Rzecznik Praw Dziecka przeciw aborcji eugenicznej

Mi­ko­łaj Paw­lak Rzecz­nik Praw Dziec­ka wsparł wnio­sek po­słów o uzna­nie abor­cji eu­ge­nicz­nej za nie­zgod­ną z Kon­sty­tu­cją: „Po­pie­ram wnio­sek gru­py po­słów na Sejm IX ka­den­cji zło­żo­ny w dniu 19 li­sto­pa­da 2019 r. i wno­szę o wy­da­nie przez Try­bu­nał Kon­sty­tu­cyj­ny orze­cze­nia stwier­dza­ją­ce­go nie­zgod­ność z Kon­sty­tu­cją RP prze­pi­sów bę­dą­cych przed­mio­tem kon­tro­li okre­ślo­nym w pe­ti­tum te­go wniosku”.

Try­bu­nał Kon­sty­tu­cyj­ny ju­tro, 22 paź­dzier­ni­ka zaj­mie się wnio­skiem po­słów o zba­da­nie nie­zgod­no­ści z Kon­sty­tu­cją prze­pi­sów usta­wy o pla­no­wa­niu ro­dzi­ny, ochro­nie pło­du ludz­kie­go i wa­run­kach do­pusz­czal­no­ści prze­ry­wa­nia cią­ży z 1993 r. do­ty­czą­cych abor­cji eu­ge­nicz­nej, czy­li w przy­pad­ku po­dej­rze­nia cięż­kiej cho­ro­by dziec­ka lub je­go upośledzenia.

Mi­ko­łaj Paw­lak wy­sto­so­wał opi­nię, któ­rą prze­ka­zał Try­bu­na­ło­wi Kon­sty­tu­cyj­ne­mu. Wska­zał w niej, że po­wszech­nie usu­wa­ne są cią­że, w któ­rych po­dej­rze­wa się np. ze­spół Do­wna: „Abor­cja eu­ge­nicz­na po­zwa­la za­bić nie­na­ro­dzo­ne dziec­ko na pod­sta­wie je­dy­nie po­dej­rze­nia wy­stą­pie­nia cięż­kiej cho­ro­by. (…) oso­by z te­go ty­pu nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi w wie­lu przy­pad­kach nie tyl­ko funk­cjo­nu­ją sa­mo­dziel­nie, ale hi­sto­ria po­ka­zu­je, że na­wet zmie­nia­ją świat, in­spi­ru­ją in­nych i roz­wi­ja­ją swo­je talenty”.

W opi­nii prze­sła­nej Try­bu­na­ło­wi Kon­sty­tu­cyj­ne­mu wska­zał rów­nież, że z przy­to­czo­nych we wnio­sku da­nych wy­ni­ka sta­ły wzrost licz­by abor­cji w Pol­sce – w 2008 r. licz­ba za­bie­gów prze­rwa­nia cią­ży wy­nio­sła 499, a w 2019 r. już 1110, z cze­go aż 1074 z przy­czyn eu­ge­nicz­nych, naj­czę­ściej po stwier­dze­niu tri­so­mii 21, czy­li ze­spo­łu Downa.

Rzecz­nik Praw Dziec­ka przy­po­mniał, że już w 1997 r. Try­bu­nał uznał, że: „od mo­men­tu po­wsta­nia ży­cie ludz­kie sta­je się war­to­ścią chro­nio­ną kon­sty­tu­cyj­nie. Do­ty­czy to tak­że fa­zy pre­na­tal­nej”. „Ob­ję­cie tej fa­zy ży­cia ludz­kie­go ochro­ną znaj­du­je też po­twier­dze­nie w ra­ty­fi­ko­wa­nej przez Pol­skę Kon­wen­cji o pra­wach dziec­ka, któ­rej pre­am­bu­ła gło­si, na­wią­zu­jąc do De­kla­ra­cji Praw Dziec­ka, że »dziec­ko z uwa­gi na swą nie­doj­rza­łość fi­zycz­ną oraz umy­sło­wą, wy­ma­ga szcze­gól­nej opie­ki i tro­ski, a zwłasz­cza wła­ści­wej ochro­ny praw­nej, za­rów­no przed, jak i po uro­dze­niu«„- czy­ta­my w opinii.

Rzecz­nik Praw Dziec­ka za­uwa­żył, że usta­wa wprost do­pusz­cza se­lek­cję nie­na­ro­dzo­nych dzie­ci. Pra­wo do ży­cia i god­no­ści czło­wie­ka jest sta­wia­ne po­ni­żej abs­trak­cyj­ne­go „do­bre­go sa­mo­po­czu­cia” spo­łecz­ne­go: „A ta­ka kon­tro­wer­sja praw i za­mia­na ich wa­gi w hie­rar­chii pod­sta­wo­wych praw czło­wie­ka jest nie­do­pusz­czal­na. Jest to sy­tu­acja, któ­ra wie­lo­krot­nie w hi­sto­rii do­pro­wa­dza­ła do po­peł­nia­nia naj­więk­szych zbrod­ni prze­ciw­ko ludz­ko­ści. Naj­tra­gicz­niej­szą ilu­stra­cją jest tzw. ak­cja „T4” czy­li pro­gram ma­so­we­go uśmier­ca­nia osób cho­rych psy­chicz­nie prze­pro­wa­dza­na w hi­tle­row­skich Niemczech”.

Mi­ko­łaj Paw­lak za­uwa­żył, że: „za­miast przy­zwo­le­nia na dys­kry­mi­na­cję osób cho­rych usta­wo­daw­ca po­wi­nien za­pew­nić zwięk­szo­ne wspar­cie ro­dzi­nom wy­cho­wu­ją­cym cho­re dzie­ci, któ­re po­zwo­li im na eg­zy­sten­cję bez cierpienia”.

Ca­ły tekst opi­nii przy­go­to­wa­nej przez Rzecz­ni­ka.

JB