Brońmy życia człowieka – to największy dar

25 mar­ca ob­cho­dzo­ny był Dzień Świę­to­ści Ży­cia, któ­ry zo­stał usta­no­wio­ny w 1998 ro­ku przez pa­pie­ża Ja­na Paw­ła II. „Pa­pież chciał, aby ca­ły Ko­ściół, spo­łe­czeń­stwo, po­li­ty­cy, do­strze­ga­li war­tość ży­cia i bu­dzi­li su­mie­nia, że­by by­li go­to­wi do obro­ny ży­cia ca­ły czas” – przy­po­mi­nał pre­zes Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka, w pro­gra­mie „Pol­ski punkt wi­dze­nia” emi­to­wa­nym na an­te­nie TV Trwam.

Na­pię­cie po­li­tycz­ne zwią­za­ne w je­sien­ny­mi wy­bo­ra­mi po­ka­zu­je, że te­mat obro­ny ży­cia sta­je się waż­nym te­ma­tem po­li­tycz­nym. Nie­ste­ty, po­par­cie dla tzw. abor­cji na ży­cze­nie ro­śnie. Woj­ciech Zię­ba za­zna­czył, że w tej sy­tu­acji na­le­ża­ło­by zwięk­szyć po­moc pań­stwa dla osób z niepełnosprawnościami.

„Son­da­że opi­nii pu­blicz­nej zde­cy­do­wa­nie się po­gar­sza­ją dla obroń­ców ży­cia, szcze­gól­nie w gru­pie mło­dych lu­dzi. Je­że­li tam za­py­ta­my o ak­cep­ta­cję tzw. abor­cji na ży­cze­nie, to ona ro­śnie. Jest to po­kło­sie mar­szy, któ­re prze­to­czy­ły się przez Pol­skę. Dru­gą spra­wą jest nie­za­ła­twie­nie przez rzą­dzą­cych spra­wy po­mo­cy oso­bom nie­peł­no­spraw­nym. My w na­szej dzia­łal­no­ści bar­dzo czę­sto spo­ty­ka­my się z ar­gu­men­tem „zgo­da obroń­cy ży­cia je­ste­ście ta­cy wspa­nia­li, ale mo­dli­cie się tyl­ko i zaj­mu­je­cie dzieć­mi nie­na­ro­dzo­ny­mi, na­to­miast je­śli ko­bie­ta uro­dzi cho­re dziec­ko, to zo­sta­wia­cie ją sa­mą so­bie, to już was nie in­te­re­su­je”. To jest oczy­wi­ście krzyw­dzą­ca nar­ra­cja i ar­gu­ment, ale on tra­fia na po­dat­ny grunt. Za­wsze pod­kre­ślam za­słu­gi Ko­ścio­ła ka­to­lic­kie­go dla po­mo­cy sa­mot­nym mat­kom, oso­bom w cięż­kiej sy­tu­acji. Jest sze­reg or­ga­ni­za­cji pro-li­fe, któ­re po­ma­ga­ją oso­bom w trud­nej sy­tu­acji, szcze­gól­nie je­że­li dziec­ko jest cho­re. W na­szym Pol­skim Sto­wa­rzy­sze­niu Obroń­ców Ży­cia ma­my pra­wie 150 pod­opiecz­nych, któ­rych wspie­ra­my co mie­siąc. Nie ma sys­te­mo­we­go roz­wią­za­nia, któ­re po­mo­gło­by po­nieść ko­bie­cie te ol­brzy­mie kosz­ty utrzy­ma­nia cięż­ko cho­re­go dziec­ka. We­dług or­ga­ni­za­cji po­za­rzą­do­wych koszt utrzy­ma­nia cięż­ko cho­re­go dziec­ka to jest oko­ło 5–6 tys. zł mie­sięcz­nie, to jest gi­gan­tycz­na kwo­ta, któ­rą ma­ło kto mo­że unieść. Je­stem prze­ko­na­ny, że zwięk­sze­nie po­mo­cy pań­stwa dla osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi i wy­trą­ce­nie te­go ar­gu­men­tu oso­bom za tzw. abor­cją, bę­dzie mia­ło bar­dzo do­bry czyn­nik po­par­cia dla do­bre­go pra­wa chro­nią­ce­go ży­cie, któ­re ma­my w tej chwi­li w Pol­sce” – pod­kre­ślił gość pro­gra­mu „Pol­ski punkt widzenia”.

