Polskie Wiosny Życia 1993*2021

ks. Pa­weł Bort­kie­wicz ‒ ka­płan To­wa­rzy­stwa Chry­stu­so­we­go dla Po­lo­nii Za­gra­nicz­nej, pro­fe­sor na­uk teo­lo­gicz­nych, pro­fe­sor Uni­wer­sy­te­tu im. Ada­ma Mic­kie­wi­cza w Po­zna­niu i Aka­de­mii Kul­tu­ry Spo­łecz­nej i Me­dial­nej w To­ru­niu, pu­bli­cy­sta. Czło­nek Ko­mi­te­tu Na­uk Teo­lo­gicz­nych PAN oraz no­wo­pow­sta­łej Mię­dzy­na­ro­do­wej Aka­de­mii Ko­per­ni­kań­skiej. Au­tor pu­bli­ka­cji z za­kre­su teo­lo­gii mo­ral­nej, ety­ki, familiologii.

abp Sta­ni­sław Gą­dec­ki – od 1992 r. bi­skup po­moc­ni­czy ar­chi­die­ce­zji gnieź­nień­skiej, od 2002 r. me­tro­po­li­ta po­znań­ski, od 2014 r. prze­wod­ni­czą­cy Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Pol­ski, la­tach 2016–2021 wi­ce­prze­wod­ni­czą­cy Ra­dy Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tów Eu­ro­py (CCEE), czło­nek Kon­gre­ga­cji Na­uki Wia­ry, dok­tor teo­lo­gii bi­blij­nej, li­cen­cjusz na­uk bi­blij­nych, ab­sol­went Pon­ti­fi­cium In­sti­tu­tum Bi­bli­cum de Urbe w Rzy­mie, Pon­ti­fi­cia Stu­dio­rum Uni­ver­si­tas a S.ThomaAq. in Urbe w Rzy­mie, Stu­dium Bi­bli­cum Fran­ci­sca­num w Je­ro­zo­li­mie, uczest­nik pro­gra­mu stu­diów or­ga­ni­zo­wa­nych przez Car­di­nal Ber­nar­din Cen­ter for the Stu­dy of Eastern Eu­ro­pe­an Je­we­ry na Sper­tus Col­le­ge of Ju­da­ica w Chi­ca­go po­świę­co­nych ży­dow­skiej teo­lo­gii, li­tur­gii i kul­tu­rze oraz ame­ry­kań­skie­mu plu­ra­li­zmo­wi re­li­gij­ne­mu, wy­kła­dow­ca w Pry­ma­sow­skim Wyż­szym Se­mi­na­rium Du­chow­nym w Gnieź­nie, Pry­ma­sow­skim In­sty­tu­cie Teo­lo­gicz­nym dla Świec­kich w Gnieź­nie, Pry­ma­sow­skim In­sty­tu­cie Kul­tu­ry Chrze­ści­jań­skiej w Byd­gosz­czy, Wyż­szym Se­mi­na­rium Du­chow­nym Mi­sjo­na­rzy św. Ro­dzi­ny w Ka­zi­mie­rzu Bi­sku­pim, se­kre­tarz ad­mi­ni­stra­cyj­ny pe­rio­dy­ku „Stu­dia Gne­snen­sia”, czło­nek Bi­blij­nej Ko­mi­sji Przy­go­to­waw­czej II Sy­no­du Ple­nar­ne­go, au­tor po­nad 600 ar­ty­ku­łów z za­kre­su bi­bli­sty­ki i dia­lo­gu z ju­da­izmem, ho­mi­lii, roz­wa­żań, kil­ku­na­stu ksią­żek; słu­żył po­mo­cą dusz­pa­ster­ską w róż­nych ośrod­kach dusz­pa­ster­skich na te­re­nie Ita­lii, Fran­cji, Nie­miec, Wiel­kiej Bry­ta­nii i USA.

Mi­ko­łaj Gęb­ka – so­cjo­log, dr na­uk hu­ma­ni­stycz­nych, ad­iunkt na Wy­dzia­le Teo­lo­gicz­nym UAM w Po­zna­niu, ab­sol­went Po­dy­plo­mo­we­go Stu­dium Ro­dzi­ny na Wy­dzia­le Teo­lo­gicz­nym UAM (2003). Au­tor 30 ar­ty­ku­łów, współ­re­dak­tor 1 mo­no­gra­fii. Zaj­mu­je się pro­ble­ma­ty­ką ro­dzin­ną – pra­ca ma­gi­ster­ska (2001) po­świę­co­na mło­dym mał­żeń­stwom, pra­ca dok­tor­ska (2008) – spo­łecz­nej ro­li oj­ca. Obec­nie zaj­mu­je się pro­ble­ma­ty­ką dys­funk­cji funk­cji pro­kre­acyj­nej ro­dzi­ny oraz ojcostwa.

