu­ral­nej pro­kre­acji i dzie­dzi­na me­dy­cy­ny łą­czą­ca w so­bie po­stę­po­wa­nie pro­fi­lak­tycz­ne, dia­gno­stycz­ne i terapeutyczne.

Le­karz na­pro­tech­no­log roz­po­zna­je pro­blem i współ­pra­cu­jąc z cy­klem ko­bie­ty, sta­ra się przy­wró­cić je­go pra­wi­dło­wy stan i pod­trzy­mać po­ten­cjał roz­rod­czy. W swo­jej pra­cy czer­pie gar­ścia­mi z naj­now­szej wie­dzy me­dycz­nej. A po­nie­waż nie­płod­ność ni­gdy nie do­ty­czy tyl­ko jed­nej ze stron, na­pro­tech­no­lo­gia zaj­mu­je się dia­gno­sty­ką i le­cze­niem tak ko­bie­ty, jak i mężczyzny.

  • Ja­kie są eta­py le­cze­nia me­to­dą naprotechnologii?
  • Na jak dłu­gie le­cze­nie pa­ra po­win­na się przygotować?
  • Czy każ­dej pa­rze uda się pomóc?
  • Kie­dy po­trzeb­na jest szcze­gól­na die­ta, far­ma­ko­te­ra­pia i/lub in­ter­wen­cja chirurgiczna?

Na te i in­ne py­ta­nia od­po­wie nasz gość – lek. Ewa Śli­zień-Ku­czap­ska – spe­cja­li­sta po­łoż­nik-gi­ne­ko­log, na­pro­tech­no­log, a tak­że pre­zes Za­rzą­du Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Na­uczy­cie­li NPR, wy­kła­dow­ca aka­de­mic­ki, współ­au­tor­ka wie­lu publikacji.

Kwie­cień 2023 r. (środa12.04, godz. 19.00) Ho­spi­cjum per­ina­tal­ne. Do­ło­żyć ży­cia do dni

Jest ta­ka prze­strzeń, w któ­rej cho­re, nie­na­ro­dzo­ne dziec­ko zo­sta­nie po­trak­to­wa­ne zgod­nie z naj­now­szą wie­dzą me­dycz­ną, ale też z nie­zwy­kłą czu­ło­ścią. I są lu­dzie, któ­rzy po­mo­gą ro­dzi­com po­ko­chać je ta­kim, ja­kie jest. Pod­po­wie­dzą, jak przy­go­to­wać się na przy­wi­ta­nie, któ­re cza­sa­mi rów­no­cze­śnie bę­dzie po­że­gna­niem. Bo nie za­wsze ży­cie to­czy się „po ko­lei”. Cza­sem naj­pierw umie­ra dzie­ciąt­ko, a ma­ma, ta­ta i star­sze ro­dzeń­stwo zostają.

Ho­spi­cjum per­ina­tal­ne. To nie ty­le kon­kret­ne miej­sce, co pew­na idea, prze­strzeń współ­pra­cy, kon­cep­cja ca­ło­ścio­wej opie­ki nad ro­dzi­ca­mi, któ­rzy do­wia­du­ją się, że ich nie­na­ro­dzo­ne dziec­ko bę­dzie żyć kró­cej od nich. Gdy świat się wa­li, gdy nie ma na­dziei, gdy już bra­ku­je łez – tu bę­dą przy­tu­le­ni. Tu otrzy­ma­ją po­twier­dze­nie dia­gno­zy i rze­tel­ne in­for­ma­cje o sta­nie zdro­wia dziecka.

Na­szym go­ściem bę­dzie lek. med. Jo­an­na Mań­ka, pe­dia­tra w Kra­kow­skim Ho­spi­cjum dla Dzie­ci im. ks. Jó­ze­fa Ti­sch­ne­ra, pry­wat­nie żo­na i ma­ma troj­ga dzie­ci. Po­roz­ma­wia­my o wa­dach le­tal­nych oraz czym jest per­ina­tal­na opie­ka pa­lia­tyw­na, na czym po­le­ga wspar­cie ho­spi­cjum per­ina­tal­ne­go i kto mo­że z nie­go skorzystać.

Ma­rzec 2023 r. (śro­da 08.03, godz. 19.00) Jak to­bą ma­ni­pu­lu­ją? Stra­te­gie proaborcyjne

W ra­diu, w te­le­wi­zji, w pra­sie i in­ter­ne­cie. Co­dzien­nie, po tro­chu, kon­se­kwent­nie. Za­przą­ga­jąc do te­go na­szą złość, in­nym ra­zem bu­dząc li­tość i współ­czu­cie, a jesz­cze in­nym ape­lu­jąc do „praw re­pro­duk­cyj­nych” – a czym one w ogó­le są?

