„Nadzieja nigdy nie umiera” – relacja z Pielgrzymki Rodzin Dzieci Utraconych

Już po raz dru­gi w Dzień Dziec­ka, 1 czerw­ca, ro­dzi­ny prze­ży­wa­ją­ce ża­ło­bę po śmier­ci dziec­ka piel­grzy­mo­wa­ły do Sank­tu­arium Bo­że­go Mi­ło­sier­dzia w Kra­ko­wie-Ła­giew­ni­kach. Or­ga­ni­za­to­ra­mi spo­tka­nia mo­dli­tew­ne­go by­ło Pol­skie Sto­wa­rzy­sze­nie Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka w Kra­ko­wie, Wy­dział Dusz­pa­ster­stwa Ro­dzin Ar­chi­die­ce­zji Kra­kow­skiej oraz Dusz­pa­ster­stwo Ro­dzin Dzie­ci Utra­co­nych dzia­ła­ją­ce od wie­lu lat przy ła­giew­nic­kim sank­tu­arium. Pa­tro­nat nad wy­da­rze­niem spra­wo­wał me­tro­po­li­ta kra­kow­ski, abp Ma­rek Ję­dra­szew­ski. Piel­grzym­ka mia­ła cha­rak­ter ogólnopolski.

Przy­by­łych ro­dzi­ców po­wi­tał ku­stosz sank­tu­arium, ks. pra­łat Fran­ci­szek Ślu­sar­czyk. Wspól­ną mo­dli­twę roz­po­czął śpiew an­ty­fo­ny wiel­ka­noc­nej Re­gi­na co­eli. Cen­tral­nym punk­tem wy­da­rze­nia by­ła Msza świę­ta spra­wo­wa­na pod prze­wod­nic­twem bpa Ja­nu­sza Ma­stal­skie­go, su­fra­ga­na ar­chi­die­ce­zji kra­kow­skiej. Na po­cząt­ku li­tur­gii od­czy­ta­no prze­sła­nie ab­pa Mar­ka Ję­dra­szew­skie­go. Me­tro­po­li­ta kra­kow­ski zwra­ca­jąc się w swo­im li­ście do piel­grzy­mów stwier­dził: Wie­lu z Was przy­by­wa dzi­siaj na to miej­sce z ser­cem prze­nik­nię­tym bó­lem i cier­pie­niem, zwią­za­nym z utra­tą dziec­ka. W ser­cach wie­lu z Was zro­dzi­ło się jak­że dra­ma­tycz­ne py­ta­nie o obec­ność Bo­ga, o Je­go mi­łość i mi­ło­sier­dzie. Je­dy­ną od­po­wie­dzią na nie po­zo­sta­je wia­ra. Ar­cy­bi­skup od­wo­łał się w ko­mu­ni­ka­cie do prze­mó­wie­nia Ja­na Paw­ła II skie­ro­wa­ne­go do cho­rych dzie­ci i ich ro­dzin w Szpi­ta­lu Uni­wer­sy­tec­kim w Pro­ko­ci­miu pod­czas czwar­tej piel­grzym­ki do Pol­ski: Cóż jest bar­dziej oczysz­cza­ją­ce­go i przy­bli­ża­ją­ce­go do wszech­moc­ne­go i świę­te­go Bo­ga, jak nie cier­pie­nie i ofia­ra nie­win­ne­go czło­wie­ka? By wy­po­wie­dzieć te sło­wa, trze­ba mieć głę­bo­ko w ser­cu Oso­bę Chry­stu­sa, Sy­na Bo­że­go, Je­go ta­jem­ni­cę pas­chal­ną. Z ko­lei bp Ja­nusz Ma­stal­ski w ho­mi­lii pro­sił ro­dzi­ny, aby otwar­ły się na uzdra­wia­ją­cą ła­skę sa­kra­men­tu Eu­cha­ry­stii, któ­ra w ob­li­czu śmier­ci jest nie­za­wod­nym źró­dłem chrze­ści­jań­skiej na­dziei: Pro­szę Was o to, aby­ście z tej Eu­cha­ry­stii wy­szy­li umoc­nie­ni. Z ta­ką świa­do­mo­ścią: to dziec­ko jest z na­mi. Ten sy­nek, ta cór­ka jest z na­mi. Jest we mnie.  W ser­cu, w pa­mię­ci. W praw­dzie go już nie do­tknę, nie po­gła­skam, ale go ko­cham. A jak go ko­cham, to ni­gdy o nim nie zapomnę.