Piotr Guz­dek – fa­mi­lio­log, dzia­łacz pro-li­fe, dr na­uk spo­łecz­nych w dys­cy­pli­nie na­uki so­cjo­lo­gicz­ne, mgr na­uk o ro­dzi­nie, mgr dzien­ni­kar­stwa i ko­mu­ni­ka­cji spo­łecz­nej, czło­nek Ra­dy Pro­gra­mo­wej Cen­trum Ak­sjo­lo­gii No­wych Tech­no­lo­gii i Prze­mian Spo­łecz­nych Uni­wer­sy­te­tu im. Ada­ma Mic­kie­wi­cza w Po­zna­niu, se­kre­tarz cza­so­pi­sma na­uko­we­go „Teo­lo­gia i Mo­ral­ność”, se­kre­tarz za­rzą­du Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Fa­mi­lio­lo­gicz­ne­go, spe­cja­li­sta na­uk o ro­dzi­nie w Pol­skim Sto­wa­rzy­sze­niu Obroń­ców Ży­cia Czło­wie­ka, wy­kła­dow­ca na Wy­dzia­le Teo­lo­gicz­nym Uni­wer­sy­te­tu im. Ada­ma Mic­kie­wi­cza w Po­zna­niu, ab­sol­went Wy­dzia­łu Na­uk Spo­łecz­nych Uni­wer­sy­te­tu Pa­pie­skie­go Ja­na Paw­ła II, Wy­dzia­łu Teo­lo­gii Ka­to­lic­kie­go Uni­wer­sy­te­tu Lu­bel­skie­go i Wy­dzia­łu Teo­lo­gicz­ne­go Uni­wer­sy­te­tu Opol­skie­go; za­in­te­re­so­wa­nia ba­daw­cze – bio­ety­ka i an­tro­po­lo­gia rodziny.

Ma­rek Ju­rek ‒ pu­bli­cy­sta, hi­sto­ryk, tłu­macz, przez wie­le lat czyn­ny po­li­tyk, au­tor ksią­żek „Re­ak­cja jest ob­ja­wem ży­cia”, „Dy­sy­dent w pań­stwie PO-PiS”, „Nie­koń­czą­ca się afe­ra ETPC”, „100 go­dzin sa­mot­no­ści al­bo re­wo­lu­cja paź­dzier­ni­ko­wa nad Wi­słą”, tłu­ma­czył Charles’a Maur­ra­sa, Je­ana Ma­di­ra­na i Stéphane’a Co­ur­to­is, współ­za­ło­ży­ciel ma­ga­zy­nu „Chri­stia­ni­tas”. Pu­bli­ku­je w „Do Rze­czy”, „Go­ściu Nie­dziel­nym”, „Idzie­my”, „Ma­ga­zy­nie Kon­tra” i w „Sie­ciach Hi­sto­rii”. Współ­za­ło­ży­ciel Ru­chu Mło­dej Pol­ski – pierw­szej for­ma­cji kon­ser­wa­tyw­nej in­te­li­gen­cji ka­to­lic­kiej, współ­two­rzą­cej opo­zy­cję an­ty­ko­mu­ni­stycz­ną w cza­sach PRL. Po od­zy­ska­niu nie­pod­le­gło­ści m.in. prze­wod­ni­czą­cy Kra­jo­wej Ra­dy Ra­dio­fo­nii i Te­le­wi­zji, mar­sza­łek Sej­mu RP, po­seł do Par­la­men­tu Eu­ro­pej­skie­go, prze­wod­ni­czą­cy Ra­dy Po­li­tycz­nej Zjed­no­cze­nia Chrze­ści­jań­sko-Na­ro­do­we­go, wi­ce­pre­zes Pra­wa i Spra­wie­dli­wo­ści oraz za­ło­ży­ciel i pre­zes (do 2018) Pra­wi­cy Rze­czy­po­spo­li­tej, lau­re­at na­gród – „Ga­ze­ty Pol­skiej”, Słu­gi Bo­że­go Je­rze­go Cie­siel­skie­go, An­to­na Neu­wir­tha (na Sło­wa­cji), Giu­sep­pe Sciac­ca (we Włoszech).