Ma­ni­pu­la­cja sta­ra jak świat spra­wia, że do­ro­sły czło­wiek naj­pierw sam za­czy­na w to wie­rzyć, a wkrót­ce po­tem prze­ko­ny­wać in­nych, że na­praw­dę moż­na za­bić dziec­ko roz­wi­ja­ją­ce się pod ser­cem mat­ki. Nie­win­ne, bez­bron­ne. Je­śli w do­dat­ku nie wy­cho­dzi po­za swo­ją me­dial­ną bańkę…

Pod­czas we­bi­na­ru po­roz­ma­wia­my o sta­ran­nie za­pla­no­wa­nej stra­te­gii lob­by abor­cyj­ne­go. Zma­ni­pu­lo­wa­ne son­da­że, prze­kła­ma­ne hi­sto­rie, no­we sło­wa na­zy­wa­ją­ce rze­czy­wi­sto­ści, któ­re… nie ist­nie­ją. Za­pra­sza­my do udzia­łu szcze­gól­nie ro­dzi­ców, na­uczy­cie­li, ka­te­che­tów i na­sto­lat­ków 16+. Bo, nie­ste­ty, wszy­scy je­ste­śmy na ma­ni­pu­la­cje po­dat­ni. Tym, co mo­że nas przed nią ochro­nić, jest wiedza.

Lu­ty 2023 r. (śro­da 08.02, godz. 19.00) Na­pro­tech­no­lo­gia. W tro­sce o płodność

Na­pro­tech­no­lo­gia. Zwy­kle re­kla­mo­wa­na ja­ko etycz­na al­ter­na­ty­wa dla in vi­tro. To do­brze – bo rze­czy­wi­ście mo­że być re­al­nym ra­tun­kiem dla mał­żeństw z ob­ni­żo­ną płod­no­ścią. I to źle – bo przy­kle­jo­no jej łat­kę ko­ściół­ko­we­go ka­len­da­rzy­ka, no, mo­że tro­chę bar­dziej no­wo­cze­sne­go. Tym­cza­sem in­struk­tor Cre­igh­ton Mo­del Sys­tem – me­to­dy roz­po­zna­wa­nia płod­no­ści i za­ra­zem na­rzę­dzia dia­gno­stycz­ne­go na­pro­tech­no­lo­gii – pa­trzy o wie­le sze­rzej. Nie tyl­ko po­ma­ga w ce­lo­wa­nym le­cze­niu nie­płod­no­ści i cho­rób gi­ne­ko­lo­gicz­nych, ale też pro­mu­je styl ży­cia wspie­ra­ją­cy na­tu­ral­ną płod­ność i wy­po­sa­ża ko­bie­tę w na­rzę­dzia profilaktyczne.

Ze wspar­cia na­pro­tech­no­lo­ga mo­gą efek­tyw­nie sko­rzy­stać tak­że ko­bie­ty cier­pią­ce na nie­re­gu­lar­ne cy­kle, bo­le­sne mie­siącz­ki, pra­cu­ją­ce w try­bie zmia­no­wym czy w okre­sie pre­me­no­pau­zy. Z ko­lei na­sto­lat­ki zy­ska­ją więk­szą świa­do­mość o funk­cjo­no­wa­niu ich or­ga­ni­zmu. Ale do udzia­łu w we­bi­na­rze za­pra­sza­my nie tyl­ko pa­nie. Z wie­dzy Agniesz­ki Troj­nar, in­struk­tor­ki Cre­igh­ton Mo­del Sys­tem, któ­ra bę­dzie na­szym go­ściem, sko­rzy­sta­ją tak­że panowie.

Sty­czeń 2023 r. (śro­da 11.01, godz. 19.00) Je­ste­śmy w po­ło­wie drogi

30 lat te­mu, 7 stycz­nia 1993 ro­ku Pol­ska sta­ła się pierw­szym pań­stwem de­mo­kra­tycz­nym, któ­re­go par­la­ment od­rzu­cił abor­cję „na żą­da­nie”. Sejm przy­jął usta­wę w sze­ro­kim za­kre­sie chro­nią­cą ży­cie. Gło­so­wa­nie nad nią po­prze­dzo­ne by­ło wie­lo­let­nią pra­cą u pod­staw. Już sa­mo wpro­wa­dze­nie do de­ba­ty pu­blicz­nej te­ma­tu ochro­ny ży­cia po­czę­te­go by­ło wy­ni­kiem cięż­kiej pra­cy wie­lu lu­dzi. Przy­ję­te pra­wo by­ło nie­do­sko­na­łe. Po­trze­bo­wa­li­śmy ko­lej­nych 28 lat, by roz­cią­gnąć praw­ną ochro­nę ży­cia tak­że na dzie­ci nie­na­ro­dzo­ne z po­dej­rze­niem niepełnosprawności.

Gru­dzień 2022 r. (śro­da 14.12, godz. 19.00) Su­mie­nie farmaceuty

Czy pol­ski far­ma­ceu­ta mo­że nie sprze­dać w ap­te­ce ja­kie­goś środ­ka, po­wo­łu­jąc się na klau­zu­lę su­mie­nia? Czy ta­ka gwa­ran­cja w ogó­le jest pra­cow­ni­kom ap­tek oraz nam, pa­cjen­tom i klien­tom, po­trzeb­na? Je­śli tak – cze­go kon­kret­nie mia­ła­by do­ty­czyć? Za­py­ta­my o to dr Mał­go­rza­tę Pru­sak, któ­ra kil­ka­na­ście lat pra­co­wa­ła w prze­my­śle far­ma­ceu­tycz­nym. Obec­nie jest kie­row­ni­kiem ap­te­ki, a po­nad­to Prze­wod­ni­czą­cą Sto­wa­rzy­sze­nia Far­ma­ceu­tów Ka­to­lic­kich Pol­ski, au­tor­ką mo­no­gra­fii „Sprze­ciw su­mie­nia far­ma­ceu­tów. Aspek­ty etycz­ne, teo­lo­gicz­ne i praw­ne” oraz książ­ki „Bio­ety­ka dla farmaceuty”.

