Hiszpański TK zatwierdził sankcje dla osób modlących się przed klinikami aborcyjnymi

Hisz­pań­ski Try­bu­nał Kon­sty­tu­cyj­ny po­twier­dził, że usta­wa z 2022 ro­ku, za­ka­zu­ją­ca prób od­wo­dze­nia ko­biet od za­mia­ru do­ko­na­nia abor­cji, jest zgod­na z Kon­sty­tu­cją. W związ­ku z tym sę­dzio­wie pod­trzy­ma­li ka­ry dla osób mo­dlą­cych się i de­mon­stru­ją­cych przed kli­ni­ka­mi abor­cyj­ny­mi, aby wpły­nąć na ko­bie­ty, któ­re za­mie­rza­ją prze­rwać ciążę. 

Wie­lu ko­men­ta­to­rów i po­li­ty­ków uwa­ża­ło, że usta­wa ta na­ru­sza za­sa­dę swo­bo­dy wy­po­wie­dzi oraz ogra­ni­cza pra­wo do zgro­ma­dzeń, jed­nak zo­sta­ła ona uchwa­lo­na przez Kon­gres De­pu­to­wa­nych, niż­szą izbę par­la­men­tu, w lu­tym 2022 ro­ku. Zgod­nie z no­wym pra­wem oso­by pró­bu­ją­ce wpły­nąć na ko­bie­ty, aby zmie­ni­ły de­cy­zję w spra­wie abor­cji, mo­gą być uka­ra­ne ka­rą po­zba­wie­nia wol­no­ści od 3 do 12 miesięcy.

W ma­ju 2023 ro­ku hisz­pań­ski Try­bu­nał Kon­sty­tu­cyj­ny uznał, że obo­wią­zu­ją­ce pra­wo do­ty­czą­ce abor­cji jest zgod­ne z kon­sty­tu­cją. Sę­dzio­wie orze­kli, że abor­cja jest do­pusz­czal­na pod wa­run­kiem, że ko­bie­ta nie jest do niej przy­mu­sza­na. De­cy­zja Try­bu­na­łu za­pa­dła nie­mal 13 lat po zło­że­niu skar­gi w tej sprawie.

W 1985 ro­ku w Hisz­pa­nii abor­cja sta­ła się le­gal­na pod pew­ny­mi wa­run­ka­mi, a w cią­gu ko­lej­nych lat te prze­pi­sy stop­nio­wo się roz­sze­rza­ły. W lu­tym 2010 ro­ku rząd so­cja­li­stycz­ny pod prze­wod­nic­twem pre­mie­ra Jo­sé Za­pa­te­ro do­pro­wa­dził do uchwa­le­nia usta­wy, któ­ra po­zwo­li­ła na prze­pro­wa­dza­nie abor­cji na ży­cze­nie ko­bie­ty w pierw­szych 14 ty­go­dniach ciąży.

Ten krok wy­wo­łał na­tych­mia­sto­wy sprze­ciw ze stro­ny Par­tii Lu­do­wej (PP), któ­ra w czerw­cu 2010 ro­ku skie­ro­wa­ła no­we pra­wo do Try­bu­na­łu Kon­sty­tu­cyj­ne­go, twier­dząc, że na­ru­sza ono pod­sta­wo­we za­sa­dy kon­sty­tu­cyj­ne. Ko­ściół ka­to­lic­ki, wraz z in­ny­mi or­ga­ni­za­cja­mi pro-li­fe, do­łą­czył do Par­tii Lu­do­wej, na­ci­ska­jąc na Try­bu­nał Kon­sty­tu­cyj­ny o osta­tecz­ne roz­strzy­gnię­cie w spra­wie le­gal­no­ści tej usta­wy w świe­tle hisz­pań­skiej konstytucji.

Try­bu­nał na­ru­szył fun­da­men­tal­ne pra­wo do wol­no­ści sło­wa i wy­ra­ża­nia prze­ko­nań re­li­gij­nych. Ogra­ni­cza swo­bo­dę dzia­ła­nia i wy­ra­ża­nia swo­jej wia­ry w sfe­rze pu­blicz­nej. Mo­dli­twa i po­ko­jo­we pro­te­sty przed kli­ni­ka­mi abor­cyj­ny­mi są czę­sto je­dy­ną for­mą nie­sie­nia wspar­cia ko­bie­tom, któ­re mo­gą znaj­do­wać się w trud­nych sy­tu­acjach ży­cio­wych. Utrzy­ma­nie kar dla tych, któ­rzy chcą prze­ka­zać prze­sła­nie na­dziei i wspar­cia, za­my­ka dro­gę do dia­lo­gu i ogra­ni­cza moż­li­wość ofe­ro­wa­nia al­ter­na­tyw­nych roz­wią­zań dla ko­biet, któ­re roz­wa­ża­ją aborcję.

jb
źró­dło: eKAI