Konferencja krakowska – Mówmy o życiu!

Każ­dy czło­wiek od po­czę­cia do na­tu­ral­nej śmier­ci ma pra­wo do ży­cia. Po­zy­tyw­nie mów­my o ży­ciu. To prze­sła­nie kon­fe­ren­cji, któ­ra od­by­ła się w Krakowie.

Kon­fe­ren­cja popularno-naukowa„Jak mó­wić dziś o abor­cji? 30 lat praw­nej ochro­ny ży­cia w Pol­sce” od­by­ła się w au­li Bi­blio­te­ki Głów­nej Uni­wer­sy­te­tu Pa­pie­skie­go Ja­na Paw­ła II w Kra­ko­wie. Wśród pre­le­gen­tów by­li na­ukow­cy i dzia­ła­cze pro-li­fe, któ­rzy – pod­su­mo­wu­jąc trzy ostat­nie de­ka­dy ru­chu pro- ‑li­fe w Pol­sce i do­ce­nia­jąc osią­gnię­cia te­go cza­su – wska­zy­wa­li za­da­nia na przyszłość.

Ksiądz dr hab. An­to­ni Świer­czek, pro­fe­sor i pro­rek­tor Uni­wer­sy­te­tu Pa­pie­skie­go Ja­na Paw­ła II, pod­kre­ślił, że ja­ko lu­dzie wie­rzą­cy nie mo­że­my się bać mó­wić językiem„Evangelium vi­tae”, Ewan­ge­lii ży­cia, czy­li ję­zy­kiem po­zy­tyw­nym, uka­zu­ją­cym war­tość ludz­kie­go ży­cia. Przy­po­mniał wy­da­rze­nie, któ­re mia­ło miej­sce kil­ka mie­się­cy po uka­za­niu się te­go do­ku­men­tu, w cza­sie kon­fe­ren­cji w Rzy­mie pt.„Evangelium vitae”.

„By­ło bar­dzo wie­le róż­nych wy­stą­pień na­uko­wych i nie za­po­mnę wy­stą­pie­nia oso­by, któ­rą wszy­scy my­ślę – do­sko­na­le – zna­cie, pa­ni dr Wan­dy Pół­taw­skiej. Ona w Au­li Paw­ła VI wo­bec zgro­ma­dzo­nych kar­dy­na­łów, teo­lo­gów z ca­łe­go świa­ta po­wie­dzia­ła tak: „Prze­stań­cie mó­wić abor­cja, mów­cie za­bi­cie czło­wie­ka w ło­nie mat­ki; prze­stań­cie mó­wić em­brion, mów­cie to jest czło­wiek, oso­ba ludz­ka; prze­stań­cie mó­wić płód, bo to nie jest ko­mór­ka, to jest oso­ba ludz­ka”. Nikt nie do­stał ta­kich owa­cji w cza­sie ca­łe­go kon­gre­su jak pa­ni dok­tor za te kil­ka słów ‑wspo­mi­nał ks. dr hab. An­to­ni Świerczek.

„Mów­my i miej­my od­wa­gę mó­wić ję­zy­kiem po­zy­tyw­nym, mów­my o ży­ciu, a abor­cja wte­dy wyj­dzie jesz­cze bar­dziej ja­skra­wo ja­ko coś, co nisz­czy ży­cie” – akcentował.

De­ba­ta sku­pi­ła się na trzech ob­sza­rach: hi­sto­rii i pra­wa, me­dy­cy­ny i spo­łe­czeń­stwa oraz mediów.

Prze­ciw­ko człowiekowi

Ksiądz prof. dr hab. Ta­de­usz Bie­sa­ga (UPJPII) prze­strze­gał przed ru­cha­mi, któ­re wspie­ra­ją za­bi­ja­nie nie­na­ro­dzo­nych dzie­ci, w tym ru­cha­mi an­ty­de­mo­gra­ficz­ny­mi i eko­lo­gicz­ny­mi. Jak za­uwa­żył, one wszel­ki­mi spo­so­ba­mi, me­to­da­mi dą­żą do za­ha­mo­wa­nia pro­kre­acji, ogra­ni­cze­nia dziet­no­ści z motywacji:„by ra­to­wać przy­ro­dę”. ‑Nie­bez­piecz­nym ru­chem jest też gen­de­ryzm, po­pie­ra­ny rów­nież dla­te­go, że jest nie­pro­kre­acyj­ny – do­dal. Ostrze­gał przed kla­si­zmem. Wska­zy­wał, że mu­si­my ca­ły czas prze­zwy­cię­żać men­tal­ność mark­si­stow­ską, ko­mu­ni­stycz­ną, opie­ra­ją­cą się na wal­ce klas.