Po­ru­szy­my też in­ne za­gad­nie­nia. Czy far­ma­ceu­ta mo­że wy­dać lek na re­cep­tę bez… re­cep­ty? Na czym po­le­ga kie­ro­wa­nie ap­te­ką? W opar­ciu o ja­kie kry­te­ria ap­te­karz de­cy­du­je się pro­wa­dzić sprze­daż ja­kie­goś le­ku lub su­ple­men­tu? I czy w do­bie „dok­to­ra Go­ogle” po­trze­bu­je­my jesz­cze do­brej ra­dy pa­ni ma­gi­ster lub pa­na ma­gi­stra, czy ra­czej trak­tu­je­my ap­te­kę jak su­per­mar­ket, w któ­rym sa­mi wkła­da­my pro­duk­ty do ko­szy­ka? Zapraszamy!

Li­sto­pad 2022 r. (śro­da 9.11, godz. 19.00) Abor­cja farmakologiczna

W kra­jach roz­wi­ja­ją­cych się abor­cja far­ma­ko­lo­gicz­na wy­pie­ra in­ne for­my abor­cji. Śro­do­wi­ska pro­abor­cyj­ne chęt­nie wy­ko­rzy­sta­ły ogra­ni­cze­nia zwią­za­ne z Covid19 do pro­mo­wa­nia jej ja­ko ła­twej, sku­tecz­nej, ta­niej, le­gal­nej na ca­łym świe­cie (oczy­wi­ście, oprócz Pol­ski) i bez­piecz­nej do prze­pro­wa­dze­nia w do­mu. Czy da­li­śmy się na to nabrać?

Być mo­że tak – abor­cja far­ma­ko­lo­gicz­na to je­den z naj­bar­dziej zma­ni­pu­lo­wa­nych te­ma­tów. Pod­czas spo­tka­nia omó­wi­my, na czym tak na­praw­dę po­le­ga; czym jest za­rów­no z per­spek­ty­wy dziec­ka, jak i z per­spek­ty­wy mat­ki. Przed­sta­wi­my ry­zy­ko z nią zwią­za­ne (po­wi­kła­nia bez­po­śred­nie oraz od­le­głe w cza­sie). Zaj­rzy­my też na stro­ny za­gra­nicz­nych kli­nik abor­cyj­nych i po­słu­cha­my le­ka­rzy prze­pro­wa­dza­ją­cych abor­cje – czy na­praw­dę po­le­ca­ją ją ko­bie­tom? Za­pra­sza­my po por­cję rze­tel­nej, udo­ku­men­to­wa­nej ba­da­nia­mi wiedzy.

Go­ściem spe­cjal­nym na we­bi­na­rze bę­dzie dr Mał­go­rza­ta Pru­sak – mgr far­ma­cji, dr teo­lo­gii, kil­ka­na­ście lat pra­co­wa­ła w prze­my­śle far­ma­ceu­tycz­nym, obec­nie kie­row­nik ap­te­ki, Prze­wod­ni­czą­ca Sto­wa­rzy­sze­nia Far­ma­ceu­tów Ka­to­lic­kich Pol­ski, au­tor­ka mo­no­gra­fii „Sprze­ciw su­mie­nia far­ma­ceu­tów. Aspek­ty etycz­ne, teo­lo­gicz­ne i praw­ne oraz książ­ki „Bio­ety­ka dla farmaceuty”.

Paź­dzier­nik 2022 r. (śro­da 12.10, godz. 19.00) Je­steś. Miej­sce dziec­ka utra­co­ne­go w rodzinie

Sta­ty­sty­ki wska­zu­ją, że ok. 10% ciąż koń­czy się po­ro­nie­niem, naj­czę­ściej w ich pierw­szym try­me­strze. Wie­lu ro­dzi­ców nie ma spo­sob­no­ści, by po­że­gnać się z utra­co­nym dziec­kiem ani do­ko­nać god­ne­go je­go po­chów­ku. Naj­czę­ściej wy­ni­ka to z nie­zna­jo­mo­ści pra­wa, jak i to­wa­rzy­szą­cych po­ro­nie­niu dra­ma­tycz­nych oko­licz­no­ści. Śmierć dziec­ka, któ­re jesz­cze się nie uro­dzi­ło, nie ucie­le­śni­ło dla świa­ta, nie­zwy­kle trud­no jest opo­wie­dzieć i przeżyć.

Ro­dzi­ce cier­pią­cy po stra­cie dziec­ka nie za­wsze znaj­du­ją w swo­im oto­cze­niu zro­zu­mie­nie i uzna­nie dla ich bó­lu. No­tu­je się, że bli­sko 30 % ko­biet po­pa­da w de­pre­sję z po­wo­du po­ro­nie­nia, a po­nad po­ło­wa par prze­ży­wa po­waż­ny kry­zys w relacji.

