Pielgrzymka Rodzin Dzieci Utraconych: Wspólnota nadziei i wsparcia

W Dzień Dziec­ka, 1 czerw­ca w sank­tu­arium Bo­że­go Mi­ło­sier­dzia w Kra­ko­wie-Ła­giew­ni­kach od­bę­dzie się VII Ogól­no­pol­ska Piel­grzym­ka Ro­dzin Dzie­ci Utraconych.

Wy­da­rze­nie roz­pocz­nie się Mszą świę­tą o go­dzi­nie 12:00, któ­rej prze­wod­ni­czyć bę­dzie ks. bp. Jan Za­jąc, bi­skup po­moc­ni­czy se­nior ar­chi­die­ce­zji kra­kow­skiej. Po Eu­cha­ry­stii, pod­czas na­bo­żeń­stwa przed wy­sta­wio­nym Naj­święt­szym Sa­kra­men­tem, zo­sta­nie od­mó­wio­ny Akt za­wie­rze­nia utra­co­nych dzie­ci Bo­że­mu Miłosierdziu.

Do udzia­łu w piel­grzym­ce za­pro­szo­ne są ro­dzi­ny, któ­re do­świad­czy­ły stra­ty dziec­ka, za­rów­no przed na­ro­dze­niem, jak i na póź­niej­szych eta­pach je­go ży­cia, bez wzglę­du na wiek zmar­łe­go dziec­ka i oko­licz­no­ści je­go śmierci.

O ce­lu piel­grzym­ki mó­wi jej współ­or­ga­ni­za­tor, fa­mi­lio­log dr Piotr Guz­dek z Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Obroń­ców Ży­cia Człowieka.

„Piel­grzym­ka Ro­dzin Dzie­ci Utra­co­nych ma two­rzyć wspól­no­tę i po­ka­zać ro­dzi­com, że ich cier­pie­nie jest dla Ko­ścio­ła waż­ne, że Ko­ściół chce im to­wa­rzy­szyć i udzie­lić wspar­cia. Piel­grzym­ka sta­no­wi pe­wien przy­sta­nek na dro­dze ża­ło­by, któ­ry ma przy­nieść wy­tchnie­nie, po­cie­sze­nie i do­świad­cze­nie so­li­dar­no­ści du­cho­wej ze stro­ny wspól­no­ty Ko­ścio­ła” – ak­cen­tu­je dr Piotr Guzdek.

„Śmierć dziec­ka wią­że się z naj­trud­niej­szą po­sta­cią ża­ło­by. W przy­pad­ku śmier­ci dzie­ci nie­na­ro­dzo­nych czę­sto jest to ża­ło­ba po­zba­wio­na spo­łecz­ne­go uzna­nia, kwe­stio­no­wa­na, ba­na­li­zo­wa­na, wy­par­ta. Po śmier­ci dziec­ka już na­ro­dzo­ne­go mał­żon­ko­wie nie­rzad­ko do­świad­cza­ją w swo­im śro­do­wi­sku izo­la­cji, po­nie­waż oto­cze­nie nie wie, ja­ką po­sta­wę przy­jąć wo­bec osie­ro­co­nych, od­czu­wa lęk przed kon­tak­tem z ni­mi. Stąd tak istot­ne są wszel­kie ge­sty so­li­dar­no­ści z ro­dzi­ca­mi w ża­ło­bie, stwo­rze­nie prze­strze­ni, w któ­rej po­czu­ją się przy­ję­ci i w peł­ni ak­cep­to­wa­ni” – tłumaczy.