W ostat­nich dniach od­był się w Sej­mie pro­test opie­ku­nów osób nie­peł­no­spraw­nych. Mi­ni­ster­stwo Ro­dzi­ny i Po­li­ty­ki Spo­łecz­nej za­pro­po­no­wa­ło znie­sie­nie za­ka­zu pra­cy dla osób po­bie­ra­ją­cych świad­cze­nie pie­lę­gna­cyj­ne. Po prze­ana­li­zo­wa­niu pro­po­zy­cji oka­zu­je się jed­nak, że ta­kie wspar­cie nie­wie­le po­mo­że ro­dzi­nom, któ­re są do­tknię­te niepełnosprawnością.

„Oce­niam tę pro­po­zy­cję bar­dzo ne­ga­tyw­nie. Mar­le­na Ma­ląg i Pa­weł Wdó­wik za­pro­po­no­wa­li dwie rze­czy i pu­ści­li prze­kaz me­dial­ny, że zo­sta­nie znie­sio­ny za­kaz pra­cy dla osób po­bie­ra­ją­cych świad­cze­nie pie­lę­gna­cyj­ne, zo­sta­nie tak­że wpro­wa­dzo­ne no­we świad­cze­nie wspie­ra­ją­ce, gdzie oso­ba z nie­peł­no­spraw­no­ścią bę­dzie mo­gła się ubie­gać o świad­cze­nie na­wet w wy­so­ko­ści 2900 zł mie­sięcz­nie. To po­szło w świat i zro­bi­ło bar­dzo wie­le złe­go. Je­że­li przyj­rzy­my się szcze­gó­łom tej pro­po­zy­cji, to oka­zu­je się, że to za­pro­po­no­wa­ne wspar­cie bar­dzo nie­wie­le po­mo­że” – po­wie­dział Woj­ciech Zięba.

Dla­te­go po­wstał Ko­mi­tet Ini­cja­ty­wy Usta­wo­daw­czej „STOP za­ka­zo­wi pra­cy”, któ­ry ape­lu­je o cał­ko­wi­te znie­sie­nie za­ka­zu pra­cy dla opie­ku­nów cięż­ko cho­rych dzie­ci, któ­rzy otrzy­mu­ją świad­cze­nie pie­lę­gna­cyj­ne. Przy­go­to­wa­ny oby­wa­tel­ski pro­jekt usta­wy o zmia­nie usta­wy z dnia 28 li­sto­pa­da 2003 ro­ku o świad­cze­niach ro­dzin­nych „STOP za­ka­zo­wi pra­cy” za­kła­da trzy zmiany:

• Opie­ku­no­wie dzie­ci z nie­peł­no­spraw­no­ścią otrzy­mu­ją­cy świad­cze­nie pie­lę­gna­cyj­ne w kwo­cie 2458 zł, któ­rzy obec­nie ma­ją za­kaz pra­cy bę­dą mo­gli pracować,
• Opie­ku­no­wie dzie­ci z nie­peł­no­spraw­no­ścią, któ­rzy pra­cu­ją i przez to nie otrzy­mu­ją świad­cze­nia pie­lę­gna­cyj­ne­go – bę­dą mo­gli ubie­gać się o wy­pła­tę 2458 zł miesięcznie,
• Ro­dzic lub opie­kun otrzy­mał­by wyż­sze świad­cze­nie, je­śli pod je­go opie­ką znaj­du­je się wię­cej niż jed­no nie­peł­no­spraw­ne dziecko.

„STOP za­ka­zo­wi pra­cy” za­chę­ca nie tyl­ko do za­po­zna­nia się z sa­mą ini­cja­ty­wą, ale rów­nież do włą­cze­nia się w zbiór­kę pod­pi­sów, tak by jesz­cze w tej ka­den­cji Sej­mu przed­sta­wić po­słom przy­go­to­wa­ny pro­jekt usta­wy. Wię­cej in­for­ma­cji: https://stopzakazowipracy.pl/

JB

Źró­dło: radiomaryja.pl, stopzakazowipracy.pl

Fot.: pl.123rf.com