Go­ściem we­bi­na­ru pt. „Je­steś. Miej­sce dziec­ka utra­co­ne­go w ro­dzi­nie” bę­dzie Mag­da­le­na Po­pra­wa, pe­da­gog, do­rad­ca ro­dzin­ny, te­ra­peu­ta par i mał­żeństw, psy­cho­te­ra­peu­ta i sek­su­olog, a pre­tek­stem do roz­mo­wy Dzień Dziec­ka Utra­co­ne­go, przy­pa­da­ją­cy 15 paź­dzier­ni­ka. Po­roz­ma­wia­my m.in. o eta­pach ża­ło­by, to­wa­rzy­sze­niu ro­dzi­nom do­tknię­tym trud­nym do­świad­cze­niem po­ro­nie­nia oraz o spo­so­bach upa­mięt­nie­nia zmar­łe­go dziec­ka z udzia­łem je­go rodzeństwa.

Sty­czeń 2021 r. (śro­da 13.01, godz. 19.00) Spór o abor­cję. Spo­łecz­na manipulacja

Pod­czas spo­tka­nia za­sta­na­wia­my się, co tak na­praw­dę wy­da­rzy­ło się po orze­cze­niu Try­bu­na­łu Kon­sty­tu­cyj­ne­go, któ­ry orzekł, że tzw. abor­cja eu­ge­nicz­na jest nie­zgod­na z Kon­sty­tu­cją RP. Wy­ja­śnia­my, czym jest abor­cja eu­ge­nicz­na. Na spo­łecz­ne ma­ni­pu­la­cje od­po­wia­da­my, się­ga­jąc po ar­gu­men­ty z dzie­dzi­ny ge­ne­ty­ki, bio­lo­gii i medycyny.

Lu­ty 2021 r. (śro­da 10.02, godz. 19.00) Dziec­ko i ma­ma. Dwie ofia­ry aborcji

W nar­ra­cji wo­kół abor­cji bra­ku­je rów­no­wa­gi. Pod­czas gdy śro­do­wi­ska pro­abor­cyj­ne de­kla­ru­ją się ja­ko obroń­cy ko­biet, moż­na mieć wra­że­nie, że śro­do­wi­ska pro-li­fe sku­pia­ją swą uwa­gę głów­nie na dziec­ku. Tym­cza­sem po­trze­ba tro­ski o obo­je – dziec­ko i ma­mę. W cza­sie we­bi­na­ru wy­ja­śnia­my, czym jest abor­cja z per­spek­ty­wy dziec­ka, a tak­że z ja­ki­mi jej skut­ka­mi nie­jed­no­krot­nie do koń­ca ży­cia zma­ga­ją się matki.

Ma­rzec 2021 r. (śro­da 10.03, godz. 19.00) Peł­nia ży­cia! Roz­wój dziec­ka w ło­nie matki

Pod­czas we­bi­na­ru do­wia­du­je­my się, ja­kie są po­szcze­gól­ne eta­py roz­wo­ju dziec­ka w ło­nie mat­ki, kie­dy wy­kształ­ca­ją się je­go na­rzą­dy, kie­dy dziec­ko na­by­wa kon­kret­ne umie­jęt­no­ści. W opar­ciu o ba­da­nia na­uko­we po­ka­zu­je­my peł­nię ży­cia przed narodzinami.

Kwie­cień 2021 r. (śro­da 14.04, godz. 19.00) Edu­ka­cja sek­su­al­na – tak, ale jaka? Nikt roz­sąd­ny nie za­bra­nia dzie­ciom i mło­dzie­ży do­stę­pu do edu­ka­cji sek­su­al­nej. Osią spo­ru wo­kół te­go te­ma­tu nie jest py­ta­nie, czy w ogó­le na­le­ży ją pro­wa­dzić, ale w ja­ki spo­sób? Pod­czas spo­tka­nia po­zna­my kla­sy­fi­ka­cję Ame­ry­kań­skiej Aka­de­mii Pe­dia­trii, któ­ra wy­od­ręb­nia trzy ty­py edu­ka­cji sek­su­al­nej. Po­rów­na­my mo­del A (pro­wa­dzo­ny w Pol­sce) z mo­de­la­mi B i C (pro­wa­dzo­ny­mi np. w Wiel­kiej Bry­ta­nii, Szwe­cji, Niem­czech). Po­rów­na­my m.in. ta­kie współ­czyn­ni­ki jak licz­ba nie­chcia­nych ciąż na­sto­la­tek czy licz­ba na­sto­lat­ków cho­ru­ją­cych na cho­ro­by prze­no­szo­ne dro­gą płcio­wą. Omó­wi­my pod­sta­wo­we za­ło­że­nia pol­skie­go mo­de­lu edu­ka­cji sek­su­al­nej, re­ali­zo­wa­ne­go w ra­mach szkol­ne­go przed­mio­tu „wy­cho­wa­nie do ży­cia w ro­dzi­nie”.421 08 43.

