Włochy: macierzyństwo zastępcze jako powszechne przestępstwo

Wło­ska pre­mier Gior­gia Me­lo­ni ofi­cjal­nie za­apro­bo­wa­ła usta­wę Var­chi, któ­ra ka­te­go­ry­zu­je ma­cie­rzyń­stwo za­stęp­cze ja­ko prze­stęp­stwo o cha­rak­te­rze po­wszech­nym. No­wa re­gu­la­cja sta­ła się ak­tyw­na od paź­dzier­ni­ka bie­żą­ce­go roku.

Zgod­nie z usta­wą Var­chi, oso­by, któ­re ku­pu­ją dzie­ci, na­wet za gra­ni­cą, gdzie ta prak­ty­ka jest le­gal­na, pod­le­ga­ją su­ro­wym ka­rom. Za ta­kie dzia­ła­nia gro­zi ka­ra wię­zie­nia od trzech mie­się­cy do dwóch lat oraz grzyw­na, któ­ra mo­że się­gać na­wet jed­ne­go mi­lio­na euro.

W kon­tek­ście wpro­wa­dze­nia tej usta­wy, pre­mier Me­lo­ni wy­ra­zi­ła swo­je sta­no­wi­sko, pod­kre­śla­jąc, że nie uwa­ża han­dlu ko­bie­cym cia­łem i ko­mer­cja­li­za­cji ma­cie­rzyń­stwa za osią­gnię­cie cy­wi­li­za­cyj­ne. Wy­ra­zi­ła prze­ko­na­nie, że wy­naj­mo­wa­nie ło­na ko­biet jest for­mą nie­wol­nic­twa w trze­cim tysiącleciu.

Ta de­cy­zja rzą­du wło­skie­go ma na ce­lu ochro­nę war­to­ści zwią­za­nych z ludz­kim ży­ciem i god­no­ścią, a tak­że wal­kę z prak­ty­ka­mi, któ­re wy­ko­rzy­stu­ją ko­bie­ty i dzie­ci w kon­tek­ście ma­cie­rzyń­stwa za­stęp­cze­go w ce­lach komercyjnych.

Pre­mier Włoch wy­ra­zi­ła sta­no­wi­sko pod­kre­śla­ją­ce wy­jąt­ko­wość ma­cie­rzyń­stwa. Par­la­ment Re­pu­bli­ki Wło­skiej, gło­su­jąc nad tą kwe­stią, przy­jął usta­wę 166 gło­sa­mi za, przy 109 prze­ciw­nych i czte­re­ma wstrzy­mu­ją­cy­mi się.

War­to za­zna­czyć, że prze­ciw­ko usta­wie opo­wie­dzia­ły się wszyst­kie par­tie le­wi­co­we opo­zy­cji, pod­czas gdy dwie cen­tro­we par­tie, w tym by­ły pre­mier Mat­teo Ren­zi, przy­zna­ły swo­im par­la­men­ta­rzy­stom wol­ność w wy­ra­ża­niu opi­nii, a czte­ry z nich po­par­ły no­wą ustawę.

Wło­chy już wcze­śniej za­bro­ni­ły prak­tyk ma­cie­rzyń­stwa za­stęp­cze­go w 2004 ro­ku. Jed­nak naj­now­szą zmia­ną jest fakt, że te­raz każ­da oso­ba wy­jeż­dża­ją­ca za gra­ni­cę w ce­lu po­zy­ska­nia dziec­ka uro­dzo­ne­go przez su­ro­gat­kę, bez wzglę­du na cel (al­tru­istycz­ny czy ko­mer­cyj­ny), pod­le­ga ka­rze zgod­nie z no­we­li­za­cją art. 12 usta­wy nr 40 z 19 lu­te­go 2004 roku.

Mi­mo że więk­szość osób ko­rzy­sta­ją­cych z tej me­to­dy w Ita­lii to pa­ry he­te­ro­sek­su­al­ne, no­we prze­pi­sy na­ka­zu­ją za­prze­sta­nie re­je­stro­wa­nia dzie­ci par ho­mo­sek­su­al­nych, co ozna­cza mo­dy­fi­ka­cję ich ak­tów urodzenia.

De­cy­zja pod­ję­ta we Wło­szech przy­po­mi­na sy­tu­ację, ja­ka mia­ła miej­sce na Li­twie w 2020 ro­ku, gdy tam­tej­szy Par­la­ment jed­no­gło­śnie przy­jął usta­wę za­ka­zu­ją­cą ma­cie­rzyń­stwa za­stęp­cze­go, od­no­sząc się do prze­ko­nań o sprzecz­no­ści tej prak­ty­ki z mię­dzy­na­ro­do­wy­mi trak­ta­ta­mi do­ty­czą­cy­mi han­dlu dzieć­mi i nie­wol­nic­twa, a tak­że pra­wa­mi ko­biet i dzie­ci oraz za­gad­nie­nia­mi ro­dzi­ciel­stwa, ad­op­cji i biomedycyny.

Su­ro­ga­cja zna­na rów­nież ja­ko „ma­cie­rzyń­stwo za­stęp­cze”, pod­wa­ża god­ność dziec­ka, któ­re w ta­kiej sy­tu­acji trak­to­wa­ne jest ja­ko to­war. Ofe­ro­wa­nie ta­kich usług bu­dzi po­waż­ne wąt­pli­wo­ści z per­spek­ty­wy moralnej.

JB
Źró­dło: hli.org.pl