Obrońcy życia w Sejmie. Konferencja „Prawo do życia czy prawo do aborcji?”

Trze­ba pod­kre­ślać, że sto­imy po stro­nie i mat­ki i dziec­ka – wska­zy­wa­li przed­sta­wi­cie­le śro­do­wisk pro-li­fe, bio­rą­cy udział w kon­fe­ren­cji „Pra­wo do ży­cia czy pra­wo do abor­cji?” zor­ga­ni­zo­wa­nej w Sej­mie przez Par­la­men­tar­ny Ze­spół na rzecz Ży­cia i Ro­dzi­ny oraz Ko­ali­cja dla Ży­cia i Rodziny.

Woj­ciech Zię­ba omó­wił dra­ma­tycz­ną sy­tu­ację ro­dzin z dzieć­mi nie­peł­no­spraw­ny­mi i za­pre­zen­to­wał Ini­cja­ty­wę Oby­wa­tel­ską „STOP za­ka­zo­wi pracy”.

Pod­kre­ślił, że w lob­bin­gu i dys­ku­sji oko­ło­eu­ge­nicz­nej waż­ne jest wska­zy­wa­nie na pra­wo do ży­cia dla każ­de­go i nie­po­zo­sta­wia­nie ma­tek i oj­ców sa­mych so­bie, bez fi­nan­so­we­go wspar­cia. Zwró­cił uwa­gę na to, że Try­bu­nał Kon­sty­tu­cyj­ny we­zwał rząd do re­wi­zji pań­stwo­we­go wspar­cia i nie prze­rzu­ca­nia kosz­tów na mat­kę, a po­moc ma być re­al­na, nie iluzoryczna.

Od­no­sząc się do te­go, że jest wie­le or­ga­ni­za­cji po­za­rzą­do­wych wspie­ra­ją­cych ro­dzi­ny osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi, pod­kre­ślił, że to kro­pla w mo­rzu po­trzeb. Za­pre­zen­to­wał bar­dzo wy­so­kie kosz­ty utrzy­ma­nia cięż­ko cho­re­go dziec­ka, któ­rych nie re­kom­pen­su­je rzą­do­wa po­moc (re­ha­bi­li­ta­cja, wi­zy­ty u spe­cja­li­sty, sprzę­ty me­dycz­ne etc.)

Oma­wia­jąc skut­ki ak­tu­al­nej po­li­ty­ki so­cjal­nej zwró­cił uwa­gę na to, że 70 proc. ro­dzin osób z nie­peł­no­spraw­no­ścią ma pro­blem z za­ku­pem le­karstw i kosz­ta­mi opie­ki zdro­wot­nej, 60 proc. ma pro­ble­my z kosz­ta­mi re­ha­bi­li­ta­cji, a 6,5 proc. ży­je w skraj­nym ubó­stwie. „Brak le­cze­nia i re­ha­bi­li­ta­cji zmu­sza ro­dzi­ny np. do zbió­rek spo­łecz­nych” – zauważył.

Oma­wia­jąc po­stu­la­ty pod­kre­ślił ko­niecz­ność znie­sie­nia za­ka­zu pra­cy dla ro­dzi­ców po­bie­ra­ją­cych za­si­łek za świad­cze­nie pie­lę­gna­cyj­ne. „Tro­ska o cho­rych i nie­peł­no­spraw­nych ko­niecz­na dla po­sta­wy pro-li­fe” – prze­ko­ny­wał Woj­ciech Zięba.

Pa­weł Wo­sic­ki z Fun­da­cji „Głos dla Ży­cia” omó­wił stra­te­gie obro­ny życia.

Od­no­sząc się do ob­cho­dzo­ne­go dziś Na­ro­do­we­go Dnia Ży­cia i Na­ro­do­we­go Dnia Pa­mię­ci Po­la­ków ra­tu­ją­cych Ży­dów pod oku­pa­cją nie­miec­ką pod­kre­ślił, że te dni łą­czy fakt, iż ro­dzi­na Ulmów, któ­ra zgi­nę­ła za ra­to­wa­nie Ży­dów, obej­mo­wa­ła mat­kę bę­dą­cą w cią­ży. „To znak cza­sów, bo ro­dzi­na bę­dzie be­aty­fi­ko­wa­na, a w niej dziec­ko po­czę­te. Oka­za­ło się, że te dwa dni spa­ja to po­czę­te w ło­nie mat­ki dziec­ko” – powiedział.

