Kolumbia rozszerza prawo do eutanazji

Ko­lum­bij­ski Try­bu­nał Kon­sty­tu­cyj­ny orzekł, że lu­dzie cier­pią­cy na po­waż­ne lub nie­ule­czal­ne cho­ro­by, ale nie znaj­du­ją­cy się w sta­nie ter­mi­nal­nym, bę­dą mie­li pra­wo do me­dycz­nie wspo­ma­ga­ne­go samobójstwa.

W Ko­lum­bii eu­ta­na­zja le­gal­na jest od 1997 ro­ku. Po za­le­ga­li­zo­wa­niu abor­cji na po­cząt­ku te­go ro­ku, ko­lum­bij­ski rząd po­szedł o krok da­lej i za­le­ga­li­zo­wał me­dycz­ną po­moc w umie­ra­niu na wła­sne ży­cze­nie tym oso­bom, któ­re nie są bez­po­śred­nio za­gro­żo­ne śmier­cią. Jest to pierw­szy kraj w Ame­ry­ce Po­łu­dnio­wej, któ­ry uchwa­lił ta­kie prawo.

Roz­sze­rze­nie eu­ta­na­zji od­by­ło się na dro­dze są­do­wej. Roz­po­czę­ło się od zło­że­nia po­zwu do są­du przez pro-eu­ta­na­zyj­ną gru­pę De­sc­LAB, któ­ra ar­gu­men­to­wa­ła, że ​​od­mo­wa udzie­le­nia me­dycz­nej po­mo­cy w sa­mo­bój­stwie wo­bec osób cho­rych, na­ru­sza ich pod­sta­wo­we „pra­wo do god­nej śmierci.”

Orze­cze­nie zo­sta­ło za­twier­dzo­ne przez sze­ściu z dzie­wię­ciu sę­dziów, któ­rzy utrzy­ma­li w mo­cy, że wszyst­kie in­ne kry­te­ria, ta­kie jak „do­tkli­wy ból fi­zycz­ny lub psy­chicz­ny” oraz cho­ro­ba, któ­ra czy­ni ży­cie „nie­god­nym ży­cia” bę­dą na­dal mia­ły za­sto­so­wa­nie do osób po­szu­ku­ją­cych za­kwa­li­fi­ko­wa­nia się na śmierć.

Dy­rek­tor ds. ba­dań De­sc­LAB, Lu­cas Cor­rea, w fil­mie wi­deo po­wie­dział: „To no­wy me­cha­nizm, któ­ry po­zwa­la nam uzy­skać do­stęp do bez­płat­nej, bez­piecz­nej i wspo­ma­ga­nej me­dycz­nie śmier­ci. To de­cy­du­ją­cy krok dla na­sze­go kra­ju, dla umoc­nie­nia na­szej po­zy­cji ja­ko jed­ne­go z naj­bar­dziej po­stę­po­wych na świe­cie w od­nie­sie­niu do pra­wa do god­nej śmierci.”

Cho­ciaż abor­cja jest czę­sto uwa­ża­na za pierw­szo­pla­no­wą kwe­stię obro­ny ży­cia, wie­lu ak­ty­wi­stów ostrze­ga­ło, że przy­zwo­le­nie na wspo­ma­ga­ne sa­mo­bój­stwo nie­uchron­nie do­pro­wa­dzi do co­raz więk­szej po­błaż­li­wo­ści wo­bec te­go, kto kwa­li­fi­ku­je się do za­bie­gu, i osta­tecz­nie skoń­czy się sys­te­mem, któ­ry dra­stycz­nie i jed­no­znacz­nie pod­wa­ży war­tość ludz­kie­go ży­cia. Nie­ste­ty Ka­na­da szy­ku­je się na za­le­ga­li­zo­wa­nie me­dycz­ne­go wspo­ma­ga­nia rów­nież w sy­tu­acji osób cho­rych psychicznie.

Kon­fe­ren­cja Epi­sko­pa­tu Ko­lum­bii ​​jest głę­bo­ko za­nie­po­ko­jo­na i we­zwa­ła wła­dze do pod­ję­cia de­cy­zji ma­ją­cych na ce­lu ochro­nę ży­cia, „a nie je­go zniszczenie”.

„Ja­ko spo­łe­czeń­stwo je­ste­śmy we­zwa­ni do przyj­mo­wa­nia ży­cia i za­cho­wa­nia go z wdzięcz­no­ścią; do wy­bra­nia, w każ­dych oko­licz­no­ściach, nie­zbęd­ne na­rzę­dzia na­uko­we i wspar­cie du­cho­we, aby oto­czyć je zna­cze­niem i do­war­to­ścio­wać” – wskazali.

Bi­sku­pi wy­ra­zi­li so­li­dar­ność z cier­pią­cy­mi i przy­po­mnie­li, że „waż­ne jest, aby mi­łość Chry­stu­sa prze­ło­żyć na kon­kret­ne ge­sty mo­dli­twy, mi­ło­ści, służ­by i to­wa­rzy­sze­nia w ob­li­czu bó­lu, jak Do­bry Sa­ma­ry­ta­nin w Ewan­ge­lii, któ­ry ule­czył ra­ny swo­je­go bra­ta w po­trze­bie z ser­decz­nym mi­ło­sier­dziem, uży­wa­jąc ole­ju po­cie­sze­nia i wi­na nadziei”.

JB
Źró­dło: lifesitenews.com, catholicnewsagency.com