Wielka Brytania zakazuje stosowania blokerów dojrzewania

Mi­ni­ster Zdro­wia Wiel­kiej Bry­ta­nii, Wes Stre­eting, ogło­sił, że za­kaz sto­so­wa­nia blo­ke­rów doj­rze­wa­nia dla osób po­ni­żej 18. ro­ku ży­cia zo­sta­je prze­dłu­żo­ny na czas nie­okre­ślo­ny. Je­dy­nym wy­jąt­kiem bę­dą ba­da­nia kliniczne. 

Blo­ke­ry doj­rze­wa­nia, któ­re za­trzy­mu­ją na­tu­ral­ne zmia­ny za­cho­dzą­ce w cie­le mło­dych lu­dzi, ta­kie jak roz­wój pier­si u dziew­cząt czy owło­sie­nie twa­rzy u chłop­ców, sta­ły się przed­mio­tem po­waż­nej de­ba­ty. Cho­ciaż po­cząt­ko­wo by­ły pro­mo­wa­ne ja­ko spo­sób na wstrzy­ma­nie pro­ce­su doj­rze­wa­nia w kon­tek­ście me­dycz­nym, co­raz wię­cej eks­per­tów wska­zu­je na po­ten­cjal­ne za­gro­że­nia zwią­za­ne z ich sto­so­wa­niem w mło­dym wie­ku. Na­tu­ral­ny pro­ces doj­rze­wa­nia jest nie­zbęd­ny do peł­ne­go roz­wo­ju fi­zycz­ne­go, emo­cjo­nal­ne­go i psy­chicz­ne­go mło­dych ludzi.

Ra­port dr Cass wska­zu­je na brak wy­star­cza­ją­cych do­wo­dów na ko­rzy­ści wy­ni­ka­ją­ce z ich sto­so­wa­nia u dzie­ci i mło­dzie­ży. In­ter­wen­cje me­dycz­ne w tym za­kre­sie mo­gą nie tyl­ko wpły­nąć na roz­wój cia­ła, ale tak­że wy­wo­łać dłu­go­ter­mi­no­we kon­se­kwen­cje zdro­wot­ne, któ­re nie za­wsze są w peł­ni prze­wi­dy­wal­ne. W świe­tle tych obaw, le­ka­rze i spe­cja­li­ści za­czy­na­ją wąt­pić w za­sad­ność dłu­go­trwa­łe­go sto­so­wa­nia tych pre­pa­ra­tów u dzie­ci, pod­kre­śla­jąc po­trze­bę peł­nej ochro­ny i wspar­cia mło­dych lu­dzi na każ­dym eta­pie ich życia.

Rząd Wiel­kiej Bry­ta­nii za­re­ago­wał sta­now­czo, pod­kre­śla­jąc, że bez­pie­czeń­stwo naj­młod­szych jest prio­ry­te­tem. W lip­cu 2024 ro­ku Wyż­szy Sąd Kró­le­stwa po­twier­dził za­kaz, a de­cy­zja zo­sta­ła po­par­ta tak­że przez opi­nię eks­per­tów z Hu­man Me­di­ca­tions Com­mis­sion, któ­rzy wska­za­li na „nie­do­pusz­czal­ne ry­zy­ko” zwią­za­ne z dal­szym prze­pi­sy­wa­niem blo­ke­rów doj­rze­wa­nia dzieciom.

Krok ten spo­tkał się rów­nież z po­par­ciem w in­nych czę­ściach Zjed­no­czo­ne­go Kró­le­stwa. Par­la­ment Ir­lan­dii Pół­noc­nej jed­no­gło­śnie prze­gło­so­wał sta­ły za­kaz, aby unik­nąć sy­tu­acji, w któ­rej re­gion ten stał­by się „tyl­ny­mi drzwia­mi” dla pro­duk­tów, któ­re w Wiel­kiej Bry­ta­nii zo­sta­ły za­ka­za­ne. Rów­nież Szko­cja i Wa­lia za­wie­si­ły prze­pi­sy­wa­nie blo­ke­rów oraz pro­duk­tów hor­mo­nal­nych ma­ją­cych na ce­lu „zmia­nę płci” u dzie­ci, po prze­pro­wa­dze­niu sze­ro­kich kon­sul­ta­cji społecznych.

De­cy­zja ta sta­no­wi klu­czo­wy punkt w dys­ku­sji o przy­szło­ści me­dycz­nej opie­ki nad dzieć­mi i mło­dzie­żą. W kon­tek­ście ro­sną­cej licz­by ba­dań oraz wąt­pli­wo­ści do­ty­czą­cych dłu­go­fa­lo­wych skut­ków in­ge­ren­cji w na­tu­ral­ny pro­ces doj­rze­wa­nia, de­cy­zja ta przy­po­mi­na o fun­da­men­tal­nej war­to­ści, ja­ką jest ochro­na toż­sa­mo­ści i in­te­gral­no­ści każ­de­go czło­wie­ka. Każ­da pró­ba zmia­ny płci, zwłasz­cza w przy­pad­ku dzie­ci i mło­dzie­ży, jest nie­do­pusz­czal­na, po­nie­waż na­ru­sza na­tu­ral­ny po­rzą­dek i god­ność czło­wie­ka, któ­rej nie moż­na za­bu­rzać. Rzą­dy i in­sty­tu­cje zdro­wia pu­blicz­ne­go ma­ją obo­wią­zek dba­ło­ści o naj­cen­niej­szą war­tość – bez­pie­czeń­stwo najmłodszych.

jb
Źró­dło: zenit.org