„Wierzę, że moja córeczka modli się w niebie ze mną”. W Krakowie odbył się pogrzeb dzieci nienarodzonych

W po­nie­dzia­łek (14.02.2022) w kra­kow­skich Pod­gór­kach Ty­niec­kich od­był się po­grzeb 373 dzie­ci nie­na­ro­dzo­nych. Ich cia­ła zo­sta­ły prze­ka­za­ne przez czte­ry kra­kow­skie szpitale.

– Ist­nie­je po­ku­sa, że­by po­wie­dzieć, że tych dzie­ci jest „oko­ło 400”. Tak, jak za­uwa­ża w swo­im wier­szu Szym­bor­ska: Hi­sto­ria za­okrą­gla szkie­le­ty do ze­ra / Ty­siąc i je­den to wciąż jesz­cze ty­siąc. A prze­cież każ­de z tych dzie­ci, któ­rych po­grzeb dziś spra­wu­je­my, to kon­kret­ny czło­wiek. I choć tu­taj na zie­mi umarł, to jed­nak, jak wie­rzy­my, wciąż ży­je i jest – mó­wił w cza­sie ho­mi­lii ks. Ja­nusz Ko­ściel­niak, die­ce­zjal­ny dusz­pa­sterz ro­dzin dzie­ci utraconych.

Ko­ściół na­ucza, że ży­cie każ­de­go czło­wie­ka za­czy­na się z chwi­lą je­go po­czę­cia. Ma to szcze­gól­ne zna­cze­nie dla ro­dzi­ców: – Oni ocze­ku­ją, że po­ro­nie­nie bę­dzie trak­to­wa­ne ja­ko śmierć ich dziec­ka. A każ­de dziec­ko, każ­dy czło­wiek ma pra­wo do god­ne­go po­grze­bu – do­dał duchowny.

Ka­płan przy­po­mniał, że wia­ra chrze­ści­jań­ska po­zwa­la ufać w to, że dzie­ci zmar­łe przed na­ro­dze­niem cie­szą się już chwa­łą nie­ba. – Nie za­wsze zda­je­my so­bie spra­wę z te­go, że kie­dy w Cre­do wy­zna­je­my wia­rę w “świę­tych ob­co­wa­nie”, Ko­ściół ma na my­śli nie tyl­ko świę­tych wy­nie­sio­nych na oł­ta­rze – mó­wił ks. Ko­ściel­niak. – Ta praw­da przy­po­mi­na nam o wię­zi, któ­ra łą­czy ży­ją­cych na zie­mi ze zba­wio­ny­mi w nie­bie, ale też z ty­mi, któ­rzy w czyść­cu przy­go­to­wu­ją się do udzia­łu w chwa­le nie­ba. Świę­ci, któ­rzy już są w nie­bie, wsta­wia­ją się za na­mi u Pa­na Bo­ga i wy­pra­sza­ją nam po­trzeb­ne ła­ski i da­ry – dodał.

– Nie­zwy­kle po­cie­sza­ją­ca dla nas, że­gna­ją­cych nie­na­ro­dzo­ne dzie­ci, jest na­dzie­ja, że one już są w nie­bie i są na­szy­mi orę­dow­ni­ka­mi. Dziś je­ste­śmy na po­grze­bie na­szych nie­bie­skich przy­ja­ciół – kon­ty­nu­ował du­chow­ny. – Mi­łość wy­kra­cza po­za grób. To, co spra­wia, że mię­dzy na­mi, a ty­mi, któ­rzy ode­szli, jest łącz­ność, to wła­śnie mi­łość. Pa­mię­tam, jak pew­na ko­bie­ta, któ­ra stra­ci­ła swo­je dziec­ko, czę­sto cho­dzi­ła na mszę świę­tą. Mó­wi­ła: W cza­sie każ­dej mszy, kie­dy mo­dlę się do Bo­ga, wiem, że mo­ja cór­ka ro­bi to sa­mo. Wiel­bi Bo­ga. Wie­rzę, że ona jest bli­sko Bo­ga, że jest w niebie.

– Dziś przy­cho­dzi­my do Je­zu­sa, któ­re­mu nie jest ob­ce na­sze cier­pie­nie i tę­sk­no­ta za dzieć­mi. On pa­trzy na nas z mi­ło­ścią. Wo­łaj­my za psal­mi­stą: Cze­mu je­steś zgnę­bio­na, mo­ja du­szo, i cze­mu ję­czysz we mnie? Ufaj Bo­gu, bo jesz­cze Go bę­dę wy­sła­wiać: Zba­wie­nie me­go ob­li­cza i mo­je­go Bo­ga (Ps 42,12). Ma­ry­ję zaś pro­śmy: Bło­go­sła­wio­na Mat­ko na­sze­go Zba­wi­cie­la, któ­ra w Swo­im Ser­cu do­zna­łaś nie­zmier­nej bo­le­ści, smut­ku i trwo­gi, bądź nam za­wsze Świę­tą Mat­ką Po­cie­sze­nia wśród wszel­kich trosk, cier­pień i nie­po­wo­dzeń– za­koń­czył ks. Kościelniak.

W cza­sie po­grze­bu dzie­ci nie­na­ro­dzo­nych i mar­two uro­dzo­nych od­mó­wio­na zo­sta­ła tak­że Li­ta­nia do Ma­ryi, Mat­ki osie­ro­co­nych i dzie­ci utra­co­nych – mo­dli­twa, któ­ra po­wsta­ła z my­ślą o tych wszyst­kich, któ­rzy do­świad­czy­li śmier­ci swo­ich dzieci.

Cia­ła dzie­ci zo­sta­ły prze­ka­za­ne przez czte­ry kra­kow­skie szpi­ta­le: Szpi­tal Uni­wer­sy­tec­ki, Szpi­tal Spe­cja­li­stycz­ny im. Ste­fa­na Że­rom­skie­go, Szpi­tal Spe­cja­li­stycz­ny im. Lu­dwi­ka Ry­dy­gie­ra oraz Cen­trum Me­dycz­ne Uja­stek. Szcząt­ki po­cho­dzą z okre­su od 1.06.2019 r. do 31.12.2021 r. Po­cho­wa­no je w dwóch gro­bach na cmen­ta­rzu ko­mu­nal­nym w Pod­gór­kach Ty­niec­kich w Kra­ko­wie przy ul. Wie­lo­gór­skiej 16.