USA: nowe przepisy federalne zmuszają pracodawców do wspierania aborcji

Ame­ry­kań­ska Kon­fe­ren­cja Bi­sku­pów Ka­to­lic­kich (USCCB) wy­ra­zi­ła w pią­tek dez­apro­ba­tę wo­bec no­we­go prze­pi­su wpro­wa­dzo­ne­go przez ad­mi­ni­stra­cję Bi­de­na, któ­ry zo­bo­wią­zu­je pra­co­daw­ców do za­pew­nia­nia urlo­pu pra­cow­ni­com chcą­cym do­ko­nać aborcji.

Ad­mi­ni­stra­cja Bi­de­na, za po­śred­nic­twem Ko­mi­sji ds. Rów­nych Szans Za­trud­nie­nia (EEOC), w tym ty­go­dniu ogło­si­ła zmia­nę w fe­de­ral­nych re­gu­la­cjach do­ty­czą­cych uczci­we­go trak­to­wa­nia pra­cow­nic w cią­ży. Zmia­na ta wpro­wa­dza dla pra­co­daw­ców obo­wią­zek za­pew­nie­nia „roz­sąd­nych uspraw­nień”, w tym udzie­la­nia pra­cow­ni­kom cza­su wol­ne­go na prze­pro­wa­dze­nie aborcji.

We­dług naj­now­sze­go ogło­sze­nia do­ty­czą­ce­go zmia­ny prze­pi­sów przez EEOC, no­wy re­gu­la­min wej­dzie w ży­cie 60 dni po pu­bli­ka­cji. Jest to część sta­rań Ko­mi­sji w za­kre­sie wdro­że­nia usta­wy o rów­nym trak­to­wa­niu pra­cow­nic w cią­ży (PWFA).

W od­po­wie­dzi na no­we za­sa­dy bi­skup Ke­vin Rho­ades wy­dał oświad­cze­nie, w któ­rym stwier­dził, że „ża­den pra­co­daw­ca nie po­wi­nien być zmu­sza­ny do uczest­ni­cze­nia w de­cy­zji pra­cow­ni­ka o za­koń­cze­niu ży­cia dziecka”.

„Nie do obro­ny jest to, że Ko­mi­sja ds. Rów­nych Szans w Za­trud­nie­niu wy­pa­cza pra­wo w spo­sób na­ru­sza­ją­cy su­mie­nia pra­co­daw­ców pro-li­fe, zmu­sza­jąc ich do uła­twia­nia abor­cji” – ar­gu­men­to­wał prałat.

W ubie­głym ro­ku Kon­fe­ren­cja Bi­sku­pów Ka­to­lic­kich Sta­nów Zjed­no­czo­nych (USCCB) opu­bli­ko­wa­ła swo­je sta­no­wi­sko w spra­wie pro­po­no­wa­nej usta­wy, w któ­rym bi­sku­pi, wraz z Ka­to­lic­kim Uni­wer­sy­te­tem Ame­ry­ki, pod­kre­śli­li, że usta­wa PWFA (Pre­gnant Wor­kers Fa­ir­ness Act) nie na­kła­da obo­wiąz­ku świad­cze­nia usług wspie­ra­ją­cych aborcję.

Bi­sku­pi oraz Ka­to­lic­ki Uni­wer­sy­tet Ame­ry­ki w swo­ich ko­men­ta­rzach wy­ja­śni­li, że ce­lem usta­wy PWFA (Pre­gnant Wor­kers Fa­ir­ness Act) jest za­pew­nie­nie udo­god­nień ko­bie­tom w cią­ży i tym, któ­re ro­dzą, aby mo­gły one kon­ty­nu­ować pra­cę bez szko­dy dla swo­je­go zdro­wia. We­dług nich, usta­wa do­ty­czy sy­tu­acji zwią­za­nych z cią­żą i po­ro­dem, a nie z abor­cją. Abor­cja, jak pod­kre­śli­li, to pro­ce­du­ra, któ­ra nie jest po­wią­za­na z cią­żą czy po­ro­dem, po­nie­waż jej ce­lem jest prze­rwa­nie cią­ży i uśmier­ce­nie dziecka.

Kon­fe­ren­cja Bi­sku­pów Ka­to­lic­kich Sta­nów Zjed­no­czo­nych (USCCB) po­pie­ra­ła usta­wę PWFA (Pre­gnant Wor­kers Fa­ir­ness Act), gdy by­ła ona jesz­cze w trak­cie pro­ce­do­wa­nia w Kon­gre­sie. Jed­nak mi­mo te­go po­par­cia, wy­ra­ża­no oba­wy, że wpro­wa­dze­nie tej usta­wy mo­gło­by spo­wo­do­wać, że pra­co­daw­cy bę­dą mu­sie­li po­no­sić kosz­ty zwią­za­ne z aborcją.

We­dług rzą­du, no­wa za­sa­da do­ty­czy wszyst­kich pra­co­daw­ców, za­rów­no pu­blicz­nych, jak i pry­wat­nych, któ­rzy za­trud­nia­ją co naj­mniej 15 pra­cow­ni­ków. Jak twier­dzi rząd, jed­nak jej sto­so­wa­nie za­le­ży od te­go, czy wy­ma­ga­ne udo­god­nie­nia nie spo­wo­du­ją „nad­mier­nych trud­no­ści” dla pra­co­daw­cy w pro­wa­dze­niu działalności.

Struk­tu­ry prze­my­słu abor­cyj­ne­go są co­raz bar­dziej roz­bu­do­wy­wa­ne, włą­cza­jąc do sys­te­mu spo­łecz­ne­go no­we ele­men­ty. Za­pew­nie­nie urlo­pu w miej­scu pra­cy su­ge­ru­je, że abor­cja jest trak­to­wa­na ja­ko część za­bez­pie­cze­nia spo­łecz­ne­go. Co­raz wię­cej osób i pod­mio­tów jest za­an­ga­żo­wa­nych w sze­ro­ko ro­zu­mia­ną pro­ce­du­rę abor­cyj­ną. Po­wsta­je py­ta­nie o gwa­ran­cję klau­zu­li su­mie­nia dla pra­co­daw­ców, któ­rzy nie chcą wspie­rać abor­cji w ja­ki­kol­wiek spo­sób. Przy­zna­wa­nie urlo­pu mo­że ozna­czać po­śred­nie uczest­nic­two w tym pro­ce­sie. Po­li­ty­cy dą­żą do peł­nej nor­ma­li­za­cji abor­cji, czy­niąc ją czę­ścią re­la­cji spo­łecz­nych, co mo­że spra­wić, że sta­nie się czymś po­wszech­nym i nie bu­dzą­cym sprzeciwu.

jb, pg
Źró­dło: catholicnewsagency.com