Ja­nusz Ka­wec­ki ‒ pro­fe­sor na­uk tech­nicz­nych, na­uko­wo dzia­ła w dys­cy­pli­nie bu­dow­nic­two, przez 20 lat był dy­rek­to­rem In­sty­tu­tu Me­cha­ni­ki Bu­dow­li Po­li­tech­ni­ki Kra­kow­skiej oraz kie­row­ni­kiem Ka­te­dry Sta­ty­ki i Dy­na­mi­ki Bu­dow­li w tym In­sty­tu­cie, wy­bie­ra­ny na człon­ka Se­na­tu Aka­de­mic­kie­go, prze­wod­ni­czył ko­mi­sjom se­nac­kim i wy­dzia­ło­wym; czło­nek Pre­zy­dium Ra­dy Głów­nej Szkol­nic­twa Wyż­sze­go (1993–1996), Ze­spo­łu Kie­run­ków Tech­nicz­nych w Pań­stwo­wej Ko­mi­sji Akre­dy­ta­cyj­nej, a na­stęp­nie eks­pert PKA, za­sia­dał w Ra­dzie Na­uko­wej Wyż­szej Szko­ły Kul­tu­ry Spo­łecz­nej i Me­dial­nej w To­ru­niu; czło­nek z wy­bo­ru Ko­mi­te­tu In­ży­nie­rii Lą­do­wej i Wod­nej PAN (1993–2016), prze­wod­ni­czą­cy Ko­mi­sji Bu­dow­nic­twa Od­dzia­łu PAN w Kra­ko­wie (do 2015). W la­tach 2016–2022 z po­wo­ła­nia Pre­zy­den­ta RP był człon­kiem Kra­jo­wej Ra­dy Ra­dio­fo­nii i Te­le­wi­zji. W Pol­skim Związ­ku In­ży­nie­rów i Tech­ni­ków Bu­dow­nic­twa jest człon­kiem ho­no­ro­wym od 22 lat, z ko­lei od 2013 r. człon­kiem Ko­mi­te­tu Na­uko­we­go Kon­fe­ren­cji Smo­leń­skich. Za­in­te­re­so­wa­nia po­za­za­wo­do­we do­ty­czą głów­nie dzia­łal­no­ści pu­bli­cy­stycz­nej re­ali­zo­wa­nej w Ra­diu Ma­ry­ja i w Ty­go­dni­ku Ro­dzin Ka­to­lic­kich „Źró­dło”. W la­tach 1997–2016 prze­wod­ni­czył Ze­spo­ło­wi Wspie­ra­nia Ra­dia Ma­ry­ja w służ­bie Bo­gu, Ko­ścio­ło­wi, Oj­czyź­nie i Na­ro­do­wi Pol­skie­mu. Od 1989 r. za­an­ga­żo­wa­ny w róż­nych or­ga­ni­za­cjach w dzia­ła­nia na rzecz ochro­ny ży­cia ludz­kie­go. po­czę­cia do na­tu­ral­nej śmier­ci”. Jest Ko­man­do­rem z Gwiaz­dą Za­ko­nu Ry­cer­skie­go Świę­te­go Gro­bu Bo­że­go w Je­ro­zo­li­mie oraz ry­ce­rzem Or­de­ru Ja­sno­gór­skiej Bo­ga­ro­dzi­cy w ran­dze Komandora.

Adam Ki­siel – dok­tor na­uk tech­nicz­nych, na­uczy­ciel aka­de­mic­ki, in­ży­nier bu­dow­nic­twa lą­do­we­go, eme­ry­to­wa­ny pra­cow­nik na­uko­wy Po­li­tech­ni­ki Kra­kow­skiej, wie­lo­let­ni re­dak­tor na­czel­ny Ty­go­dni­ka Ro­dzin Ka­to­lic­kich „Źró­dło”, czło­nek Pol­skie­go Związ­ku In­ży­nie­rów i Tech­ni­ków Bu­dow­nic­twa, od­zna­czo­ny Ho­no­ro­wą Od­zna­ką Po­li­tech­ni­ki Kra­kow­skiej i Me­da­lem Ko­mi­sji Edu­ka­cji Na­ro­do­wej, współ­za­ło­ży­ciel Kru­cja­ty Mo­dli­twy w Obro­nie Ży­cia Po­czę­tych Dzie­ci, ry­cerz Ry­cer­stwa Or­de­ru Ja­sno­gór­skiej Bo­ga­ro­dzi­cy, ka­wa­ler Za­ko­nu Bo­że­go Gro­bu w Je­ro­zo­li­mie, przy­na­le­ży do Ak­cji Ka­to­lic­kiej i Ry­cer­stwa Niepokalanej.

