Protest w sprawie Polaka w śpiączce w szpitalu w Plymouth

Kra­ków, 13 stycz­nia 2021 r.

Am­ba­sa­da Zjed­no­czo­ne­go Królestwa
Wiel­kiej Bry­ta­nii i Ir­lan­dii Północnej
ul. Ka­wa­le­rii 12
00–468 Warszawa

Pol­skie Sto­wa­rzy­sze­nie Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka wy­ra­ża sta­now­czy sprze­ciw wo­bec orze­cze­nia bry­tyj­skie­go Są­du Opie­kuń­cze­go z 31 grud­nia 2020 r., któ­ry za­de­cy­do­wał o wstrzy­ma­niu po­da­wa­nia po­ży­wie­nia i wo­dy, prze­by­wa­ją­ce­mu w szpi­ta­lu w Ply­mo­uth, oby­wa­te­lo­wi Pol­ski R.S.

Jed­no­cze­śnie bry­tyj­ski Sąd Opie­kuń­czy nie wy­ra­ził zgo­dy na prze­trans­por­to­wa­nie pol­skie­go oby­wa­te­la do kra­ju, gdzie mógł­by zo­stać oto­czo­ny sto­sow­ną opie­ką pa­lia­tyw­ną, tłu­ma­cząc , że „wią­za­ło­by się to z du­żym ry­zy­kiem śmier­ci w trak­cie transportu”.

De­cy­zja bry­tyj­skie­go Są­du Opie­kuń­cze­go jest dra­stycz­nym na­ru­sze­niem art. 2 Eu­ro­pej­skiej Kon­wen­cji Praw Czło­wie­ka, któ­ry sta­no­wi, że nikt nie mo­że być umyśl­nie po­zba­wio­ny ży­cia i art. 3 – nikt nie mo­że być pod­da­ny tor­tu­rom ani nie­ludz­kie­mu lub po­ni­ża­ją­ce­mu trak­to­wa­niu, a za ta­kie na­le­ży uznać za­prze­sta­nie kar­mie­nia i na­wad­nia­nia nie­świa­do­me­go pacjenta.

Po­zba­wie­nie pa­cjen­ta po­kar­mu i wo­dy nie mo­że być trak­to­wa­ne ja­ko za­prze­sta­nie upo­rczy­wej te­ra­pii, po­nie­waż są to dwa kom­po­nen­ty nie­zbęd­ne do pod­trzy­ma­nia ży­cia pa­cjen­ta i są speł­nia­niem je­go pod­sta­wo­wych po­trzeb. Na­le­ży pod­kre­ślić, że po­mi­mo dwu­mie­sięcz­ne­go po­zo­sta­wa­nia w śpiącz­ce, R. S. sa­mo­dziel­nie od­dy­cha i nie jest oso­bą umierającą.

Wiel­ka Bry­ta­nia na­ru­szy­ła tak­że art. 10 Kon­wen­cji o Pra­wach Osób Nie­peł­no­spraw­nych ONZ, któ­ry gwa­ran­tu­je każ­dej istot­ce ludz­kiej przy­ro­dzo­ne pra­wo do ży­cia i zo­bo­wią­zu­je pań­stwa-sy­gna­ta­riu­szy do pod­ję­cia wszel­kich nie­zbęd­nych środ­ków w ce­lu za­pew­nie­nia oso­bom nie­peł­no­spraw­nym sku­tecz­ne­go ko­rzy­sta­nia z te­go pra­wa, na za­sa­dzie rów­no­ści z in­ny­mi osobami.

Zgod­nie z art. 5 Kon­wen­cji z Ovie­do nie moż­na prze­pro­wa­dzić in­ter­wen­cji me­dycz­nej bez swo­bod­nej i świa­do­mej zgo­dy oso­by jej pod­da­nej, a w przy­pad­ku, gdy pa­cjent nie jest w sta­nie wy­ra­zić swo­jej wo­li, na­le­ży wziąć pod uwa­gę je­go wcze­śniej wy­ra­żo­ne zda­nie (art. 9). Z licz­nych do­nie­sień me­dial­nych wie­my, że ja­ko prak­ty­ku­ją­cy ka­to­lik R.S. opo­wia­dał się za pra­wem do ży­cia od po­czę­cia do na­tu­ral­nej śmier­ci, a za­tem nie wy­ra­ził­by ży­cze­nia uśmier­ce­nia go po­przez bier­ną eutanazję.

W związ­ku z po­wyż­szym, do­ma­ga­my się od władz bry­tyj­skich przy­wró­ce­nia po­da­wa­nia po­ży­wie­nia i pły­nów pol­skie­mu oby­wa­te­lo­wi R.S., po­zo­sta­ją­ce­mu w szpi­ta­lu w Ply­mo­uth, i o nie­utrud­nia­nie prze­wie­zie­nia go do Pol­ski. Ska­zy­wa­nie pa­cjen­ta na śmierć po­przez za­gło­dze­nie uwa­ża­my za niedopuszczalne.

Woj­ciech Zięba
pre­zes Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Obroń­ców Ży­cia Człowieka

Do wia­do­mo­ści:
1.    Mi­ni­ster­stwo Spraw Za­gra­nicz­nych RP
2. Media