Maj 2021 r. (śro­da 12.05, godz. 19.00) Na­wró­ce­ni aborcjoniści

Je­śli zwo­len­ni­cy abor­cji nie chcą słu­chać ar­gu­men­tów pro-li­fow­ców, mo­że war­to, by wsłu­cha­li się w głos osób, któ­re z prze­my­słu abor­cyj­ne­go prze­szły do ru­chu pro-li­fe. Osób, któ­re mó­wią wprost: sprze­da­wa­li­śmy abor­cję, by za­ra­biać mi­lio­ny. Ode­bra­li­śmy ży­cie ty­siąc­om dzie­ci. Nie dba­li­śmy ani o nie, ani o ich mat­ki. Dziś wi­dzi­my, że po­peł­ni­li­śmy błąd.

Pod­czas spo­tka­nia po­zna­my m.in. Ber­nar­da Na­than­so­na, Ca­rol Eve­rett, Ab­by John­son i An­tho­ny­’e­go Le­va­ti­no. Na przy­kła­dzie ich do­świad­czeń omó­wi­my stra­te­gię grup pro­abor­cyj­nych, któ­ra z wie­lo­ma „suk­ce­sa­mi” jest dziś re­ali­zo­wa­na na ca­łym świecie.

Czer­wiec 2021 r. (czwar­tek 10.06, godz. 19.00) Me­to­dy roz­po­zna­wa­nia płod­no­ści – czy warto?

Sku­tecz­ne, ta­nie, eko­lo­gicz­ne, nie ma­ją skut­ków ubocz­nych… Ale czy to wy­star­czy, aby się do nich prze­ko­nać? Pod­czas spo­tka­nia omó­wi­my za­le­ty i wa­dy me­tod roz­po­zna­wa­nia płod­no­ści oraz za­ło­że­nia naj­po­pu­lar­niej­szych me­tod. Po­wie­my, w ja­ki spo­sób moż­na na­uczyć się prak­tycz­ne­go sto­so­wa­nia MRP, po­le­ci­my naj­lep­sze apli­ka­cje do no­to­wa­nia ob­ser­wa­cji i no­win­ki techniczne.

Na spo­tka­nie szcze­gól­nie za­pra­sza­my na­rze­czo­nych, ale też na­uczy­cie­li, wy­cho­waw­ców, ro­dzi­ców i wszyst­kie oso­by, któ­rą chcą się na­uczyć MRP – a na­ukę tę moż­na roz­po­cząć w każ­dym wieku.

Czer­wiec 2021 r. (śro­da 23.06, godz. 19.00) Me­to­dy roz­po­zna­wa­nia płod­no­ści krok po kroku

Te­ma­tem spo­tka­nia bę­dzie spo­sób pro­wa­dze­nia ob­ser­wa­cji a tak­że in­ter­pre­ta­cji za­uwa­żo­nych ob­ja­wów. Uczest­ni­cy do­wie­dzą się, w ja­ki spo­sób wy­zna­czać dni płod­ne i niepłodne.

Dru­ga część spo­tka­nia bę­dzie po­świę­co­na wspie­ra­niu płod­no­ści – co już te­raz mo­że­my zro­bić dla dziec­ka, któ­re do­pie­ro chce­my za­pro­sić do na­sze­go ży­cia? Jak się do te­go przy­go­to­wać? Tra­dy­cyj­nie po czę­ści wy­kła­do­wej bę­dzie moż­na za­da­wać pytania.

Paź­dzier­nik 2021 r. (śro­da 13.10, godz. 19.00) In vi­tro. Za ja­ką cenę?

O ile roz­mo­wa o wszel­kich za­gad­nie­niach bio­etycz­nych jest trud­na, to wła­śnie chy­ba o za­płod­nie­niu in vi­tro dys­ku­to­wać naj­trud­niej. Zwo­len­ni­cy pro­ce­du­ry sztucz­ne­go za­płod­nie­nia mó­wią: „Ro­zu­mie­my, że nie po­pie­ra­cie abor­cji. Ale my nie za­bi­ja­my, my da­je­my życie”.

W roz­mo­wie o in vi­tro ni­gdy nie mo­że za­brak­nąć sza­cun­ku i de­li­kat­no­ści, bo pra­gnie­nie po­da­ro­wa­nia ży­cia no­wej oso­bie jest bar­dzo szla­chet­ne, a dra­mat nie­płod­no­ści roz­dzie­ra ser­ca wie­lu mał­żon­ków. Każ­dy czło­wiek – nie­za­leż­nie od spo­so­bu po­czę­cia  od pierw­szych chwil ży­cia ma nie­zby­wal­ną god­ność i przy­słu­gu­je mu wie­le praw, w tym fun­da­men­tal­ne: do ży­cia i dal­sze­go roz­wo­ju. Nie­ste­ty, pra­wa te są na­ru­sza­ne na wie­lu eta­pach pro­ce­du­ry in vitro.

Paź­dzier­nik 2021 r. (śro­da 10.11, godz. 19.00) An­ty­kon­cep­cja. Wiel­ka hi­sto­ria ma­łej pigułki

Do­stęp­na, mod­na, ła­twa w sto­so­wa­niu, uwa­ża­na za sku­tecz­ną. An­ty­kon­cep­cja, szcze­gól­nie hor­mo­nal­na, zre­wo­lu­cjo­ni­zo­wa­ła my­śle­nie o ko­bie­cie, męż­czyź­nie i dziec­ku. Ma­ła pi­guł­ka, iko­na re­wo­lu­cji sek­su­al­nej, usta­li­ła no­wy po­rzą­dek. W ja­ki sposób?