Grze­gorz Ku­char­czyk – hi­sto­ryk, pro­fe­sor na­uk hu­ma­ni­stycz­nych, pra­cow­nik In­sty­tu­tu Hi­sto­rii PAN, Aka­de­mii im. Ja­ku­ba z Pa­ra­dy­ża w Go­rzo­wie Wiel­ko­pol­skim oraz Ośrod­ka Ba­dań nad To­ta­li­ta­ry­zma­mi In­sty­tu­tu Pi­lec­kie­go. Ostat­nio opu­bli­ko­wał: „Chry­sto­fo­bia. 500 lat nie­na­wi­ści do Chry­stu­sa i Ko­ścio­ła” (War­sza­wa 2020); „Dłu­gi Kul­tur­kampf. Nie­miec­kie i pru­skie woj­ny kul­tu­ro­we prze­ciw Pol­sce 1795 – 1918” (War­sza­wa 2020), „Pru­sy. Pięć wie­ków” (War­sza­wa 2020); „Od­siecz z nie­ba. Pry­mas Wy­szyń­ski wo­bec re­wo­lu­cji” (Kra­ków 2021).

Emi­lia Lich­ten­berg-Ko­kosz­ka ‒ pe­da­gog, dy­plo­mo­wa­na po­ło­żo­na, dok­tor na­uk hu­ma­ni­stycz­nych, ab­sol­went­ka Uni­wer­sy­te­tu Wro­cław­skie­go, od 1999 ro­ku asy­stent, a po­tem ad­iunkt w In­sty­tu­cie Na­uk Pe­da­go­gicz­nych Uni­wer­sy­te­tu Opol­skie­go. Pro­wa­dzi za­ję­cia z za­kre­su edu­ka­cji zdro­wot­nej, bio­me­dycz­nych i psy­cho­pe­da­go­gicz­nych pod­staw roz­wo­ju i wy­cho­wa­nia, wspie­ra­nia roz­wo­ju dziec­ka, wy­cho­wa­nia do ży­cia w ro­dzi­nie, wy­cho­wa­nia sek­su­al­ne­go. Za­in­te­re­so­wa­nia z po­gra­ni­cza pe­da­go­gi­ki, psy­cho­lo­gii i me­dy­cy­ny kon­cen­tru­ją się wo­kół za­gad­nień zwią­za­nych z sze­ro­ko ro­zu­mia­ną pro­kre­acją i sek­su­al­no­ścią czło­wie­ka. Au­tor­ka po­nad 70. ar­ty­ku­łów w cza­so­pi­smach i po­zy­cjach zwar­tych, au­tor­ka sze­ściu i współ­re­dak­tor­ka ko­lej­nych 11 ksią­żek. Or­ga­ni­za­tor­ka i współ­or­ga­ni­za­tor­ka kil­ku­dzie­się­ciu kon­fe­ren­cji na­uko­wych, na­uko­wo-szko­le­nio­wych i szko­le­nio­wych. Pre­le­gent­ka po­nad stu wy­kła­dów dla po­łoż­nych, mał­żon­ków, ro­dzi­ców, na­uczy­cie­li oraz mło­dzie­ży z te­re­nu ca­łe­go kraju.

