Kraków, Podgórki Tynieckie: Pochowano trzysta sześcioro dzieci martwo urodzonych

Die­ce­zjal­ny dusz­pa­sterz ro­dzi­ców dzie­ci utra­co­nych od­wo­łał się tak­że do do­ku­men­tu Mię­dzy­na­ro­do­wej Ko­mi­sji Teo­lo­gicz­nej „Na­dzie­ja zba­wie­nia dla dzie­ci, któ­re umie­ra­ją bez chrztu” trak­tu­ją­ce­go o lo­sie dzie­ci utra­co­nych: – Cza­sem ro­dzi­ce py­ta­ją o to, co bę­dzie z ich dziec­kiem. Gdzie się znaj­du­je? Ten do­ku­ment mó­wi ja­sno, że wa­sze dzie­ci nie po­trze­bu­ją mo­dli­twy. Je­śli już, to wy, ja­ko ro­dzi­ce, mo­że­cie pro­sić ich o wsta­wien­nic­two. Ma­cie swo­ich orę­dow­ni­ków w nie­bie – mó­wił ka­płan. – A sko­ro wie­rzy­my, że te dzie­ci są w nie­bie, to są świę­ty­mi. A je­śli są świę­ty­mi, to mo­gą się wsta­wiać za wa­mi – do­dał ks. Kościelniak.

– Z dru­giej stro­ny, dro­dzy bra­cia i sio­stry, ma­cie pra­wo do swo­ich łez, do ża­ło­by. Nie wol­no mó­wić wam, że nic się nie sta­ło, że mo­że bę­dzie­cie mieć ko­lej­ne dzie­ci. Nie, tak nie wol­no. Wy wręcz mu­si­cie opła­kać tę stra­tę. Spójrz­cie na Je­zu­sa: On też za­pła­kał nad śmier­cią Ła­za­rza. Wa­sze łzy są oczy­wi­ste, bo prze­cież ko­cha­cie te dzie­ci, któ­re dziś że­gna­my – mó­wił kapłan.

Ks. Ko­ściel­niak pod­kre­ślił, że wia­ra w Je­zu­sa Chry­stu­sa po­zwa­la spoj­rzeć da­lej, po­za grób i śmierć: – Spró­buj­my so­bie uświa­do­mić, zwłasz­cza dzi­siaj, na tej mszy świę­tej, że mo­że­my ra­zem z wa­szy­mi dzieć­mi uwiel­biać mi­ło­sier­ne­go Bo­ga. Je­zus mó­wi „Niech się nie trwo­ży ser­ce wa­sze. Wie­rzy­cie w Bo­ga? I we Mnie wierz­cie!”. Dzię­ki wie­rze mo­że­my pa­trzeć z na­dzie­ją w stro­nę wiecz­no­ści. Mo­że­my ocze­ki­wać spo­tka­nia z dzieć­mi, któ­re dziś że­gna­my. Mo­że­my już te­raz żyć ze świa­do­mo­ścią, że wa­sze dzie­ci wyj­dą wam na spo­tka­nie w nie­bie – do­dał celebrans.

– Dro­dzy ro­dzi­ce, ludz­kie sło­wa są za­wsze nie­wy­star­cza­ją­ce, są mi­zer­ne wo­bec śmier­ci uko­cha­ne­go dziec­ka. Dla­te­go za­miast mo­ich słów chcę prze­ka­zać wam sło­wa Je­zu­sa, sło­wa na­dziei: „I otrze z ich oczu wszel­ką łzę, a śmier­ci już od­tąd nie bę­dzie. Ani ża­ło­by, ni krzy­ku, ni tru­du już od­tąd nie bę­dzie” (Ap 21,4). Jesz­cze raz pro­szę was, nie trać­cie na­dziei – zakończył.

Cia­ła dzie­ci zo­sta­ły prze­ka­za­ne przez Szpi­tal Uni­wer­sy­tec­ki w Kra­ko­wie, po­cho­dzą z okre­su od 1 stycz­nia do 31 grud­nia 2024 ro­ku. To trze­ci po­chó­wek zbio­ro­wy, któ­ry zo­stał zor­ga­ni­zo­wa­ny w 2025 ro­ku w Kra­ko­wie. Or­ga­ni­za­to­rem po­grze­bu by­li: Miej­ski Ośro­dek Po­mo­cy Spo­łecz­nej, Pol­skie Sto­wa­rzy­sze­nie Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka oraz Die­ce­zjal­ne Dusz­pa­ster­stwo Ro­dzin Dzie­ci Utra­co­nych Ar­chi­die­ce­zji Krakowskiej.

Obec­nie obo­wią­zu­ją­ce w Po­lce pra­wo sta­no­wi, aby do­ko­nać po­chów­ku dziec­ka utra­co­ne­go, nie­za­leż­nie od te­go, na ja­kim eta­pie cią­ży do­szło do stra­ty. Je­śli tyl­ko szcząt­ki lub zwło­ki zo­sta­ły za­bez­pie­czo­ne, mu­szą one zo­stać po­grze­ba­ne. Je­śli ro­dzi­na nie zde­cy­du­je się (z ja­kich­kol­wiek przy­czyn) na ode­bra­nie cia­ła, obo­wią­zek po­chów­ku dziec­ka spo­czy­wa na gminie.