Pod­czas we­bi­na­ru omó­wi­my ro­dza­je i spo­sób dzia­ła­nia an­ty­kon­cep­cji, ze szcze­gól­nym uwzględ­nie­niem środ­ków hor­mo­nal­nych. Spraw­dzi­my ich sku­tecz­ność i moż­li­we skut­ki ubocz­ne. Za­sta­no­wi­my się, dla­cze­go – sko­ro po­wszech­nie uwa­ża się pi­guł­kę za do­bro­dziej­stwo ludz­ko­ści – nie­któ­rzy le­ka­rze od­ma­wia­ją jej prze­pi­sy­wa­nia, po­wo­łu­jąc się na klau­zu­lę sumienia.

Gru­dzień 2021 r. (śro­da 8.12, godz. 19.00) O mi­ło­ści i sek­su­al­no­ści z dzieć­mi. Jak rozmawiać?

Za­pra­sza­my na ko­lej­ny, ostat­ni w tym ro­ku, we­bi­nar w nie­co in­nej for­mu­le niż zwy­kle. Go­ściem Mag­da­le­ny Gu­ziak-No­wak bę­dzie dr Ma­rek Ba­bik, mąż i ta­ta czwor­ga do­ro­słych już dzie­ci, pe­da­gog spe­cja­li­zu­ją­cy się m.in. w roz­mo­wach na „te te­ma­ty”. Za­sta­no­wi­my się, w ja­ki spo­sób roz­ma­wiać z młod­szy­mi i star­szy­mi dzieć­mi o mi­ło­ści i seksualności.

  • Któ­ry mo­ment jest odpowiedni?
  • Czy ma­łym dzie­ciom wpro­wa­dzać po­ję­cia anatomiczne?
  • Co zro­bić, kie­dy py­ta­nia dzie­ci nas krę­pu­ją lub – po pro­stu – nie zna­my na nie odpowiedzi?
  • I wresz­cie – jak roz­ma­wiać, by po­ka­zać, że mi­łość i sek­su­al­ność są wiel­kim i pięk­nym darem?

Jak zwy­kle war­to przyjść na spo­tka­nie z wła­sny­mi py­ta­nia­mi, aby za­dać je w dru­giej czę­ści i uzy­skać fa­cho­wą odpowiedź.

Sty­czeń 2022 r. (śro­da 12.01, godz. 19.00) Ad­op­cja. Kie­dy dzie­ci ro­dzą się w ser­cu
Za­pra­sza­my na we­bi­nar z se­rii „Spo­tka­nia o ży­ciu”. Tym ra­zem te­ma­tem bę­dzie „Ad­op­cja. Kie­dy dzie­ci ro­dzą się w ser­cu”. Spo­tka­nie od­bę­dzie się we śro­dę 12 stycz­nia 2022 r. o 19.00.

W kon­tek­ście ad­op­cji po­ru­szy­my na­stę­pu­ją­ce tematy:

  • pro­ce­du­ry adopcyjne,
  • jak ośrod­ki ad­op­cyj­ne szu­ka­ją naj­lep­szych ro­dzi­ców dla dziecka,
  • jak prze­bie­ga­ją szko­le­nia dla ro­dzi­ców adopcyjnych,
  • o tym, że trau­mę po­rzu­ce­nia moż­na le­czyć tyl­ko miłością,
  • po­roz­ma­wia­my o ro­dzi­cach, któ­rzy de­cy­du­ją się od­dać dzie­ci do ad­op­cji i nie­rzad­ko jest to wy­raz ich mi­ło­ści z ich strony.
Stycz­nio­we spo­tka­nie rów­nież bę­dzie wy­wia­dem z eks­per­tem. Go­ściem bę­dzie Pa­ni Mag­da­le­na Le­siak –psy­cho­log i dy­rek­tor Ar­chi­die­ce­zjal­ne­go Ośrod­ka Ad­op­cyj­ne­go w Ło­dzi oraz pre­zes za­rzą­du Sto­wa­rzy­sze­nia Ka­to­lic­kich Ośrod­ków Adopcyjnych.

Lu­ty 2022 r. (śro­da 9 lu­te­go, godz. 19.00) Praw­dzi­wa ce­na aborcji

To mia­ło szyb­ko za­ła­twić „pro­blem”. Czym jest chwi­lo­wy dys­kom­fort fi­zycz­ny za nie­du­że pie­nią­dze (al­bo na­wet za dar­mo w szpi­ta­lu) w po­rów­na­niu ze zmar­no­wa­nym ży­ciem, jak in­ni prze­ko­ny­wa­li? „To do­bra de­cy­zja, nie bę­dziesz ża­ło­wać, po­czu­jesz ulgę. A stu­dia, ka­rie­ra? Zwią­zek? A co po­my­ślą twoi zna­jo­mi, ro­dzi­ce?” – sły­sza­ły, gdy szu­ka­ły re­al­nej po­mo­cy. Al­bo po­dej­mo­wa­ły de­cy­zję w prze­ra­ża­ją­cej ci­szy, w strasz­nej sa­mot­no­ści. Po­tem, po abor­cji, cza­sem fak­tycz­nie przy­cho­dzi­ła ulga – ale tyl­ko na chwi­lę. Bo jak zapomnieć…?