Te­re­sa Ole­ar­czyk ‒ pe­da­gog, ab­sol­went­ka Wy­dzia­łu Fi­lo­zo­ficz­no-Hi­sto­rycz­ne­go Uni­wer­sy­te­tu Ja­giel­loń­skie­go w Kra­ko­wie, dok­tor na­uk hu­ma­ni­stycz­nych, dok­tor ha­bi­li­to­wa­ny na­uk spo­łecz­nych, na­uczy­ciel aka­de­mic­ki w kra­kow­skich uczel­niach: Aka­de­mii Pe­da­go­gicz­nej im. Ko­mi­sji Edu­ka­cji Na­ro­do­wej (Uni­wer­sy­tet Pe­da­go­gicz­ny), Wyż­szej Szko­le Fi­lo­zo­ficz­no-Pe­da­go­gicz­nej (Aka­de­mia Igna­tia­num), Kra­kow­skiej Aka­de­mii im. An­drze­ja Fry­cza Mo­drzew­skie­go (Kra­kow­ska Szko­ła Wyż­sza), prze­wod­ni­czą­ca Ra­dy Na­uki Dys­cy­pli­ny Pe­da­go­gi­ka w KAAFM (od ma­ja 2020); czło­nek Ra­dy Re­dak­cyj­nej „Hej­na­łu Oświa­to­we­go”; ini­cja­tor­ka i pro­wa­dzą­ca Sa­lon Edu­ka­cyj­ny Kra­ko­wa (od 2006 w KAAFM) oraz Aka­de­mię Do­brych Ma­nier (w Zam­ku w Nie­po­ło­mi­cach od 2012). Au­tor­ka pu­bli­ka­cji z za­kre­su pe­da­go­gi­ki, teo­rii wy­cho­wa­nia, pe­da­go­gi­ki ro­dzi­ny, pe­da­go­gi­ki ci­szy: Sie­roc­two i osa­mot­nie­nie. Pe­da­go­gicz­ne pro­ble­my kry­zy­su współ­cze­snej ro­dzi­ny (Kra­ków 2007); Pe­da­go­gia ci­szy (Kra­ków 2010); Ro­dzi­na mię­dzy sta­rym a no­wym pa­ra­dyg­ma­tem (Ru­žom­be­rok 2013); Ci­sza w teo­rii i prak­ty­ce. Ob­raz in­ter­dy­scy­pli­nar­ny, (Kra­ków 2014); Ci­sza w edu­ka­cji szkol­nej (Kra­ków 2016); Kształ­ce­nie ele­men­tar­ne w szko­łach na zie­mi nie­po­ło­mic­kiej (Nie­po­ło­mi­ce 2018); Oświa­ta na zie­mi nie­po­ło­mic­kiej (Kra­ków 2020;) Mię­dzy ha­ła­sem a ci­szą. War­tość ci­szy we współ­cze­snej edu­ka­cji wcze­snosz­kol­nej (Kra­ków 2021). Mat­ka pię­ciu sy­nów i dwóch có­rek oraz pię­ciu sy­no­wych i dwóch zię­ciów; do­cze­ka­ła się pięt­na­stu wnu­ków i trzy­na­stu prawnuków.

ks. An­drzej Pry­ba – ka­płan Zgro­ma­dze­nia Mi­sjo­na­rzy Świę­tej Ro­dzi­ny, dok­tor ha­bi­li­to­wa­ny na­uk teo­lo­gicz­nych w za­kre­sie teo­lo­gii mo­ral­nej, pro­fe­sor Uni­wer­sy­te­tu im. Ada­ma Mic­kie­wi­cza w Po­zna­niu (Za­kład Fi­lo­zo­fii i Dia­lo­gu), pro­dzie­kan ds. roz­wo­ju i współ­pra­cy mię­dzy­na­ro­do­wej Wy­dzia­łu Teo­lo­gicz­ne­go UAM, prze­wod­ni­czą­cy Ra­dy Pro­gra­mo­wej Kie­run­ku Dia­log i Do­radz­two Spo­łecz­ne, dy­rek­tor Cen­trum Ak­sjo­lo­gii No­wych Tech­no­lo­gii i Prze­mian Spo­łecz­nych na Wy­dzia­le Teo­lo­gicz­nym UAM, czło­nek Za­rzą­du Sto­wa­rzy­sze­nia Teo­lo­gów Mo­ra­li­stów, wi­ce­pre­zes Za­rzą­du Pol­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Fa­mi­lio­lo­gicz­ne­go, re­dak­tor na­czel­ny cza­so­pi­sma na­uko­we­go „Teo­lo­gia i Mo­ral­ność”. Głów­ne kie­run­ki ba­dań do­ty­czą pro­ble­ma­ty­ki mo­ral­no-spo­łecz­nej ży­cia mał­żeń­skie­go i ro­dzin­ne­go, nor­ma­tyw­no-ak­sjo­lo­gicz­nej ety­ki ży­cia ro­dzin­ne­go oraz po­rad­nic­twa rodzinnego.