Tylko życie ma przyszłość!

dr inż. Antoni Zięba

Szukaj
Close this search box.

Film pokazujący operację na dziecku w łonie matki

Twarz dziecka ok. 4 miesiące od poczęcia. Fot.: A. Zachwieja

Le­ka­rze w Wa­ty­kań­skim Szpi­ta­lu Dzie­cię­cym Bam­bi­no Ge­sù prze­pro­wa­dzi­li rzad­ką ope­ra­cję na 28-ty­go­dnio­wym nie­na­ro­dzo­nym dziec­ku, któ­ry bo­ry­kał się z po­waż­ną cho­ro­bą prze­pu­kli­ny prze­po­no­wej. Ca­ła ope­ra­cja zo­sta­ła uwiecz­nio­na na filmie.

Jak tłu­ma­czy­li le­ka­rze z Wa­ty­kań­skie­go Szpi­ta­la, prze­pu­kli­na prze­po­no­wa to ano­ma­lia, któ­ra wy­stę­pu­je gdy prze­po­na – mię­sień od­dzie­la­ją­cy klat­kę pier­sio­wą od brzu­cha – nie za­my­ka się w od­po­wied­nim cza­sie roz­wo­ju pre­na­tal­ne­go. Po­wo­du­je to mi­gra­cję z brzu­cha na­rzą­dów ta­kich jak wą­tro­ba i je­li­ta do klat­ki pier­sio­wej. Pod­czas tej ano­ma­lii na­stę­pu­je hi­po­pla­zja płuc­na czy­li płu­ca i na­czy­nia krwio­no­śne sła­biej się roz­wi­ja­ją. Uszko­dze­nie płuc jest bar­dzo groź­ne dla ży­cia dziec­ka za­raz po uro­dze­niu i wy­ma­ga na­tych­mia­sto­wej in­ter­wen­cji chi­rur­gicz­nej. Dzie­ci te z re­gu­ły szyb­ko umierają.

Ope­ra­cja prze­pro­wa­dzo­na w Wa­ty­kań­skim Szpi­ta­lu Dzie­cię­cym Bam­bi­no Ge­sù trwa­ła 45 min. Le­ka­rze w dro­gach od­de­cho­wych dziec­ka umie­ści­li ba­lo­nik, któ­ry miał za za­da­nie blo­ko­wać dro­gi od­de­cho­we przez kil­ka ty­go­dni. Po­przez ten ma­ło in­wa­zyj­ny za­bieg, płu­ca dziec­ka mo­gą ro­snąć i zwięk­szyć szan­sę na je­go roz­wój i ży­cie. Tlen do­star­cza­ny jest dziec­ku po­przez ło­ży­sko od mat­ki i w tym cza­sie płu­ca mu­szą się od­po­wied­nio roz­wi­nąć, aby po uro­dze­niu mo­gły pra­wi­dło­wo unk­cjo­no­wać. Za kil­ka ty­go­dni bę­dzie trze­ba usu­nąć ba­lo­nik. Obie te pro­ce­du­ry są prze­pro­wa­dza­ne na dziec­ku, któ­re jesz­cze znaj­du­je się w ło­nie mat­ki. Le­ka­rze 10 dni po prze­pro­wa­dzo­nym za­bie­gu po­in­for­mo­wa­li, że ba­da­nia USG u ope­ro­wa­ne­go dziec­ka wy­ka­za­ły, znacz­ny wzrost ob­ję­to­ści płuc.

Ame­ry­kań­ski gi­ne­ko­log-po­łoż­nik dok­tor Le­ster A. Rup­pers­ber­ger, by­ły pre­zes Ka­to­lic­kie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Me­dycz­ne­go, po­wie­dział: „To nam uświa­da­mia, że ży­cie ma zna­cze­nie i war­tość, od mo­men­tu, gdy za­czy­na się w ło­nie mat­ki. Im wię­cej suk­ce­sów od­no­si me­dy­cy­na w sto­so­wa­niu tych pro­ce­dur, tym mniej abor­cji bę­dzie prze­pro­wa­dza­nych w przy­pad­ku za­gra­ża­ją­cych ży­ciu wro­dzo­nych wad.”

Czło­wiek od sa­me­go po­cząt­ku na każ­dym eta­pie swe­go roz­wo­ju jest isto­tą ludz­ką. Jest oso­bą, któ­ra po­sia­da nie­zby­wal­ne pra­wa do ży­cia, któ­re ni­ko­mu nie wol­no na­ru­szyć. „Ży­cie ludz­kie od chwi­li po­czę­cia po­win­no być sza­no­wa­ne i chro­nio­ne w spo­sób ab­so­lut­ny. Już od pierw­szej chwi­li swe­go ist­nie­nia, isto­ta ludz­ka po­win­na mieć przy­zna­ne pra­wa oso­by, wśród nich nie­na­ru­szal­ne pra­wo każ­dej nie­win­nej isto­ty do ży­cia” (KKK 2270).

 

Wy­świetl ten post na Instagramie.

 

Post udo­stęp­nio­ny przez Ospe­da­le Bam­bi­no Ge­sù (@ospedalepediatricobambinogesu)

JB
Źró­dło: jedenznas.pl

Udostępnij
Tweetnij
Wydrukuj