I oka­zy­wa­ło się, że cier­pie­nie ko­biet po abor­cji nie jest ani ka­to­lic­kim za­bo­bo­nem, ani po­my­słem fa­na­ty­ków, lecz praw­dzi­wą ra­ną, któ­ra nie chce się za­go­ić. Że te­go cier­pie­nia do­świad­cza­ją ko­bie­ty młod­sze i star­sze; te, któ­re na abor­cję zde­cy­do­wa­ły się rok te­mu oraz te, któ­re ży­ją z tym do­świad­cze­niem już kil­ka­dzie­siąt lat; ka­to­licz­ki i ate­ist­ki; za­moż­ne i bied­ne; te zmu­szo­ne do za­bi­cia dziec­ka i te, któ­re wy­bra­ły tzw. za­bieg w swej wolności.

Za­pra­sza­my na we­bi­nar pt. „Praw­dzi­wa ce­na abor­cji”, na któ­rym bę­dzie­my go­ścić s. Mał­go­rza­tę Słom­kę, sza­ryt­kę, któ­ra od wie­lu lat pra­cu­je z ko­bie­ta­mi po abor­cji, pro­wa­dząc dla nich re­ko­lek­cje „Win­ni­ca Ra­che­li”. „Nie je­stem spe­cja­list­ką od pro­ble­mu abor­cji ani psy­cho­lo­giem. Je­stem świad­kiem” – mó­wi o so­bie s. Małgorzata.

Pod­czas spo­tka­nia opo­wie o to­wa­rzy­sze­niu ko­bie­tom (ale też męż­czy­znom, le­ka­rzom, pie­lę­gniar­kom) i o tym, jak przejść dro­gę uzdrowienia. 

Ma­rzec 2022 r. (śro­da 9 mar­ca, godz. 19.00)  Ma­cie­rzyń­stwo. Bez lu­kru, bez lęku

Na­szym go­ściem bę­dzie Mar­ta Wi­tec­ka, ma­ma sze­ścior­ga dzie­ci, w tym Szy­mo­na i Ku­by z ze­spo­łem Do­wna oraz †Es­ter­ki, któ­ra zmar­ła trzy mie­sią­ce po na­ro­dzi­nach (uro­dzi­ła się z wa­dą le­tal­ną). Po­roz­ma­wia­my o zwy­czaj­nej co­dzien­no­ści z dwo­ma nie­zwy­kły­mi na­sto­lat­ka­mi na po­kła­dzie: Szy­mo­nem i Ku­bą. Za­sta­no­wi­my się, co ja­ko spo­łe­czeń­stwo mo­że­my zro­bić dla osób z ze­spo­łem Do­wna. Mar­ta pięk­nie mó­wi też o otwar­to­ści na ma­cie­rzyń­stwo. Jak to moż­li­we, że po na­ro­dzi­nach sy­na z tri­so­mią 21 bez lę­ku za­pro­si­li z An­drze­jem do swo­jej ro­dzi­ny ko­lej­ne dzie­ci? Co by­ło tru­dem do po­ko­na­nia, a co źró­dłem ra­do­ści i na­dziei, że da­dzą ra­dę? W we­bi­na­rze mo­gą wziąć udział star­sze dzie­ci, któ­re py­ta­ją o war­tość ży­cia, o abor­cję, o tzw. wol­ny wy­bór. Mo­że ze­chcą po­słu­chać świad­ka. Film o ro­dzi­nie Mar­ty i An­drze­ja Wi­tec­kich do zo­ba­cze­nia tu­taj.

Ma­rzec 2022 r. (śro­da 23.03, godz. 19.00) Klu­by Pro-Li­fe – Wspól­no­ty mi­ło­śni­ków życia

Ży­cia ludz­kie­go trze­ba bro­nić mą­drze, a do te­go trze­ba się przy­go­to­wać. Klu­by Pro-Li­fe bę­dą prze­strze­nią do for­ma­cji du­cho­wej, emo­cjo­nal­nej, in­te­lek­tu­al­nej i spo­łecz­nej oraz miej­scem kształ­to­wa­nia su­mie­nia, słu­cha­nia gło­su Ko­ścio­ła i roz­wi­ja­nia wraż­li­wo­ści na każ­de­go czło­wie­ka. To tak­że pro­po­zy­cja wspól­no­ty, któ­rej szcze­gól­nie te­raz, w trud­nym cza­sie, gdy woj­na jest tak bli­sko nas, bar­dzo nam potrzeba.

Człon­ko­wie Klu­bów Pro-Li­fe bę­dą mie­li oka­zję, by spo­koj­nie i rze­czo­wo roz­ma­wiać na te­ma­ty pro-li­fe, opie­ra­jąc się na na­uko­wych ar­gu­men­tach. Edu­ka­cja jest klu­czo­wa, że­by naj­pierw sa­me­mu nie być po­dat­nym na ma­ni­pu­la­cje, a po­tem uczyć in­nych, dzie­ląc się już zdo­by­tą wie­dzą. Na fun­da­men­cie for­ma­cji i wspól­no­ty oraz po zdo­by­ciu wie­dzy klu­by bę­dą mo­gły po­dej­mo­wać róż­ne dzia­ła­nia pro-life.