„Kla­si­sta uży­wa prze­mo­cy. Ja­kaś gru­pa się gro­ma­dzi i de­cy­du­je o śmier­ci in­nej gru­py. Fe­mi­nizm kla­si­stycz­ny, któ­ry gło­si abor­cję, to jest kla­sizm prze­mo­cy. Na­zwa­łem tę kla­sę fe­mi­ni­stycz­ną, ale są też w niej i męż­czyź­ni. Jest to kla­sizm uro­dzo­nych wzglę­dem słab­szych nie­uro­dzo­nych” – wy­ja­śnił ks. prof. dr hab. Ta­de­usz Biesaga.

Wzy­wał do od­rzu­ce­nia pro­pa­gan­dy post­mark­si­stow­skiej i do po­dej­mo­wa­nia dzia­łań hu­ma­ni­stycz­nych. „Każ­dy czło­wiek ma swo­ją god­ność z na­tu­ry, nie nada­ną. Żad­ne pań­stwo god­no­ści nie na­da­je, tyl­ko ją ma­my z na­tu­ry i ma­my przez to pra­wo do ży­cia” – ak­cen­to­wał ksiądz pro­fe­sor. Ja­ko bar­dzo nie­bez­piecz­ne wska­zał też pró­by le­ga­li­za­cji pra­wa do „zdro­wej reprodukcji”.

„Chcę za­zna­czyć, że je­śli pra­wo do zdro­wej re­pro­duk­cji bę­dzie za­le­ga­li­zo­wa­ne w Pol­sce czy gdzie­kol­wiek, to bę­dzie ozna­cza­ło, że cho­re dziec­ko nie ma pra­wa się uro­dzić. A więc eu­ge­nizm mo­że wró­cić przez za­le­ga­li­zo­wa­nie pra­wa do„zdrowej re­pro­duk­cji”, czy­li pra­wa do te­go, że mo­że się uro­dzić tyl­ko zdro­wy czło­wiek” ‑zwró­cił uwagę.

Pań­stwo mu­si pomóc!

Wiel­kim suk­ce­sem był wy­rok Try­bu­na­łu Kon­sty­tu­cyj­ne­go, któ­ry orzekł o nie­kon­sty­tu­cyj­no­ści tzw. abor­cyj­nej prze­słan­ki eu­ge­nicz­nej. Jed­nak pań­stwo pol­skie wciąż nie ota­cza na­le­ży­tą po­mo­cą ro­dzin wy­cho­wu­ją­cych dzie­ci z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi. O tym, że cię­żar i kosz­ty wy­cho­wa­nia nie­peł­no­spraw­nych dzie­ci są w dal­szym cią­gu w zde­cy­do­wa­nej więk­szo­ści prze­rzu­ca­ne na ro­dzi­ców, mó­wił Woj­ciech Zię­ba, pre­zes Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Obroń­ców Ży­cia Człowieka.

Naj­waż­niej­szym po­stu­la­tem, któ­ry jest w tej chwi­li zgła­sza­ny przez śro­do­wi­ska osób z nie­peł­no­spraw­no­ścia­mi, jest znie­sie­nie za­ka­zu pra­cy dla opie­ku­nów po­bie­ra­ją­cych świad­cze­nie pie­lę­gna­cyj­ne. Opie­ku­no­wie nie mo­gą pra­co­wać na umo­wie o pra­cę, zle­ce­nie, dzie­ło. Nie mo­gą pro- wa­dzić go­spo­dar­stwa, nie mo­gą ode­brać na­gród – ak­cen­to­wał Woj­ciech Zięba,

Konferencja„Jak mó­wić dziś o abor­cji? 30 lat praw­nej ochro­ny ży­cia w Pol­sce” od­by­ła się w ra­mach wy­da­rzeń przy­go­to­wa­nych z oka­zji 30. rocz­ni­cy od­rzu­ce­nia przez pol­ski par­la­ment sta­li­now­skiej usta­wy o abor­cji na żądanie.

Źró­dło: „Nasz Dziennik”