WMA: lekarz nie powinien być zmuszany do udziału w eutanazji

Świa­to­we Sto­wa­rzy­sze­nie Me­dycz­ne wy­da­ło oświad­cze­nie zgod­nie z któ­rym le­ka­rze nie po­win­ni być zmu­sza­ni do bra­nia udzia­łu w eu­ta­na­zji jak i wy­da­wa­nia na nie skierowań.

Świa­to­we Sto­wa­rzy­sze­nie Me­dycz­ne ( WMA ) to mię­dzy­na­ro­do­wa or­ga­ni­za­cja zrze­sza­ją­ca 115 kra­jo­wych sto­wa­rzy­szeń me­dycz­nych i po­nad 10 mi­lio­nów le­ka­rzy. W Wa­szyng­to­nie od­by­ło się spo­tka­nie, pod­czas któ­re­go zo­sta­ło wy­da­ne oświad­cze­nie na te­mat zmia­ny Mię­dzy­na­ro­do­we­go Ko­dek­su Ety­ki Me­dycz­nej (ICo­ME). WMA osta­tecz­nie za­de­kla­ro­wa­ło, że le­ka­rze „nie po­win­ni być zmu­sza­ni do bra­nia udzia­łu w eu­ta­na­zji lub wspo­ma­ga­nym sa­mo­bój­stwie ani nie po­win­ni być zo­bo­wią­za­ni do po­dej­mo­wa­nia de­cy­zji w spra­wie skierowania”.

Zmu­sza­nie le­ka­rzy do udzia­łu w wspo­ma­ga­nym sa­mo­bój­stwie lub eu­ta­na­zji jest ata­kiem na ich wol­ność su­mie­nia. Cen­trum Bio­ety­ki An­scom­be w Oks­for­dzie przed­sta­wi­ło list otwar­ty pod­pi­sa­ny przez po­nad stu le­ka­rzy i ety­ków me­dy­cy­ny. Le­ka­rze oba­wia­li się, że ich zdol­ność do wy­ko­ny­wa­nia za­wo­du i wła­ści­wej opie­ki nad pa­cjen­ta­mi by­ła­by za­gro­żo­na. WMA wy­sto­so­wa­ła kom­pro­mi­so­we roz­wią­za­nie. Oświad­czy­ła, że le­ka­rze nie po­win­ni być zmu­sza­ni do bra­nia udzia­łu w eu­ta­na­zji jak i wy­da­wa­nia na nie skie­ro­wań, ale wy­ma­ga­ne bę­dzie od le­ka­rzy, aby po­in­for­mo­wa­li pa­cjen­tów o swo­im sprze­ci­wie su­mie­nia oraz o tym, że ma­ją pra­wo skon­sul­to­wać się z in­nym lekarzem.

Bry­tyj­ska rzecz­nicz­ka Ri­ght To Li­fe, Ca­the­ri­ne Ro­bin­son wy­ja­śni­ła, że list otwar­ty wy­da­ny przez Cen­trum Bio­ety­ki An­scom­be mó­wi, że „znie­sie­nie pra­wa do sprze­ci­wu su­mie­nia dla le­ka­rzy ozna­cza­ło­by, że by­li­by oni zmu­sza­ni lub ocze­ki­wa­ło­by się od nich ro­bie­nia rze­czy, któ­re słusz­nie uwa­ża­ją za złe. Po­dob­nie jak w nie­któ­rych ju­rys­dyk­cjach, mo­że się zda­rzyć, że le­karz bę­dzie mu­siał uczest­ni­czyć w wy­ko­ny­wa­niu ka­ry śmier­ci lub przy­mu­so­wym kar­mie­niu więź­nia pod­czas straj­ku gło­do­we­go. Wy­ma­ga­nie od le­ka­rza ro­bie­nia ta­kich rze­czy by­ło­by bar­dzo nie­mo­ral­ne. Rów­nie nie­mo­ral­na jest pró­ba zmu­sze­nia le­ka­rza do dzia­ła­nia wbrew je­go su­mie­niu po­przez skie­ro­wa­nie go na wspo­ma­ga­ne sa­mo­bój­stwo lub eutanazję”.

Wspo­ma­ga­ne sa­mo­bój­stwo i eu­ta­na­zja nie są me­to­da­mi le­cze­nia, któ­re pró­bu­ją uzdro­wić pa­cjen­ta. Zgod­nie z za­sa­da­mi ety­ki me­dycz­nej, na­le­ży za­cho­wać naj­wyż­szy sza­cu­nek dla ludz­kie­go ży­cia. Ża­den le­karz nie po­wi­nien być zmu­sza­ny do udzia­łu w eu­ta­na­zji lub wspo­ma­ga­nym sa­mo­bój­stwie, ani też zo­bo­wią­za­ny do po­dej­mo­wa­nia de­cy­zji do nich się odnoszących.

JB
Źró­dło: righttolife.org.uk, wma.net