Za­chę­cił, by w dys­ku­sjach pro-li­fe ob­fi­cie czer­pać z na­ucza­nia św. Ja­na Paw­ła II, pa­tro­na obroń­ców ży­cia i ro­dzi­ny. Oma­wia­jąc stra­te­gicz­ne ce­le obro­ny ży­cia pod­kre­ślił dwa ich ro­dza­je – po­li­tycz­ny i spo­łecz­ny. Po­li­tycz­ny – by pra­wo sta­no­wio­ne chro­ni­ło ży­cie każ­de­go czło­wie­ka od po­czę­cia do na­tu­ral­nej śmier­ci, któ­re jest sku­tecz­nie eg­ze­kwo­wa­ne. Spo­łecz­ny – do­pro­wa­dze­nie do sy­tu­acji, w któ­rej zde­cy­do­wa­na więk­szość opo­wia­da się za pra­wem do ży­cia. „Te dwa ce­le są głę­bo­ko po­wią­za­ne, spo­łe­czeń­stwo mu­si być prze­ko­na­ne do pra­wa, a pra­wo kształ­tu­je myśl spo­łecz­ną” – podkreślił.

Pod­kre­ślił ko­niecz­ność trak­to­wa­nia kon­tek­sto­wo ochro­ny ży­cia, bez prze­ciw­sta­wia­nia ochro­ny mat­ki ochro­nie dziec­ka. „Du­żym błę­dem był po­mysł wpi­sa­nia ka­ra­nia ko­biet. Był dra­ma­tycz­ny w skut­kach i zmie­nił też spo­łecz­ne po­strze­ga­nie obroń­cy ży­cia. Wzbu­dził na­wet sprze­ciw w epi­sko­pa­cie” – po­wie­dział dr Wo­sic­ki. „Trze­ba pod­kre­ślać, że sto­imy po stro­nie i mat­ki i dziec­ka” – przekonywał.

„Sku­tecz­ną stra­te­gią w la­tach 80. – 90. by­ło wska­za­nie, że w ło­nie mat­ki roz­wi­ja się czło­wiek. Gdy prze­bi­ja­ła się ta praw­da, że od po­cząt­ku ma­my do czy­nie­nia z czło­wie­kiem, za­my­ka­ło to dys­ku­sję, bo ra­cjo­na­lizm był po­wszech­niej­szy. Oka­zu­je się jed­nak, że ak­tu­al­nie jest ina­czej, bo ten ar­gu­ment nie tra­fia, pod­wa­ża się źró­dła pra­wa, że każ­dy czło­wiek ma pra­wo do ży­cia. Kie­dyś bar­dziej trze­ba by­ło ude­rzać do ro­zu­mu, dziś stra­te­gicz­ne jest nie ty­le ar­gu­men­to­wa­nie ra­cjo­nal­ne, co ta­kie pro­wa­dze­nie roz­mo­wy, by da­na oso­ba przy­ję­ła sa­ma tę praw­dę za swo­ją” – po­wie­dział prelegent.

Przy­ta­cza­jąc ba­da­nia wska­zał, że ak­tu­al­na spo­łecz­na stra­te­gia nie jest sku­tecz­na, zwłasz­cza wśród mło­dzie­ży. Przy­wo­łu­jąc do­świad­cze­nia ru­chów pro li­ve z USA pod­kre­ślił, że kam­pa­nie kon­cen­tru­ją­ce się tyl­ko na dziec­ku nie są sku­tecz­ne, po­trzeb­ne jest pod­kre­śla­nie pod­mio­to­wo­ści matki.

Mag­da­le­na Ko­rze­kwa-Ka­li­szuk za­pre­zen­to­wa­ła te­mat „Praw­ne i mo­ral­ne zo­bo­wią­za­nie do po­mo­cy w trud­nej cią­ży a de­cy­zje o ży­ciu”. Pod­kre­śli­ła, że przez la­ta w przy­pad­ku trud­nej cią­ży i dia­gno­zy cho­rób dziec­ka pro­po­zy­cją by­ła pseu­do­po­moc – abor­cja, co zmie­nił wy­rok Try­bu­na­łu Konstytucyjnego.

Mó­wiąc o mo­ral­nym i praw­nym zo­bo­wią­za­niu do po­mo­cy w przy­pad­ku trud­nej cią­ży, przed­sta­wi­ła, jak to wy­glą­da w prak­ty­ce, a tak­że za­pre­zen­to­wa­ła za­leż­no­ści mię­dzy ro­dza­jem po­mo­cy a de­cy­zją o ży­ciu lub śmier­ci dziecka.

Oma­wia­jąc ak­tu­al­ną rzą­do­wą i po­za­rzą­do­wą po­moc dla ro­dzi­ców cho­rych dzie­ci zwró­ci­ła uwa­gę na po­trze­bę wspar­cia ho­spi­cjów preinatalnych.

Pod­kre­śli­ła ko­niecz­ność eg­ze­kwo­wa­nia pra­wa, sprze­ci­wia­nie się pro­mo­cji abor­cji i wal­ki z pod­zie­miem abor­cyj­nym. „Pro­blem bez­kar­no­ści i ak­cep­ta­cji prze­stępstw abor­cyj­nych jest bar­dzo po­waż­ny” – powiedziała.

Źró­dło: KAI
Fot.: Ko­ali­cja dla Ży­cia i Rodziny