Dziewczynka pozostawiona w Oknie Życia Caritas Diecezji Radomskiej

Sio­stry Mat­ki Bo­żej Mi­ło­sier­dzia zna­la­zły w Oknie Ży­cia no­wo na­ro­dzo­ną dziew­czyn­kę. Ma­luch zo­stał prze­wie­zio­ny do Ra­dom­skie­go Szpi­ta­la Spe­cja­li­stycz­ne­go. To pią­te dziec­ko po­zo­sta­wio­ne Oknie Ży­cie, któ­re dzia­ła w struk­tu­rach Ca­ri­tas Die­ce­zji Radomskiej.

Dziew­czyn­kę po­zo­sta­wio­no w Oknie Ży­cia 30 stycz­nia. Na­stęp­nie zo­sta­ło we­zwa­ne po­go­to­wie. Dziec­ko zo­sta­ło zba­da­ne i tra­fi­ło do szpi­ta­la. O po­zo­sta­wio­nym dziec­ku po­in­for­mo­wa­ny zo­stał ośro­dek ad­op­cyj­ny, któ­ry na­tych­miast po­wia­do­mił o tym sąd, pro­sząc jed­no­cze­śnie o wy­da­nie po­sta­no­wie­nia w spra­wie za­rzą­dzeń opie­kuń­czych do­ty­czą­cych dziec­ka i nada­nie mu toż­sa­mo­ści. Sąd wy­dał już de­cy­zję o umiesz­cze­niu dziec­ka w ro­dzi­nie zastępczej.

Ks. Da­mian Dra­bi­kow­ski, dy­rek­tor Ca­ri­tas Die­ce­zji Ra­dom­skiej po­in­for­mo­wał, że ma­ła Mar­ce­li­na zo­sta­ła już umiesz­czo­na w ro­dzin­nej pie­czy za­stęp­czej. Do­dał, że po za­koń­cze­niu wszel­kich pro­ce­dur, czy­li po sze­ściu ty­go­dniach od zo­sta­wie­nia dziec­ka w oknie ży­cia, zo­sta­je ono od­da­ne do sys­te­mu adopcyjnego.W cią­gu tych sze­ściu ty­go­dni mat­ka mo­że zmie­nić de­cy­zję i zgło­sić się po dziec­ko. Wte­dy mu­si przed­sta­wić do­wo­dy, któ­re po­twier­dza­ją, że to ona uro­dzi­ła no­wo­rod­ka. W ta­kich przy­pad­kach naj­czę­ściej prze­pro­wa­dza się ba­da­nia DNA.

Okno Ży­cia, któ­re od 2009 ro­ku mie­ści się w bu­dyn­ku za­kon­nym przy ul. Stru­ga 31, pro­wa­dzi Ca­ri­tas Die­ce­zji Ra­dom­skiej i Zgro­ma­dze­nie Sióstr Mat­ki Bo­żej Mi­ło­sier­dzia w Ra­do­miu. Jest to pierw­sze Okno Ży­cia w die­ce­zji ra­dom­skiej, któ­re po­wo­łał do ist­nie­nia abp Zyg­munt Zi­mow­ski. Do­daj­my, że od 2020 ro­ku w Po­wia­to­wym Za­kła­dzie Opie­ki Zdro­wot­nej w Sta­ra­cho­wi­cach znaj­du­je się dru­gie Okno Ży­cia w die­ce­zji radomskiej.

Okna Ży­cia sta­no­wią pre­fe­ro­wa­ną al­ter­na­ty­wę dla nie­mow­ląt, za­po­bie­ga­jąc ich po­ten­cjal­ne­mu po­rzu­ce­niu na uli­cach lub na­ra­że­niu na nie­bez­pie­czeń­stwo. Ce­lem Okien Ży­cia jest skró­ce­nie pro­ce­dur są­do­wych, któ­re ma­ją na ce­lu jak naj­szyb­sze umiesz­cze­nie dziec­ka w ro­dzi­nie ad­op­cyj­nej, choć pro­ces ten, nie­ste­ty, wy­ma­ga cza­su, oscy­lu­jąc w gra­ni­cach 6–8 ty­go­dni. W trak­cie tych pro­ce­dur nie­zbęd­ne jest nada­nie dziec­ku toż­sa­mo­ści, wy­zna­cze­nie opie­ku­na praw­ne­go oraz ure­gu­lo­wa­nie for­mal­no­ści zwią­za­nych z pro­ce­sem ad­op­cji. Każ­de dziec­ko za­słu­gu­je na bez­piecz­ne i ko­cha­ją­ce śro­do­wi­sko do roz­wo­ju, któ­re umoż­li­wi mu peł­ny roz­wój fi­zycz­ny, emo­cjo­nal­ny i spo­łecz­ny. To fun­da­men­tal­ne pra­wo każ­de­go ma­łe­go czło­wie­ka, któ­re win­no być za­gwa­ran­to­wa­ne bez wzglę­du na oko­licz­no­ści je­go narodzenia.

jb
Źró­dło: KAI