Spadek liczby aborcji w Polsce po orzeczeniu TK

107 le­gal­nych abor­cji w 2021 ro­ku – to da­ne, któ­re jak cy­tu­je „Rzecz­po­spo­li­ta” po­da­ło do wia­do­mo­ści Mi­ni­ster­stwo Zdro­wia. To naj­niż­szy wy­nik od dzie­się­cio­le­ci. Na­stą­pi­ła do­bra zmia­na pra­wa, któ­re chro­ni ży­cie nie­na­ro­dzo­nych dzie­ci od poczęcia.

Na tak ogrom­ny spa­dek licz­by abor­cji mia­ła wpływ de­cy­zja Try­bu­na­łu Kon­sty­tu­cyj­ne­go, któ­ry 22 paź­dzier­ni­ka 2020 orzekł, że tzw. prze­słan­ka eu­ge­nicz­na, gdy ist­nie­je po­dej­rze­nie, że dziec­ko uro­dzi się cho­re lub nie­peł­no­spraw­ne, jest nie­zgod­na z pol­ską kon­sty­tu­cją. Przy­po­mnij­my, że to wła­śnie z po­wo­du tej prze­słan­ki ży­cia po­zba­wia­no po­nad 1000 dzie­ci rocz­nie. W 2020 ro­ku w wy­ni­ku po­dej­rze­nia wa­dy lub nie­peł­no­spraw­no­ści do­ko­na­no 1053 abor­cji, z cze­go po­ło­wa do­ty­czy­ła dzie­ci z Ze­spo­łem Do­wna. Opóź­nie­nie pu­bli­ka­cji wy­ro­ku Try­bu­na­łu Kon­sty­tu­cyj­ne­go, spo­wo­do­wa­ło, że jesz­cze w 2021 ro­ku z przy­czyn eu­ge­nicz­nych wy­ko­na­no 75 za­bie­gów. Po­zo­sta­łe 32 abor­cje do­ty­czy­ły za­gro­że­nia dla ży­cia lub zdro­wia ko­biet, zaś w wy­ni­ku czy­nu za­bro­nio­ne­go żad­nej abor­cji nie dokonano.

To efekt do­brej zmia­ny pra­wa, któ­re dzia­ła i ra­tu­je nie­na­ro­dzo­ne dzie­ci. Licz­ba abor­cji spa­dła dzie­się­cio­krot­nie, a oba­wy śro­do­wisk pro-cho­ice się nie zi­ści­ły. Nie no­tu­je­my zgo­nów ma­tek, czy wzro­stu licz­by abor­cji z przy­czyn za­gro­że­nia dla ży­cia lub zdro­wia kobiet.

Oczy­wi­ście nie­jed­no­krot­nie wi­dzie­li­śmy, że śro­do­wi­ska pro­abor­cyj­ne pró­bo­wa­ły wy­ko­rzy­stać dra­mat ko­biet z Czę­sto­cho­wy czy Psz­czy­ny do za­ne­go­wa­nia obec­ne­go pra­wa, choć le­ka­rze i eks­per­ci nie do­strze­ga­li związ­ku, a do­pa­trzy­li się je­dy­nie licz­nych za­nie­chań ze stro­ny per­so­ne­lu me­dycz­ne­go. Rów­nież oba­wa o nad­uży­wa­nie przez le­ka­rzy zdro­wia psy­chicz­ne­go ko­biet ja­ko po­wo­du do abor­cji nie mia­ła miej­sca. Licz­ba abor­cji w wy­ni­ku za­gro­że­nia ży­cia lub zdro­wia ko­bie­ty utrzy­mu­je się mniej wię­cej na tym sa­mym poziomie.

Zmia­na pra­wa abor­cyj­ne­go nie wpły­nę­ła na roz­wój me­dy­cy­ny pre­na­tal­nej w Pol­sce. Ko­bie­ty na­dal mo­gą ko­rzy­stać z wy­so­ko roz­wi­nię­tych moż­li­wo­ści me­dycz­nych, ma­ją do­stęp do ba­dań pre­na­tal­nych, dzię­ki któ­rym w ra­zie ko­niecz­no­ści mo­gą pod­jąć kro­ki w ce­lu ra­to­wa­nia ży­cia i zdro­wia swo­ich nie­na­ro­dzo­nych dzieci.

War­to przy­po­mnieć, że obo­wią­zu­ją­ca kon­sty­tu­cja, uchwa­lo­na w 1997 ro­ku za­pew­nia ochro­nę ży­cia (art. 38), po­sza­no­wa­nie i ochro­nę god­no­ści oso­by ludz­kiej (art. 30) oraz ochro­nę przed dys­kry­mi­na­cją (art. 32).

Do­bra zmia­na pra­wa wpły­nę­ła rów­nież po­zy­tyw­nie na po­sta­wę spo­łecz­ną. Nie­mniej ca­ły czas po­trzeb­na jest po­zy­tyw­na edu­ka­cja afir­mu­ją­ca ży­cie oraz re­al­na po­moc dla ro­dzin bo­ry­ka­ją­cych się z tru­da­mi co­dzien­no­ści wy­cho­wy­wa­nia dzie­ci z nie­peł­no­spraw­no­ścią. Pra­wo do ży­cia nie­za­leż­nie od dia­gno­zy przy­na­leż­ne jest każ­de­mu czło­wie­ko­wi od po­czę­cia do na­tu­ral­nej śmierci.

KP
Fot.: https://pl.123rf.com/