Pod­czas we­bi­na­ru, któ­ry od­bę­dzie się 23 mar­ca 2022 r. o godz. 19.00 przed­sta­wi­my ideę i za­sa­dy dzia­ła­nia klu­bów. Spo­tka­nie po­pro­wa­dzą Mag­da­le­na Gu­ziak-No­wak, dy­rek­tor ds. edu­ka­cji Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka, i o. Krzysz­tof Nie­wia­dom­ski OFM­Cap, opie­kun du­cho­wy inicjatywy.

Kwie­cień 2022 r. (śro­da 13.04, godz. 19.00) DNA – czy jest w nim za­pi­sa­ne ca­łe na­sze życie?

Za­pra­sza­my na ko­lej­ny we­bi­nar z cy­klu „Spo­tka­nia o ży­ciu”. Na­szym go­ściem bę­dzie dr n med. Jen­ni­fer Ca­sta­ñe­da, spe­cja­li­sta w za­kre­sie ge­ne­ty­ki kli­nicz­nej, pra­cow­nik Za­kła­du Ge­ne­ty­ki Me­dycz­nej In­sty­tu­tu Mat­ki i Dziec­ka w War­sza­wie. Po­nie­waż 25 kwiet­nia ob­cho­dzi­my Świa­to­wy Dzień DNA, spró­bu­je­my od­po­wie­dzieć na py­ta­nie, czy w DNA za­pi­sa­ny jest los czło­wie­ka. Na­kre­śli­my za­da­nia ge­ne­ty­ki i zo­ba­czy­my, ja­kie wy­zwa­nia etycz­ne przed na­mi sta­wia. Po­roz­ma­wia­my o tym, co ro­bić, by nie po­gu­bić się w wy­bo­rach i lę­kach, gdy cho­ro­ba ge­ne­tycz­na po­ja­wia się na horyzoncie.

Maj 2022 r. (śro­da 11.05, godz. 19.00) Ba­by, aku­szer­ki, po­łoż­ne – dło­nie, któ­re przyj­mu­ją życie

W ra­mach ma­jo­we­go we­bi­na­ru za­pra­sza­my na spo­tka­nie z dr Sa­bi­ną Ja­ku­bow­ską – ar­che­olo­giem, an­tro­po­lo­giem, do­ulą i au­tor­ką po­wie­ści pt. „Aku­szer­ki”. Bę­dzie­my roz­ma­wiać o tym, jak kształ­to­wa­ła się w hi­sto­rii opie­ka nad ko­bie­tą ro­dzą­cą – od lu­do­wej ba­by po współ­cze­sne wspar­cie me­dycz­ne. Za­sta­no­wi­my się, co to zna­czy „do­bry po­ród” i co łą­czy po­ko­le­nia ko­biet, któ­rych po­wo­ła­niem by­ło i jest przyj­mo­wać ży­cie przy­cho­dzą­ce na świat.

Czer­wiec 2022 r. (śro­da 8.06, godz. 19.00) Do­brej edu­ka­cji sek­su­al­nej nie trze­ba się bać

Ter­min „edu­ka­cja sek­su­al­na” na­brał w pol­skiej rze­czy­wi­sto­ści spe­cy­ficz­ne­go, dla wie­lu od­bior­ców pe­jo­ra­tyw­ne­go zna­cze­nia, po­mi­mo że wy­ra­zy te po­trak­to­wa­ne od­ręb­nie za­bar­wie­nia ta­kie­go nie po­sia­da­ją. Słow­nik ję­zy­ka pol­skie­go okre­śla „edu­ka­cję” ja­ko: wy­kształ­ce­nie, na­ukę, a „sek­su­al­ny” – do­ty­czą­cy płci. Za­tem na­uka o płcio­wo­ści czło­wie­ka nie po­win­na bu­dzić nie­po­ko­ju. Ten nie­po­kój jed­nak wkradł się w po­ło­wie lat 90. ubie­głe­go stu­le­cia wraz z na­pły­wem z Za­cho­du pod­ręcz­ni­ków oraz po­rad­ni­ków dla dzie­ci i mło­dzie­ży. Ich treść wy­so­ce za­nie­po­ko­iła ro­dzi­ców i pe­da­go­gów, po­nie­waż ob­raz sek­su­al­no­ści czło­wie­ka spro­wa­dzał się tam do wie­dzy bio­lo­gicz­nej i in­struk­ta­żu czyn­no­ści seksualnych.

O hi­sto­rii wpro­wa­dza­nia za­jęć „Wy­cho­wa­nia do ży­cia w ro­dzi­nie”, roz­bra­ja­niu bom­by i obec­nych wy­zwa­niach, któ­re sto­ją przed na­uczy­cie­la­mi WDŻ‑u bę­dzie­my roz­ma­wiać z p. Te­re­są Król, kon­sul­tan­tem WDŻ, au­tor­ką i re­dak­to­rem pro­gra­mu oraz pod­ręcz­ni­ków do Wy­cho­wa­nia do ży­cia w ro­dzi­nie, wy­kła­dow­cą KIRE.

Pa­tro­ni medialni:
Udostępnij
Tweetnij
Wydrukuj